รั้วลวดหนามขึงกั้นปันแบ่งถิ่น ผืนแผ่นดินผองข้าเคยอาศัย เลี้ยงวัวควายวิ่งเล่นแต่เยาว์วัย วันนี้เขาแย่งไปให้โรงงาน ยืนเกาะรั้วมองไปใจก็หาย เขาใจร้ายเหลือเกินเมินลูกหลาน มาทำลายถิ่นเราอยู่คู่มานาน น้ำตาไหลเป็นสายธารร้าวรานใจ เสียงเรียกร้องของพวกเราเขาเมินเฉย เขาละเลยไม่ฟังยังผลักไส ผืนแผ่นดินของเราเขาเอาไป สร้างโรงงานหลังใหญ่เพื่อใครกัน รั้วลวดหนามขึงกั้นปันแผ่นดิน แย่งถิ่นเราทำกินสิ้นสุขสันต์ ถิ่นผองข้าเคยอยู่สุขทุกคืนวัน เขามากั้นลานหอยเสียบเหมือนเหยียบใจฯ
Pheem 4 ส.ค. 2546 21:38 น. - ID 37425 
1551
5
0
4 สิงหาคม 2546 22:05 น. - comment id 158447
ระบอบโลกอุดหนุนทุนนิยม เร่งระดมเงินงอกจากดอกผล รวงข้าวแรงเคียวเรี่ยวแรงคน หาบขนคอนขายได้เศษตัง ปุ๋ยยาสรรหามาขายให้ ถมเท่าไรหายเท่านั้นไม่ผันผล หนี้นาท่วมนาประสาจน จึงดิ้นรนขายนามาต่อทุน นายหน้าทึ้งนาเหมือนหน้าด้าน โรงงานสูงสง่ามาเนื่องหนุน สถาบันการเงินเชิญค้ำจุน ทุ่งพรุนนาก็เพียงแค่เพลี่ยงพล้ำ ปู่ย่าทำนามาเนิ่นนาน ลูกหลานขายนามันน่าขำ ควันปล่องปล่อยทุกทีก็สีดำ น้ำครำล้นมาทีมีแต่เหม็น ระบอบดลกอุดหนุนทุนหนาหนา เจ้าของนากลับลำลากยากทุกเข็ญ ไปรับจ้างแลกข้าวทุกเช้าเย็น เลือดตาแทบกระเซ็นเป็นสายนอง นานี้หลายปีก่อนเคยช้อนปลา เก็บผักหักหญ้าพาเรือล่อง ขายขาดบาดใจไร้เงินทอง เจ้าของเปลี่ยนจากไทยไปเป็นเจ๊ก
4 สิงหาคม 2546 22:11 น. - comment id 158449
โอย ดูผิด นึกว่า วรรคส่ง บทที่1 เป็น -น เลย แต่งพลาดไป เอาไว้ไปแก้ตัว ในโพสกลอนนะ ขอยืมใชื่อเหยียบใจ ไปใช้ด้วย ละกันนะ คุณภีม ว่าแต่ว่า หายไปซะนานเชียว
4 สิงหาคม 2546 22:23 น. - comment id 158456
แต่งได้ดีมากเลยค่ะ
5 สิงหาคม 2546 02:39 น. - comment id 158524
มาปรบมือให้ดังดัง
5 สิงหาคม 2546 09:18 น. - comment id 158555
เศร้าใจ
2 กันยายน 2546 23:52 น. - comment id 165006
ทุนนิยมเหยียบใจไทยทั้งชาติ แสนอุกอาจบาดใหญ่ใช้เงินหนุน ทำหยาบหยามตามใจชอบเพราะมีทุน เปรียบหัวใจเปื้อนฝุ่น.....แสนทมิฬ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
