ในม่านหมอก

นกน้ำ ไซบีเรีย

ในม่านหมอก..ฉันออกเดินชมความงามในยามเช้า
ริมชายป่าลมหนาวพัดมาบางเบา
ตรงนั้นกวางตัวหนึ่งยืนเล็มหญ้าอยู่เงียบเชียบ
ฉันอยากเดินเข้าไปชื่นชมความน่าชังของมันใก้ลๆ
แต่ฉันรู้ว่ามันมีช่องว่างระหว่างเรา
     ฉันจึงหยุดยืนดูอยู่กับที่
เพราะหากฉันยิ่งเข้าใก้ลเท่าใดมันก็ยิ่งหนีห่างออกเท่านั้น
เพราะช่องว่างระหว่างมนุษย์และสัตว์มันมีระยะห่างที่ชัดเจน
อาจเพราะบาดแผลในใจที่มนุษย์ได้สร้างสมไว้ให้กับสัตว์ป่ามาเนิ่นนาน
อาจตั้งแต่เริ่มมีมนุษย์คนแรกนั่นกระมัง
สำหรับช่องว่างระหว่างมนุษย์กับมนุษย์นั้นเล่า
หากมิเคยสร้างรอยแผลใดๆให้แก่กัน
ช่องว่างระหว่างความแปลกหน้าย่อมมีโอกาสชิดกันได้เสมอ
หากทั้งสองพึงใจที่จะมีมิตรภาพต่อกัน
     กวางยืนเล็มหญ้าอยู่ตรงนั้นจนพอใจ แล้วจึงเดินห่างออกไป
ฉันเดินแยกมาอีกทาง..เราต่างเดินลับหายไปในสายหมอก				
comments powered by Disqus
  • Zagaie

    13 สิงหาคม 2545 20:39 น. - comment id 66936

    ลองถามตัวเองดูซิว่าถ้ามันเดินหลุนๆมาหาเราละ คุณจะนิ่งรอ หรือวิ่งหนี คำตอบขึ้นอยู่กับคุณแล้วล่ะ
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    14 สิงหาคม 2545 01:15 น. - comment id 67031

    อ่านนึกภาพออกเลยจ้า... นกน้ำ
  • นกน้ำ ไซบีเรีย

    14 สิงหาคม 2545 19:34 น. - comment id 67174

    ขอบคุณนะครับที่เข้ามาทักทายไม่ให้เหงาจนเกินไปนัก(มีโอกาสจะเข้าไปทักทายบ้างครับ)
  • แนทตี้..

    15 สิงหาคม 2545 19:56 น. - comment id 67433

    ^*^
         ^*^
                 ^*^  ตามมาอ่านจ้า....
                  รู้แล้วหล่ะว่ามีความลึกซึ้งซ่อนอยู่ ^*^
                  .............................................
    
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน