กวีรจน์ พจนาท เป็นศาสตร์ศิลป์ ให้ยลยิน ร้อยคำ นำอักษร สื่อด้วยใจ ให้เห็น เป็นกานท์กลอน ถ้อยสุนทร มธุรส บทกวี อันกฏเกณฑ์ กำหนดไว้ ให้มีอยู่ หมั่นเรียนรู้ ฝึกไว้ ในศักดิ์ศรี วรรณกรรม หวานล้ำ คำวาที จะต้องมี พื้นฐาน กานท์บทกลอน สื่อเรียงร้อย ถ้อยคำ นำเสนอ เพื่อให้เธอ ซึ้งใจ ในอักษร จินตนาการ ความคิด จิตสุนทร มิคลายคลอน คือศิลป์ จินตนา วรรณกรรม นำทาง สร้างความฝัน สื่อสัมพันธ์ ตรองดู ให้รู้หนา เปิดหทัย ให้กว้าง ทางมรรคา เปิดดวงตา ที่สาม งามด้วยใจ ปรัชญากลอน สอนแสดง แฝงแนวคิด ควรพินิจ ศาสตร์และศิลป์ ที่สดใส อยู่ที่เรา จะเลือกทำ ในสิ่งใด ตรองดูไซร้ ให้เห็น เป็นสำคัญ.....ฯont>
ราชิกา 26 ธ.ค. 2546 12:20 น. - ID 43504 
1206
10
0
26 ธันวาคม 2546 14:33 น. - comment id 194690
สื่อเรียงร้อยถ้อยคำนำเสนอ พอตัวฉันได้พบเจอที่เธอเขียน ก็สามารถบอกได้ว่าแนบเนียน และขอชื่นชมสิ่งที่เขียนว่าแสนดี *-*เป็นผลงานที่งดงามมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งเก่งจังเลยค่ะ (สุขสันต์วันปีใหม่ด้วยนะค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆนะค่ะ)*-*
26 ธันวาคม 2546 15:45 น. - comment id 194708
....เป็นความงาม ถ้อยคำ อันวิจิตร เนรมิต สัมผัส ตัวอักษร ช่างงดงาม ภาษา นำพาพร เป็นบทกลอน งานศิลป์ อิ่มฤทัย.... ****คารวะค่ะ ท่านพี่หญิงราชิกา ช่างไพเราะเหมือนเดิมเลยนะคะ...อย่าลืมสอนสั่งท่านน้องศิลป์สรา บ้างนะคะ....****
26 ธันวาคม 2546 15:57 น. - comment id 194715
555....แฮ่ๆ....มองด้วยตาที่สาม งามศิลป์ งามจินต์ งามใจ............ งามจากใน สู่นอก ด้วยตาสาม งามจากนอก สู่ใน ช่างงดงาม เพียรพยายาม สรรสร้าง จารบทกลอน....... คงมีใครผิดสักคนแน่.......อิอิ
26 ธันวาคม 2546 16:47 น. - comment id 194725
ตาที่สามลืมเมื่อไหร่ไฟไหม้โลก คงเป็นโชคที่ไม่ใช่มีไฟผลาญ กลายเป็นเรื่องอักษรและกลอนกานท์ ปรัขญาจินตนาการวรรณกรรม... งดงามจนอดที่จะเข้ามาชื่นชมไม่ได้
26 ธันวาคม 2546 17:59 น. - comment id 194767
หากมีตาที่สามได้คงดีนะครับ จะได้มองเห็นดียิ่งขึ้น ฮิๆ แวะมาทักทายครับ!
