ท้ายสุดแห่งความฝัน

เพชรพรรณราย

หลายเหตุการณ์ผ่านเวียนเปลี่ยนชีวิต
หลายลิขิตคิดก่อร่างมุ่งสร้างสรร
มีทั้งสุขทุกข์เศร้าคลุกเคล้ากัน
เริ่มจากหนึ่งถึงวันนี่ที่ยาวนาน
                   เหมือนชะตาฟ้าลิขิตชีวิตนี้
นำชีวีวิถีสร้างทางประสาน
เหมือนกำหนดเป็นกฎก่อต่อเหตุการณ์	
เวียนหมุนผ่านกาลเวลาพาเดินไป
                 ยากเข้าในชะตาที่ฟ้าก่อ
เฝ้าตัดพ้อต่อว่าฟ้าพาหมองไหม้
หลายหลายครั้งใกล้ความหวังที่ตั้งใจ
กลับผันให้ไม่ถึงฝั่งที่ตั้งมา
               หรือบางครั้งเหมือนหวังนั้นมันสิ้นแล้ว
กลับฉายแววคืนใหม่ให้ปราถนา
เหมือนว่าแกล้งแต่งไว้ในชะตา
ให้ร่ำหาทั้งราร้างทางชีวิน
             ตั้งแต่เกิดกำเนิดถึงซึ่งวันนี้
นำชีวีเดินหน้าไปเมื่อไรสิ้น
ความสุขทุกข์รับรู้ดูชาชิน
แม้สมจินต์ฝันสิ้นไปไม่สำคัญ
            เมื่อทุกสิ่งกำหนดเป็นกฎก่อน
ยากตัดรอนผ่อนปรนเปลี่ยนความอาสัญ
ถึงสำเร็จสมหวังตั้งใจนั้น
ก็มีอันต้องผันพรากจากเหมือนเดิม
       สุดท้ายแล้วมิแคล้วความว่างเปล่า
ไม่มีเหงาเศร้าทุกข์หรือสุขเสริม
ไม่มีฝันผันร่างทางมาเพิ่ม
สู่สิ่งเดิมก่อนเริ่มสร้างทางก้าวเดิน				
comments powered by Disqus
  • พิกุลทอง

    16 ธันวาคม 2546 20:33 น. - comment id 191845

    ความฝันยังคงมีอยู๋ครับ ผมเชื่อเช่นนั้น
    มิใช่มันหลบหน้า แต่อย่างใด
    ขอให้ก้าวไปด้วยไฟฝันและแรงทะเยอทะยาน
    สักวันความฝันต้องเป้นของเรา
    
    ขอเป็นกำลังใจครับ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    16 ธันวาคม 2546 23:58 น. - comment id 191942

    ความฝันจะอยู่ตรงไหน
    เราต้องไปให้ถึง
    แม้จะนานเท่าไหร่ไม่คำนึง
    แต่ต้องไปให้ถึงก็พอ
    
    *-*กลอนคุณไพเราะมากเลยค่ะ*-*
  • ใบไม้ต้องลม

    19 ธันวาคม 2546 22:35 น. - comment id 192887

    แต่งได้อารมณ์มาก

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน