ราตรีนี้ไม่มีดาว

สาวดอย


ราตรีนี้จันทรายังลอยเด่น
วาดเว้าเช่นคมเคียวโดดเดี่ยวเหลือ
มิมีแม้ดวงดาวเฝ้าจุนเจือ
ดุจยามเมื่อมิ่งมิตรคิดคลางแคลง
รัตติกาลดำมืดดูสงบ
มาพานพบสบจันทร์เจิดจ้าแสง
เด่นสง่ากลางเวหาท้าลมแรง
จวบรุ่งแจ้งดวงตะวันผันมาแทน
แม้หนาวเหน็บเจ็บเนื้อเหลือจะเอ่ย
กะไรเลยจันทร์เจ้ารวดร้าวแสน
ยังยืนอยู่คู่ฟ้าทั่วดินแดน
ใจคนแม้นเหมือนจันทร์นั่นสิดี  ฯ
				
comments powered by Disqus
  • สไมลี่จ๊ะ

    11 กุมภาพันธ์ 2546 22:22 น. - comment id 108549

    คิดถึงสาวดอยจังเลยค่ะ
    
  • พรระวี

    12 กุมภาพันธ์ 2546 00:50 น. - comment id 108565

    เนื้อหากินใจ การเรียงร้อยราบรื่นดีจัง ขอชมเชยครับผม
  • idaho

    12 กุมภาพันธ์ 2546 12:05 น. - comment id 108606

    For someone, lifes flames are growing dim
    Dull embers replace once dancing flames
    Heartache creeps in
    Will you be a shooting star?
    Will you banish the dark?
    Will you bring the smile back to someones heart?
    Happiness hidden in folds of silence
    Simple pleasure strangled by shades of darkness
    Dreary life seems and times heavily spent
    Will u brighten dark skies and lusterless eyes?
    Bring back the sun to melt hearts ice?
    Will you be a shooting star tonight?
    
    +++++++++++++++
    มานั่งนับดาวเป็นเพื่อนสาวดอย
    
    
  • รหัสสมาชิก3898-น้ำ

    13 กุมภาพันธ์ 2546 21:56 น. - comment id 108843

    ราตรีแม้มืดมัว     สหลัวเศร้า
    สุดเปลี่ยวเหงาว้าวเว     หวนหา
    แม้หมู่มิตรเคยเยือน  ยังแครงครา
    เช่นจันทราดวงเดียว     ลอยเด่นดวง
    
    จะคอยติดตามต่อไป
  • สาวดอย

    25 กุมภาพันธ์ 2546 18:31 น. - comment id 110567

    คิดถึงคุณ ฆ (Smaily)  มากๆๆ เหมือนกันค่ะ
    คิดว่าไม่มีวาสนาได้เจอกันอีกแย้ววววว.....
    
    ขอบคุณพี่พรระวี พี่ไอ๊ซื คุณน้ำ นะคะที่มาเป็นเพื่อนปลอบจัย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน