.ตะวันทอแสงอ่อนก่อนอรุณ สัมผัสกลีบละมุนมวลดอกไม้ ขับสีสันให้กระจ่างพร่างพฤกษ์ไพร ส่งกลิ่นหอมละไมไปกับลม สายลมไหว..กลิ่นดอกไม้ก็กรายถิ่น แมลงภู่เพียรโบยบินมาสู่สม สัมผัสกลีบ.ดอกไม้.ได้เชยชม และผสมเกสรก่อนจากไป ธรรมชาติอิงอาศัยให้ประโยชน์ มิเคืองโกรธ หวงแหน แค้นสิ่งไหน สุริยายังสาดแสงอยู่เรื่อยไป มวลดอกไม้แย้มบานรับกับอุทัย หมู่ภมรก็บินร่อนลงเชยกลิ่น ผสมสิ้นเกสรก่อนผลักไส เป็นพืชผลธรรมชาติดาษดื่นไป หล่อเลี้ยงให้ชีวิตยั่งยืนมา ทุกๆสิ่งมีหน้าที่ของตนเอง อย่าหวั่นเกรง สับสน หรือค้นหา ทำหน้าที่เต็มกำลังสติ-ปัญญา ผลแห่งงานจะเจิดจ้าเยี่ยงสุรีย์ .
ณรังษี 28 เม.ย. 2546 21:01 น. - ID 33152 
874
8
0
28 เมษายน 2546 23:49 น. - comment id 132641
.......ทุกๆๆสิ่งมีหน้าทีของตนเอง...... ......มาทักทายค่ะ......
29 เมษายน 2546 01:27 น. - comment id 132698
บทนี้ โดนใจพุดพัดชา จนต้องเอื้อมดาวมาประดับใจให้หมดฟ้าหมดฝันเลยค่ะ พุดพัดชา
29 เมษายน 2546 01:57 น. - comment id 132708
ณ.ราตรีที่เดือนลาฟ้าหมองหม่น ณรังษีกมลคนดีเขียนกลอนขวัญ ณ.อรุณอุ่นเอื้ออ้อนโอบวัน ณ.คืนฝันพลันกล่าวลา..ราตรีสวัสดิ์เอย.. ไปนอนแล้วนะคะ จะพริ้นท์กลอนของณรังษีไศลลาพาไปนอนอ่านด้วย พร้อมกับของม้าก้านกล้วยที่แสนซึ้งอีกท่านค่ะ
29 เมษายน 2546 09:21 น. - comment id 132808
หุหุหุ คิดดีอ่ะ เพราะค่ะ... :)
4 พฤษภาคม 2546 10:16 น. - comment id 135076
หน้าส่วนตัว
ลบ..แล้วเรน..ก้อแต่งใหม่..
แต่งใหม่.. แล้วก้อลบ..
มัย..แต่งแล้ว..ไม่ดีเลยค่ะ..
..อยากมี...
อยากได้...
อยากรู้จัก...
อยากหัดแต่ง...
แต่ม่ายรู้ดิค่ะ..
มัย.. ทำไม่ได้..สักที..
ถาม..ตัวเอง..ทุกครั้ง..
อาจเพราะ..
..เวลา.. ที่จำกัด..
บางครั้ง.. โกรธ..ตะวัน..
โกรธ.. ดวงดาว..
ที่ไม่อยู่เป็นเพื่อน..
ให้เรน..ได้บรรยาย..
ความรู้สึก..ที่อยากแต่ง..ตอนนั้น..นะคะ..
แต่..แปลกใจ.. กล้าที่จะโพส..ลงที่นี่..
เพราะนิยาม..ที่คุณบอก..
คำคม..จะไร้ค่า..ถ้าปราศจากเพื่อน..
..เรน...ขอ..เป็นเพื่อนคุณ..นะคะ..
..ขอบคุณค่ะ...
.
11 พฤษภาคม 2546 19:55 น. - comment id 137406
สวัสดีครับคุณเรน.. เป็นการโพสข้อความที่น่ารักมากเลยครับ ออกจากใจ..ใช่เสแสร้ง ออกแสดง...แจ้งจิตใจ ว่างามงด..หมดความนัย ออกจากใจ..ให้ชื่นชม ยินดีมากๆครับที่จะได้คนน่ารักน้ำใจงามเป็นเพื่อนครับ..รับด้วยใจเลยครับผม
14 พฤษภาคม 2546 07:13 น. - comment id 138135
..ยิ้ม..ม..ม..
..เรน..ขอบคุณค่ะ..
ทุกครั้ง.. ที่เรน..แต่งบทกวี..
เรน..อยากแต่ง..แบบคุณ..นะคะ..
แต่..พอแต่ง..ทีรัย..
สิ่ง..ที่ทำได้..
ก้อ..แค่..บทกวี..ต๊องส์ๆ..
ที่ไม่สัมผัส..
..อ่านแล้ว..ทิ้ง..
ไม่กล้า..ที่จะโพส..ลง..
ก้อ..งัยดีร่า..
จำได้...ที่ผู้ใหญ่..บอกไว้..นะคะ..
แต่งไม่ดี..ให้โยนลง..ตะกร้า..
ความรู้สึก..ของเรน..บอกว่า..ดีแล้ววนะ..
ก้อหยิบ.จากตะกร้า.. มาใหม่..เฮ้อ!!
..ก้อ.. เรนชอบ..ที่จะ..เข้าข้างตัวเอง..
..ม่ายรู้ดิ.. มัย?..แบบนั้น..นะคะ..
..เรน..ขอนะ..
..ขอ..แต่งบทกวี..ของเรน..
ที่กระทู้..ของคุณ.. คงม่ายว่า..
..ก้อ.. เรน.. เป็น..เพื่อนคุณ..
17 พฤษภาคม 2546 18:38 น. - comment id 138986
ทุกคน..มีหน้าที่ ทำให้ดี..ด้วยปัญญา สติล้ำ..ต้องนำมา สร้างคุณค่า..คือความดี.. ชอบมากค่ะ...มาทักทายค่ะ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
