สิ้นสุดการเดินทางปล่อยวางพัก ทั้งชีวิตทำงานหนักเพื่อความฝัน โดยภาระสิ้นสุดประดุจจันทร์ สิ้นแสงส่องแปรผันกาลเวลา สมบัติประดับร่างวางไว้ก่อน หลับตานอนพักกายใกล้ชายป่า อย่าพะวงสงสัยโชคชะตา ตายแล้วหยุดแสวงหาพบสิ่งใด นอนฟังเพลงสวดมนต์ธรรมวจนะ เป็นจังหวะไพเราะเสนาะใส เสียงบรรเลงเพลงมนต์จรรโลงใจ กล่อมภายในชีวิตวิจิตรกาล ผองเพื่อนมิตรนำร่างมาวางพัก ศาลาหลักแห่งชีวิตประดิษฐาน ทุกชีวิตต้องพักตามหลักการ เพื่อสรรค์สร้างสืบสานความเป็นคน สิ้นสุดแล้วการเดินทางของชีวิต มั่นสถิตหยุดรักพักสืบค้น หลับตาให้สนิทอย่าคิดกังวล ทางถนนเดินดินสิ้นสุดแล้ว
กระต่ายใต้เงาจันทร์ 22 ม.ค. 2553 15:23 น. - ID 132402 
1504
5
0
22 มกราคม 2553 15:44 น. - comment id 1089614
หน้าส่วนตัว
๐ เมื่อดวงเนตรพริ้มหลับไร้รับแสง
ความมืดแฝงแผ่ซ่านผ่านถวิล
นัยน์ตาหลับลับแล้วแววชีวิน
ไม่ยลยินถิ่นความหลังที่ฝังใน
๐ เมื่อดินกลบทบหน้าต้องลาจาก
คงลำบากหากจะตื่นฟื้นมาใหม่
หวังหลบหน้าหลับตาคราอาลัย
หวังหลับไปทั้งใจและนัยน์ตา...
22 มกราคม 2553 15:47 น. - comment id 1089618
แห้งแล้งในความวุ่นวาย เดียวดายอ้างว้างกว้างสับสน อิสระวางช่องสนองกล ปะปนแปลกแยกจำแนกชีวิต
22 มกราคม 2553 15:51 น. - comment id 1089622
ขอโทษค่ะ อ่านอันโน้น มาตอบอีกอันนี้
22 มกราคม 2553 20:40 น. - comment id 1089704
ใคร ๆ ก็ต้องไปนอนที่นั่นเนอะ เท่าเทียมกันทุกคนเลย
22 มกราคม 2553 21:45 น. - comment id 1089740
คือแหล่งสุดท้ายที่ทุกคน..ต้องอยู่.มาแนวสัจธรรมดีมากครับ
22 มกราคม 2553 22:34 น. - comment id 1089773
..ปลงเลยทีเดียวค่ะ...ชอบบทแรกนะคะ..เพราะจัง...
23 มกราคม 2553 07:54 น. - comment id 1089845
จริงๆครับ..พวกเราทุกคนต่างก็เดินไปที่นั่น ทั้งหมด..ทั้งๆที่ไม่อยากไป..แต่ก็หลีกเลี่ยงไม่ ได้..คิดแล้วเศร้าครับ
23 มกราคม 2553 16:35 น. - comment id 1090007
ที่สุดท้ายของชีวิตจริงๆค่ะ อ่านแล้วรู้สึกดีค่ะ ชีวิตนี้ไม่จีรัง
23 มกราคม 2553 19:30 น. - comment id 1090088
ศาลาแห่งนี้ คือที่พักพิงที่สุดท้าย ไปไม่กลับ หลับไม่ตื่น ฟื้นไม่มี หนีไม่พ้น
23 มกราคม 2553 20:04 น. - comment id 1090120
สวัสดีครับ มาจองศาลาครับ
23 มกราคม 2553 20:39 น. - comment id 1090157
ยังไม่อยากพัก ยังอยากฟังเพลงร๊อค มากว่าฟังเพลงสวด รักษาสุขภาพโว้ยเพื่อน
24 มกราคม 2553 23:18 น. - comment id 1090732
เมื่อล้าแรงจะพนันแข่งขันต่อ จึงต้องขอพักผ่อนนอนโลงไม้ ฟังสวดมนต์แล้วเอาเข้ากองไฟ ร่างเยียบเย็นลุกไหม้เป็นผงคลี ถึงวาระสุดท้ายปลายชีวิต ไม่มีสิทธิ์ขืนขัดชัดบ่งชื้ ก็จะต้องเป็นตามประเพณี กระดูกป่นเป็นธุลีจึงเลิกลา ไม่อยากตายเลย จริง ๆ
24 มกราคม 2553 23:54 น. - comment id 1090743
คงจะไปได้เพียงบาปกับบุญ ที่ติดตัวเราไป สิ้นสุดในภพนี้ แต่เริ่มต้นในภพใหม่ เหนื่อยไหมไม่อาจรู้ แต่ถ้าระหว่างทาง ได้ประกอบกรรมดี และมีกัลยาณมิตรเคียงข้าง ก็คงจะมีความสุข ตลอดเส้นทาง จนกว่าจะถึงที่สุดแห่งธรรม ถึงพระนิพพานเมืองแก้ว
26 มกราคม 2553 23:10 น. - comment id 1091646
ขอบพระคุณทุกท่านที่แวะมาค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
