ความสุขใจเสียใจอยู่ในจิต
ต้องพินิจให้เป็นเห็นเหตุผล
มองความจริงถูกต้องของจิตตน
มองสูงพ้นความเปลี่ยนแปลงแห่งอารมณ์
ใจมองสูงเห็นรูปนามความเปลี่ยนแปลง
ทุกสิ่งแต่งปรุงจิตคิดผสม
ทั้งโศกเศร้าสดชื่นความรื่นรมณ์
ใจต้องชมมองเห็นเป็นสามัญฯ.
(12 สค.45)
28 มิถุนายน 2546 21:11 น. - comment id 150176
ใครหนอใครจะทำได้เช่นพายัพ แม้นสดับรับไม่ได้กิเลสหนา ใจตั้งไว้อยู่สูงบนอกอุรา แต่ทว่าตกตาตุ่มแค้นใจจัง

29 มิถุนายน 2546 16:48 น. - comment id 150385
ขอขอบคุณน้ำใจในไมตรี ที่ยังมีคุณอ่านกลอนกานท์ฉัน ด้วยยังอ่อนเริ่มลองสองสามวัน กลอนนี้นั้นไม่ละออขออภัย ขอบคุณมากคุณชัยชนะที่มาอ่าน ยินดีที่ได้รู้จัก

1 กรกฎาคม 2546 00:23 น. - comment id 150743
อันเครื่องปรุงแต่งจิต......มีฤทธิ์มาก มีหลายหลาก.................ยากที่จะถ่ายถอน สิ่งเหล่านั้น...เปรียบได้กับ......นิวรณ์ จงไตร่ตรองเสียก่อน..........ตัดสินใจ ยกยกใจ...ให้ได้.....ระดับสูง อย่าได้ถูก....ชักจูง....ให้เหลวไหว จงยอมรับ.....ว่าทุกสิ่ง...ย่อมเปลี่ยนไป อันใดใด....ในโลกล้วน....อนิจจัง ++++++++++++++++++++++++++++ มาให้กำลังใจค่ะ

1 กรกฎาคม 2546 00:26 น. - comment id 150744
อันเครื่องปรุงแต่งจิต......มีฤทธิ์มาก และหลายหลาก.................ยากที่จะถ่ายถอน สิ่งเหล่านั้น...เปรียบได้กับ......นิวรณ์ จงไตร่ตรองเสียก่อน..........ตัดสินใจ จงยกใจ...ให้ได้.....ระดับสูง อย่าได้ถูก....ชักจูง....ให้เหลวไหล จงยอมรับ.....ว่าทุกสิ่ง...ย่อมเปลี่ยนไป อันใดใด....ในโลกล้วน....อนิจจัง ++++++++++++++++++++++++++++ มาให้กำลังใจค่ะ +++++++++++++++++++++++++++ ปล. ขอโทษนะคะ ที่ตอนแรกพิมพ์ผิดค่ะ

6 กรกฎาคม 2546 10:16 น. - comment id 152134
มีความสุขใจมากที่ได้อ่านหรือเขียนบทกลอนปรัชญาเพราะทำให้ใจเรามีสติสัมปชัญญะกลับคืนมาด้วยเพราะบางครั้งมันลอยไปตามเหตุการณ์และสิ่งแวดล้อม

7 กรกฎาคม 2546 11:23 น. - comment id 152462
ขอบคุณค่ะ คุณพายัพ

21 กรกฎาคม 2546 19:41 น. - comment id 155748
มาร่วมทำใจ...ให้มีสติ...เช่นกันค่ะ..
