สำนึก

ใบไม้

ยาวนานผ่านเวลา
ช่างช้าน่าเหนื่อยหน่าย
เพียงผืนภพกลบฝังกาย
สิ่งร้าย-ร้ายคงหายไป
หยุดคิดสักนิดก่อน
ผัดผ่อนใจอ่อนไหว
รับผิดชอบ...คำตอบใจ
สำนึกไว้ให้คิดยาว
คิดยาว-คิดสั้น
คิดหยุดวันอันร้อนหนาว
สู่ภพหน้าฟ้าสีพราว
เพียงบางคราวเพราะร้าวราน
โลกหน้าสีฟ้าใหม่
แน่ใจไหมว่าสีหวาน
หยุดคิด-คิดนานนาน
เพียงให้ผ่านจุดนั้นไป
ยังอยู่ต่อไปเถิด
หนึ่งกำเนิดนั้นยิ่งใหญ่
หนึ่งชีวิตสิทธิของใคร
จงอยู่ใช้สิทธิของตน
จงสนุกสุขในสิทธิ
ใช้ชีวิตด้วยสุขล้น
รับผิดชอบความเป็นคน
ฟ้าหลังฝนอดทนรอ.				
comments powered by Disqus
  • โคลอน

    17 กันยายน 2544 20:26 น. - comment id 11901

    อืมม...ขอบคุณมากจริงๆค่ะ..

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน