เป็นกระดูกสันหลังจวนพังผุ อยู่ในกรุนิยายเศร้าให้เล่าขาน เป็นบุคคลข้นแค้นมาแสนนาน และจะผ่านไปอย่างนี้อีกกี่ยุค? เลี้ยงชาวโลกแต่โลกไม่แลเหลียว มือกำเคียวด้วยหัวใจไม่เคยสุข ทั้งหนี้สินท่วมท้นต้องทนทุกข์ อยู่ในคุกเขตคามแห่งความจน ผืนนาแล้งแห้งฝนพอทนได้ แต่คนแล้วน้ำใจให้หมองหม่น คนขายข้าว คนขายควาย คนขายคน ทนทุกข์ทนจนน้ำตาจะแห้งตา ต้องลงแรงจนแรงจะแห้งเหือด หรือจะต้องลงเลือดชโลมหล้า จึงจะได้ ความเท่าเทียม นั้นคืนมา สร้างคุณค่าชดเชยที่เคยรอ ท่านมีเงิน มีเกียรติ มีอำนาจ มีในสิ่งที่เขาขาดเสียทุกข้อ ท่านมีมากเท่าไรไม่เคยพอ เขาทนท้อ น้อยเท่าไรไม่เคยมี ยังคงเป็นนิยายเศร้าให้เล่าซ้ำ ถูกเหยียบย่ำหยามหมิ่นสิ้นศักดิ์ศรี ทำความดีแต่ต้อยต่ำไร้ความดี หรือว่าข้าวที่ปลูกนี้ไม่มียาง
จันทร์เพ็ญ จันทนา 12 ม.ค. 2547 20:12 น. - ID 44452 
1284
9
0
12 มกราคม 2547 20:55 น. - comment id 201731
เป็นบทกลอนที่ ดีที่สุด เพราะที่สุด ความหมายดีที่สุด ชื่นชมจริง ๆ จากหัวใจ *_*
12 มกราคม 2547 21:09 น. - comment id 201745
ตบมือให้หลาย ๆ แปะ เลยนะคนี้อ่ะ แต่งไดเยี่ยมมาก ๆ นะครับ ขอชม แต่งได้แทนใจของชาวนา ชาวไร่ เลยนะครับ มาทักทายและให้กำลังใจนะครับ
12 มกราคม 2547 23:44 น. - comment id 201831
กลอนไพเราะมากเลยค่ะ อ่านแล้วยอมรับและนับถือเลย แต่งเก่งจริง ๆ ค่ะ
13 มกราคม 2547 11:27 น. - comment id 201945
คุณ *_* ขอบคุณจริงๆ จากหัวใจ เช่นกันค่า...
13 มกราคม 2547 11:36 น. - comment id 201947
คุณแม่จิตรคะ ขอบคุณสำหรับ แปะ แปะ แปะค่า เติบโตมากะวิถีชนบท เลยอินมากๆ ค่ะ
13 มกราคม 2547 11:51 น. - comment id 201951
คิดว่ามาตอบเมื่อเช้ามืดว่า กลอนดีมากค่ะ แต่คำตอบหายไปไหนนะคะ สงสัยจัง
14 มกราคม 2547 19:09 น. - comment id 202699
ขอบคุณมากๆ นะคะ คุณ tiki คิดว่าระบบคงดื้อๆ น่ะค่ะ เข้ามาเว็บ thaipoem สุดสวยของเราตอนนี้ บางทีก็มีเดี้ยงๆ บ้างนิดหน่อยค่ะ
15 มกราคม 2547 11:49 น. - comment id 202927
หน้าส่วนตัว
มันคือเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับชาวนา
ทุกยุคทุกสมัยในบ้านเรา
**แต่งได้ถึงใจจริงๆค่ะ**
28 มกราคม 2547 22:40 น. - comment id 208814
สะเทือนใจมาก
11 กรกฎาคม 2547 10:08 น. - comment id 283179
เขียนดีมากเลยครับ บรรพบุรุษผมเป็นชาวนาครับ.... ขอบคุณงานดีดี แทนคุณแทนไท
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
