หากขอกล่าวตามตรงคงไม่ว่า ด้วยอัตตาคนเรายากเดาสุ่ม หนาบางตื้นผสมอารมณ์คุม ขังใจกุมขมับมิรับเอา แม้ใครเขานั้นจะอธิบาย ก็มิวายถอดถอนนอนซึมเหงา เพราะอะไรนั้นหรือเพราะถือเรา มิรู้เท่าทันจิตสะกิดตน จึงนั่งบ่นเมื่อยล้าน้ำตาไหล เป็นเพราะใครใจเขาหรือเราบ่น แล้วอะไรดำริแปลกพิกล มีหลายคนรู้เท่าทุกข์เบาบาง มิได้อ้างว่าเป็นเช่นฤษี อวดตัวมีความรู้เชิดชูหาง อันที่จริงทุกคนอยู่บนทาง สุขทุกข์ต่างรับรู้ประตูใจ เปิดก็ได้หรือปิดเป็นสิทธิ์ท่าน จริงหรือนั้นลองดูจะรู้ใช่ ฝึกทำตัวเป็นยามคอยถามไป ทุกข์อะไร?ไม่เห็นเป็นนิจจัง! ผู้เขียนยังรู้สึกโม้ลึกป่าว กลัวหนุ่มสาวบางคนบ่นผิดหวัง นั่งหน้าจอคอมฯช้ำอยู่ลำพัง ร้องเสียงดังมึง-กูมิรู้ตัว...
ท่องกวี 9 ต.ค. 2552 13:59 น. - ID 129731 
1681
4
0
9 ตุลาคม 2552 14:28 น. - comment id 1049362
หน้าบ้านนั้นปลูกต้น
9 ตุลาคม 2552 14:31 น. - comment id 1049365
หน้าบ้านนั้นปลูกต้น"ไม่รู้ชี้" หลังบ้านมีต้นไม้"ไม่ถือสา" ริมระเบียงเตรียมไว้"ใบเมตตา" ส่วนหลังคาร่มเย็นด้วยเห็น"ธรรม" มาเม้นอีกทีค่ะ
9 ตุลาคม 2552 14:35 น. - comment id 1049366
ครับผม..อืม ชอบต้นไม้คุณ แก้วประภัสสร จังเลยนะ โดยเฉพาะพันธุ์ที่ว่า..
9 ตุลาคม 2552 17:29 น. - comment id 1049388
เชื่อมั้ยคะบางครั้งกลอนที่เราแต่งตั้งใจแต่งให้คนหนึ่ง แต่อีกคนเข้าใจผิดคิดว่าแต่งให้เขาก็มี อนงค์นางไม่เฉลยเพราะ เราให้เกียรติกัน ดีใจที่คนเข้ามาเมนท์กลอนของเรา คนที่เราแต่งให้ยังไม่รู้ตัวเลยค่ะ แต่ก็คุยกันได้ทุกคน ดีใจที่คนอ่านกลอนของเรา และไม่เห็นจะแปลกเลยถ้าใครจะรักใคร ไม่รักใคร เพราะความรักไม่ใช่ความเลวร้าย อนงค์นางมีความสุขในชีวิตค่ะ ได้แต่งกลอน ได้ฝันไปตามประสาหน้าคอมพ์ ใครสนุกไปยิ่งด้วยยินดี ไม่อยากให้ใครทุกข์กับกลอนของเรา เพราะจริงๆแล้ว เราไม่ได้ทุกข์ใจอะไรเลย ดีใจที่ได้รู้จักเพื่อนหลายคนที่นี่ ให้กำลังใจกัน คุยกัน ใครเศร้าเราปลอบใจ ใครสุขเราดีใจ เหมือนเพื่อนแท้ แม้ไม่ได้เจอตัวจริง แต่ใจสามารถสื่อถึงกันได้
10 ตุลาคม 2552 19:36 น. - comment id 1049851
ไม่ว่าค่ะ
10 ตุลาคม 2552 21:30 น. - comment id 1049974
ใครจะกล้าคะ
12 ตุลาคม 2552 05:51 น. - comment id 1050422
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
