หวังนิพพาน

กวีปกรณ์

ลำดับจับต้นไปจนปลาย
เริ่มเช้าเข้าสายจนบ่ายค่ำ
วนเวียนเปลี่ยนแปลงตามแรงกรรม
มูลเหตุชี้นำกระทำการ
รักดีหามจั่วอย่ามัวท้อ
รักชั่วหัวหมอหามเสาบ้าน
คบบัณฑิตฝึกตนจนชำนาญ
คบคนพาลพาไปแต่ในตม
ว่ายวนชลสินธุ์ไม่สิ้นสุด
ดำผุดดำว่ายร่ำไห้ห่ม
กว่าพ้นผิวน้ำแบ่งบานชม
บางบัวหักล้มเสียจมดิน
แม้พ้นผิวน้ำจนงามหอม
ภู่ผึ้งกลับตอมไม่หยุดสิ้น
ใต้น้ำปูปลาก็หากิน
จนกว่าชีวินจะสิ้นไป
สงสารแสนโศกสุดสงสาร
กว่ารู้ตื่นเบิกบานดวงมานไสว
ต้องเวียนตายว่ายเกิดอีกเพียงไร
จึงเข้าถึงธรรมใหัใจนิพพาน
				
comments powered by Disqus
  • บุญเพิ่ม

    25 ตุลาคม 2555 05:15 น. - comment id 1249654

    ยอดเยี่ยม
    
    29.gif36.gif29.gif
  • พจนา/หนังสือ

    25 ตุลาคม 2555 05:39 น. - comment id 1249667

    41.gif59.gif36.gif46.gif
  • บุญพร้อม

    25 ตุลาคม 2555 08:34 น. - comment id 1249692

    16.gif29.gif36.gif
  • เพียงพลิ้ว

    25 ตุลาคม 2555 08:35 น. - comment id 1249693

    สูงสุดที่ปรารถนานะคะ
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • มวลภมร

    27 ตุลาคม 2555 18:28 น. - comment id 1249816

    29.gif29.gif
  • ร้อยฝัน

    28 ตุลาคม 2555 11:58 น. - comment id 1249892

    41.gif41.gif
    พี่ไม่หวังเพราะรู้ว่าไม่มีวันไปถึงแน่ ๆ ขอยืนยัน
    11.gif
  • ศรีสมภพ

    29 ตุลาคม 2555 11:22 น. - comment id 1249962

    เข้ามาเยือน ..จากเพื่อนคนหนึ่ง
    ซาบซึ้งในงานที่สรรค์สร้าง
    คารวะ ณ ตรงนี้ไม่มีวาง
    ขอร่วมทาง สร้างฝันนิรันดร์ไป
    
    จริงใจไมตรีมิมีคลาย...
    
    36.gif41.gif29.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน