กระดาษสา ลายลักษณ์ ปักสีหวาน ที่เบาบาง วานเรียบสวย ลอยลมเล่น สกิดฝัน แต้มเต็ม กระดาษเย็น ค่อยหายใจ ..เด่นสดชื่น พื้นแผ่วเบา หยุดหายใจ ..นับตั้งแต่ กระดาษยับ เหยียบฉีกพับ สง่าดับ คับแคบเก่า ขย่ำไป ไร้ปราณี จากที่พราว พร้อมใจร้าว ดำลง หยุดหายใจ จากที่เคย ยิ้มแย้ม ปลิวบินเล่น กับกลายเป็น เศษกระดาษ ที่ทิ้งไว้ ไร้ค่าแล้ว ...ลมหายใจ สลายไป เหลือทิ้งไว้ เพียงแค่ อดีตมัน ลมหายใจ เสียงดังแว่ว ว่าร้อนจิต กระดาษสา คราหมดมิตร ไร้สีสัน เพื่อนฝูงมอง พวกขยะ ปล่อยชั่งพลัน + การหายใจ เกิดพลิกแพลง จบสิ้นลม + -------------------------------- นับตั้งแต่รวยสวยแล้วเพื่อนฝูงหลากมิตรต่างพากันชื่นชม ลมหายใจเข้าออก สม่ำเสมอ แต่พอความสวยจบลง เหลือแค่ตัวเป็นเพียงขยะ (เพราะถูกทำลาย)..เท่านั่น ลมหายใจก็ถึงเวลาที่จะสิ้นลง ..การเดินทางจบลง ..สีสันหมดลง ..เพื่อนมิตรก็หายลง ...จบลมหายใจ
ปลาทูสามเข่ง 9 พ.ย. 2545 18:38 น. - ID 25797 
983
2
0
9 พฤศจิกายน 2545 18:51 น. - comment id 94603
ู^---^ (ขอโทษนะครับ ไม่รู้จะพูดอะไร...กลอนก็เพราะดีครับ...)
9 พฤศจิกายน 2545 21:39 น. - comment id 94628
เข้าใจคิดดีนี่ เริ่มไปแนวพี่บุษราคัมแล้ว อิอิ
9 พฤศจิกายน 2545 23:00 น. - comment id 94638
สร้างสรรค์ได้ยอดเยี่ยมทุกครั้งเลยน้องปลา2...ประทับใจจัง..
9 พฤศจิกายน 2545 23:09 น. - comment id 94645
ลึกซึ้งจริงค่ะ เข้าใจเปรียบเทียบจังนะ
14 พฤศจิกายน 2545 20:15 น. - comment id 95644
กลอนเพราะจังเลยค่ะ แต่งได้ไงเก่งว่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
