ยามไม้ผลัดใบร่วงสู้พื้น ทิ้งตัวคืนธรรมชาติผู้สร้างสรรค์ จนนาทีสุดท้ายใบไม้นั้น ยังยืนยันก่อประโยชน์ให้ผืนดิน ตัวเราตายไปแค่กายหยาบ บุญหรือบาปเรานั้นหาได้สิ้น ร่างเราเผาไปไม่ให้อะไรคืนถิ่น ไม่เหลือให้ยลยินจดจำ น่าอายใบไม้เป็นหนักหนา เกิดมาไร้ค่าตายไปยังน่าขำ ตอนมีลมหายใจไม่เคยคิดทำ ช่างเลิศล้ำจริงหนอตัวคน ตอนนี้มีชีวิตยังเหลือเวลา มาเถิดมา มาร่วม แสวงผล ทำความดีทิ้งไว้ให้ยินยล ให้ได้ชื่อว่าเป็น "คน" อย่างภาคภูมิ
++PanizzZ++ 13 ก.ย. 2554 22:34 น. - ID 141753 
1590
0
0
14 กันยายน 2554 08:19 น. - comment id 1207270
ค่าของคน คือคนของใคร ต้องโยกย้ายให้สะเด็ด ทีของเราเอาให้เข็ด รวบเบ็ดเสร็จ..เด็ดหัวมัน ค่าคนนั้น ..มันเปลี่ยนไป
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
