แม่กระจาบคาบเหยื่อมาเพื่อลูก
เจ้าบุญปลูกคอยแม่ชะแง้หา
ปีกยังอ่อนนอนรังเฝ้าตั้งตา
คอยแม่มาป้อนเหยื่อทุกเชื่อวัน
รุ่งทิวาฟ้าสางเหมือนลางร้าย
สุริย์ฉายม่านเมฆเหมือนเสกสรร
ฟ้าแดงฉานปนคล้ำเป็นสำคัญ
สรรพสิ่งนิ่งงันหวั่นวิญญาณ์
แม่กระจาบขนาบแนบแอบอกอุ่น
เจ้าประคุณอย่าซนกังวนหา
แม่จะจรจากรังยังพนา
เสาะภักษามาป้อนอย่าร้อนใจ
ว่าแล้วโผผกผินเข้าถิ่นพฤกษ์
หวนรำลึกลูกน้อยละห้อยไห้
เหมือนจะจากไม่กลับแลลับไกล
เป็นห่วงใยต่างก่อนลูกอ่อนเอย
เห็นเหยื่อติดในแร้วมิแคล้วคลาด
แม่ก็ปราดโฉบเหยื่อเพื่อลูกเอ๋ย
แร้วพลันลั่นดักแม่ชะแง้เงย
สุดเอื้อนเอ่ยใครช่วยคงม้วยมร
เจ้าบุญปลูกลูกแม่จะแลลับ
เจ้าคงหลับคอยท่าแม่มาป้อน
แม่พบภัยชีวิตถูกลิดรอน
คงอาวรณ์กำสรดนอนอดตาย
(ตุลาคม ๒๕๒๘)
9490
1
1
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
