พรางอายในสายน้ำ

Parinya

   ตกน้ำปุ๋มบุ๋มบ๋ำยังจำได้
จึงตั้งใจมั่นคงต้องลงหัด
สระจะลงแหวกว่ายใช่ท่าวัด
อายส่วนสัดรัดรูปงามอยู่ครามครัน
อาบน้ำก่อนลงสระตามระเบียบ
แล้วเดินเลียบขอบสระระยะสั้น
ถอดเสื้อคลุมจากร่างวางลงพลัน
ก่อนผลุนผลันกระโดดผลุงพุ่งลงน้ำ
กลั้นหายใจมุดน้ำตามอย่างเขา
ทำตัวเบาเหยียดขาเอาหน้าคว่ำ
ตีขาขึ้นลงแบบที่แอบจำ
แต่เจ้ากรรมน้ำมาอยู่ในหูคน
ถีบขอบสระพุ่งร่างไปข้างหน้า
เป็นลูกหมาตกน้ำสามสี่หน
สำลักน้ำสามสี่ครั้งยังอดทน
พยายามดิ้นรนจนลอยตัว
ถึงขั้นตอนต่อไปทำใจกล้า
เหวี่ยงแขนขวาแขนซ้ายป่ายข้ามหัว
พร่ำท่องอยู่ในใจว่าไม่กลัว
รู้สึกตัวเบาเบาเราลอยไกล
ยังบังคับทิศทางค่อนข้างยาก
นี่ถ้าหากน้ำที่เล่นเป็นน้ำไหล
แล้วเราปล่อยตัวเบาเราลอยไป
คงถูกใครคว้าเว็บเก็บเงียบงำ
"ของตามน้ำ" น่าฉงนหลายคนชอบ
เขามักลอบหยิบแวบแอบขม้ำ
หายวูบวับลับลมอมพะนำ
ยากจะคลำธาราหาร่องรอย
รู้กันเพียงนัยนัยใครมุบมิบ
แอบขยิบสัญญาณลับกับคนปล่อย
ชิ้นเล็กบ้างใหญ่บ้างมันช่างลอย
ร้อยทั้งร้อยมือคว้าไปเขาไม่อาย
อาศัยน้ำอำพรางได้บางส่วน
สำนึกกวนอารมณ์ก็ข่มหาย
เราซ่อนร่างกลางน้ำตามสบาย
เอ๊ะ ! ความอายน้ำพรางได้อย่างดี
comments powered by Disqus
  Parinya

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน