น้ำตาแห่งความท้อแท้สิ่นหวัง
ดังหมอกบทบังรัศมีดาราฉาย
หยดรอยจางจากเหตุการณ์ร้ายร้าย
กลับเพิ่มความร้าวฉานในหัวใจ
หัวใจที่ใสดังกระจกเงา
กลับขุ่นมัวดังละอองเขม่า...ทาทับไว้
ไม่เหลือเลยมิตรภาพในจิตใจ
นี่หรือโลกที่สดใส....งามตา
วันเวลาแห่งการทำลายร้าย
พัดพาความสุขทุกข์ของทุกสิ่ง
ที่เหลืดไว้คือคราบจากความจริง
ว่าทุกอย่างจะผ่านไปทิ้งไว้แต่ความทรงจำ......
ละอองดาว......
29 ตุลาคม 2544 17:50 น. - comment id 16563
อิอิ ก็แต่งได้ดีนะ ขนาดไม่มีอะไรจะแต่งนะเนี่ยะ กลอนเพราะดีค่ะ

29 ตุลาคม 2544 19:47 น. - comment id 16583
หัวใจที่ใสดังกระจกเงา กลับขุ่นมัวดังละอองเขม่า ทาทับไว้ แต่งกลอนเพราะจังจ้ะ ในความจริงก็อย่ามัวแต่เก็บความรู้สึกเศร้าๆไว้เลย กระจกที่ขุ่น ยังทำความสะอาดให้ใสใหม่ได้นะ

7 พฤศจิกายน 2544 06:00 น. - comment id 18057
หลังจากระเบิดที่โคราช ทุกอย่างจะเคลียร์ในตัวของมันเอง
