ยาแก้ปวด

6 กันยายน 2552 22:18 น. - comment id 998394

พิมญดา

6 กันยายน 2552 23:25 น. - comment id 998883

หวังมากก็พลากหวังมั้งนะคะ

กิตติกานต์

6 กันยายน 2552 21:10 น. - comment id 999936

ความหวัง ดั่งขนมหวานของมนุษย์ค่ะ

กวีบ้านไร่

6 กันยายน 2552 20:36 น. - comment id 1000124

เสนาะเสียงธรรม ที่นำทางจิต
ชวนให้พิศเพ่งมอง สนองไข
หนทางธรรม บ่ำเลิศเกิดจากใจ
ธรรมจ้าใน ให้ใจอ่าน สำราญตน

บ้างยกตนว่าเก่งธรรม นำอวดอ้าง
บอกเห็นทาง แห่งธรรม นำเห็นผล
มาหลอกต้ม ศัทธา วางเล่ย์กล
แต่ที่ผลแห่งธรรม มินำจริง

แวะมาอ่านครับ  ขอล่องทางธรรมด้วยคนครับ

แก้วประภัสสร

6 กันยายน 2552 20:30 น. - comment id 1000155

เป็นมนุษย์ปุถุชนธรรมดา
มีเวทนาโกรธและโลภหลง
มีกิเลสมากน้อยร้อยกรรมกง
ไม่มั่นคงแปรปรวนและรวนเร

บางครั้งใจเราเองยังไม่เข้าใจตัวเราเองค่ะพี่ชาย  แต่เราก็ต้องอยู่อย่างมีความหวังเสมอ

วิทย์ ศิริ

6 กันยายน 2552 20:29 น. - comment id 1000161

ความหวังคือชีวิต
หากไม่หวัง......ก็คงอยู่ไปวันๆไร้ชีวิตคับ

เฌอมาลย์

7 กันยายน 2552 07:03 น. - comment id 1003769

เพียงมนุษย์ปุถุชนบนลานฝัน
ร่ายประพันธ์บทกลอนอักษรศิลป์
สุดแต่ใจปรารถนาเป็นอาจิณ
ร่วมระบิลสุนทรกลอนประพนธ์

ใช่เก่งกล้าสามารถฉกาจแกล้ว
ใช่พราวแพรวฝีมือถือฝึกฝน
ใช่อวดดีอวดเด่นเห็นแก่ตน
เพียงแค่คนธรรมดาเช่นสามัญ

มีรักโลภโกรธหลงคงวัฏฏะ
คลุกเคล้าคละปัจเจกท่ามเสกสรร
ครบถ้วนด้วยอัตตาสารพัน
รวมเป็นฉันหนึ่งเดียวมิเกี่ยวใคร

เพียงมนุษย์ปุถุชนบนโลกกว้าง
อยู่ท่ามกลางกิเลสเหตุสงสัย
อาจร้ายดีที่เห็นและเป็นไป
สุดแต่ใคร /นิยม /ชม /นินทา

เพียงมนุษย์ธรรมดาตามหาฝัน
ร่วมรังสรรค์จินตนาการงานภาษา
ร่วมเรียงร้อยสุนทรพจน์รจนา
สรรค์คุณค่าตามใจในนิพนธ์

เอากลอนเก่ามาแจมด้วยค่ะ

โคลอน

7 กันยายน 2552 08:12 น. - comment id 1003998

ความหวัง ช่วยหล่อเลี้ยงชีวิตให้อยู่ได้เนาะ

กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

7 กันยายน 2552 12:24 น. - comment id 1004335

เป็นธรรมดาของคนเราครับ

ขอแต่ว่า หวังแล้ว อย่าทำชั่ว ผมว่า หวังเถอะครับ

whitelily

7 กันยายน 2552 16:05 น. - comment id 1009987

ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะหวังค่ะ.....

somebody

8 กันยายน 2552 16:59 น. - comment id 1036298

หวัง...

ที่จะมีชีวิตที่เรียบง่ายและสงบค่ะ

สวัสดีค่ะ