+++ จันทโครพ +++

วฤก

-๑-
๏ เบิก...โรงพิณพาทย์พร้อม..........เพลงโหม.......โรงเฮย
ฟ้า.......ค่ำย่ำประโคม....................ครึกครื้น
ฮา.......แขกแต่งแปลกโฉม...........ชาติตลก.........ตลุงนา
เฮ.......เห่ลิเกฟื้น.........................ฟ่องให้เห็นศิลป์ ๚
-๒-
๏ ยินเสียงเฮเห่เห้........................ฮังเล
เพลงเบิกม่านลิเก.........................เกริ่นร้อง
วังก้าอย่ายืนเฉ.............................เฉยอยู่.......ไยนอ
น่าสนุกนะเพื่อนพ้อง.....................พลาดครื้นเครงไฉน ๚
-๓-
๏ ฉากไพรนิสิตเจ้า.......................จอมกุมาร
สำเร็จวิชาชาญ.............................เชี่ยวล้น
กราบบาทพระอาจารย์...................จรจาก
จำพรากพงไพรพ้น.......................ผ่านเข้าคืนนคร ๚
-๔-
๏ ยอกรก้มกราบเท้า....................ทิชาจารย์
ครูกระซิบกำชับสาร......................สั่งถ้อย
พึงหับผอบนาน............................นับกระทั่ง
เธอผ่านพงไพรคล้อ.....................ค่อยแง้มแงะเผย ๚
-๕-
๏ เพียงเลยบรรณกุฏิก้าว............ก็ชะงัก
ชะงัดหยุดชะโงกพักตร์................เพ่งชะเง้อ
เงื้อมหัตถ์จะหัตหัก......................ห้ำผอบ
โครพครางร้องเฮ้อ......................หักห้ามหทัยหมาย ๚
-๖-
๏ เผลอผายผอบอ้า.....................อวลควัน
ควันสร่างนางสวรรค์...................สวาทเย้า
เย้ายวนยั่วแดยัน.......................แดยิ่ง
ยิ่งพิศยิ่งเพ่งเร้า.........................ราคล้นกมลกระสัน ๚
-๗-
๏ อัศจรรย์ฟ้าหม่นครึ้ม...............คึกคะนอง
วรุณร่วงโรยละออง.....................อาบหล้า
บงกชเบ่งบานสอง......................สมหัตถ์
เสนอหัชสนองอ้า........................อิ่มเคล้าประโลมโฉม ๚
-๘-
๏ โจรโจมโจรจู่สู้........................มาเมื่อไรไม่รู้
สุดกู้กันภัย ๚
-๙-
๏ ไกวดาบดะดาบต้าน...............ดาบสั่นดาบสะท้าน
สะท้อนสู่ดิน ๚
-๑๐-
๏ นางผินพักตร์พะว้า- ...............พะวังใจ
จะส่งดาบไฉน............................แน่แท้
จันทโครพ ฤ โจรไพร................พึงช่วย
พาชีพผ่านมรณ์แก้....................กลัดกลุ้มกริ่งเกรง ๚
-๑๑-
๏ รัวระเบงเร่งระบิเร้า...............เร่าระบาญ
นางตัดสินใจผลาญ....................เพื่อชู้
จันทโครพเสียปราณ..................สูญเปล่า
สัมฤทธิ์วิชารู้..............................ใช่รู้ใจคน ๚
-๑๒-
๏ เพราะกมลเกินหยั่งได้............ดูทัน
ท้นเล่ห์กลเหหัน.........................หักเอี้ยว
อ่านพักตร์ผ่านใจพลัน...............พิศกระจ่าง......จริงฤๅ
พักตร์หมดจดใจเลี้ยว - ..............ลดนี้มีเสมอ ๚๛