26 ธันวาคม 2546 18:14 น. - comment id 194783
วรรณศิลป์ คงสิ้นสวย ไม่รักษา ไร้คุณค่า คนมอง ต้องเมินหนี ถ้ารุ่นเรา ละเลยผ่าน ไม่ไยดี ลูกหลานบี้ คงสูญพีนธ์ ฉันท์กาพย์กลอน สืบกันมา ครั้งครา บรรพบุรุษ เรามาหยุด เลิกลา ไม่ว่าสอน คงอายปราชญ์ อาจถูกหยาม ย่ำขอดค่อน ผีสุนทร ภู่..คงตื่น ฟื้นคืนมา คงไม่พูด อะไรอีก เพราะผมบอกคุณกฤษณะไว้แล้วครับ
26 ธันวาคม 2546 18:15 น. - comment id 194785
มธุรสพจน์ศาสตร์อำนาจศิลป์ ระรวยรินสลักเป็นอักษร สื่อสะท้อนย้อนย้ำเป็นคำกลอน ถ้อยสุนทรอ่อนหวานทุกวารวัน ราชิกากล่าวถ้อยเรียงร้อยรส ช่างหวานหยดพจน์เพริศบรรเจิดสรร ประภัทร์พริ้งยิ่งยงคงกระพัน นานนิรันดร์หวานหูมิรู้คลาย... สวัสดีครับ พี่ราชิกา สบายดีนะครับ ดอยสอบเสร็จแล้วครับ เย้..ดีใจ จัง จะได้กลับบ้านแล้ว คิดถึงพี่สาวคนนี้เสมอครับ น้องชาย
26 ธันวาคม 2546 21:07 น. - comment id 194849
หน้าส่วนตัว
..ดอกไม้..ที่อ่อนโยน..ของเรน...
แวะมา..กราบสวัสดีสวยๆ...
..พี่สาว..คนใจดี....
..สวัสดี..พี่ชายด้วยคะ....
..สอบเสร็จแล้ว..คงยิ้มได้..นะคะ...
26 ธันวาคม 2546 22:29 น. - comment id 194897
^J^ ...............
* กวีรจน์เป็นสื่อร้อย เรียงคำ
เพื่อก่อเกิดลำนำ บ่งชี้
ความงามจิตจดจำ สืบต่อ กันนา
โคลงสี่สุภาพนี้ หากเพี้ยนโปรดอภัย...ฯ
27 ธันวาคม 2546 12:06 น. - comment id 195016
ขอบคุณผองเพื่อน... ถึงวาระอันดีขึ้นปีใหม่ ยกมือไหว้เพื่อนพ้องและน้องพี่ ขอบคุณที่เมตตาและปราณี ให้เรามีสุขใจในบ้านกลอน ไม่ลีมเลยเพื่อนแท้แลมวลมิตร ร่วมลิขิตมโนสโมสร ล้วนงามจิตใต้บ้านอันสุนทร ทุกขั้นตอนสร้างสรรวรรณกานท์ คือทุกผู้นามปากกาน่าเคารพ ด้วนเจนจบอักษราศึกษาสาส์น ทุกสำนวนควรค่าบรรณาคาร เหมือนตำนานเล่มโตไทยโพเอ็ม กราบอัญเชิญสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกทิศา นำพรมาอำนวยด้วยหงส์เหม โปรยโชคชัยยินดีและปรีด์เปรม ให้อิ่มเอมแสนสุขไร้ทุกข์ภัย ก่อนจะขึ้นหน้าใหม่ในปีหน้า ก่อนที่ฟ้ายินดีขึ้นปีใหม่ ขอฝากกลอนฝากผ่านบ้านกลอนไทย ให้สดใสฟู่ฟ่าทุกคราเยือน ขอขอบคุณกำลังใจที่ได้รับ ขอบคุณครับ น้ำใจได้จากเพื่อน ขอบคุณความทรงจำคอยย้ำเตือน ขอบคุณเพื่อนที่ผูกพันกันทั้งปี....
27 ธันวาคม 2546 19:48 น. - comment id 195221
งานงามเหมือนเดิมค่ะ
28 ธันวาคม 2546 08:56 น. - comment id 195360
วรรณกรรม เป็นศาสตร์ศิลป์ ให้ผู้ถ่ายทอดได้อินไปตามฝัน ทำให้พวกเรารู้จักซึ่งกันและกัน จะผูกพันธ์เป็นมิตรภาพตอลดไป มาช้าเปล่าก็ไม่รู้อ่ะ ช่วงนี้ไม่ค่อยว่างอ้ะครับ แต่งได้ดีอีกแล้วนะครับ โอ้ เย!
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
