จันทร์เคลื่อนจะละแล้ว ตะวันแพร้วค่อยเยือนสรวง เมฆเทาแปรเงินยวง ราวจะหวงแสงแก่ตน ดาวอิดจะเอื้อนออด สะท้อนทอดสะอื้นหล่น ดับแสงระยิบยล ละนภนต์แด่ดวงวัน เงียบมืด...ค่อยๆเรือง อาทิตย์เยื้องแปรแสงผัน แสดส้มเหลืองทองปัน สว่างวันดับกลางคืน ตราบจนสุรีย์สูง ทองเรืองรุ่งมิอาจฝืน กรายต่ำคล้อยเป็นอื่น ส้มแสดคืนแด่ม่วงฟ้า เคลื่อนลงจะลับแล้ว ตะวันแคล้วจากห้วงมา ละแสงแด่จันทรา อยากจะท้ามิอาจทาน ฤาใช่ใครจะอยู่ ยืนยงคู่ตราบชั่วนาน ตะวันเปลี่ยนเวียนจันทร์วาร ก็คือกาล...บนโลกา...
แมวมาเลศ 6 เม.ย. 2545 11:16 น. - ID 13410 
1114
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
