** ผ้าคลี่ดึง ขึงไว้ ในจอหนัง คนก็ยัง ยิงถูกเป้า เงาวิถี ด้วยผ้านั้น ผืนใหญ่ ในเวที กระสุนมี ยิงไม่พลาด อย่างอาจอง หากขึงผ้า ผืนนั้น พลันให้น้อย คนทั้งร้อย ยิงได้ อาจใหลหลง ด้วยผ้านั้น ถูกย่อ ขนาดลง ดั่งเจาะจง ยิงคงพลาด ประมาทใจ เปรียบดั่งคน มีอัตตา ข้าน่ะหรือ ยิ่งใหญ่คือ เก่งกล้า น่าเลื่อมใส ทะนงตัว หลงผิด บิดเบือนไป เป้านั้นใหญ่ ถูกทำร้าย ไม่สร่างซา หากปรับที่ ตัวเรา เฝ้าเพ่งพิศ ปรับความคิด ยึดมั่น นั้นเถอะหนา ฝึกมองคน ให้เป็นคน พ้นอัตตา ด้วยคุณค่า คุณธรรม นำผลงาน ** จงทำตัว เรานั้น พลันเป็นศูนย์ พร้อมเพิ่มพูน ศรัทธา ความกล้าหาญ ไม่มีเป้า ใครเขา ไม่แผ้วพาล พิชิตมาร ด้วยปัญญา มรรคาลัย.....ฯ
ราชิกา 7 พ.ค. 2547 19:54 น. - ID 52980 
1187
30
0
7 พฤษภาคม 2547 19:59 น. - comment id 262708
ขออภัย..ที่ต้องโพสท์ 2 ครั้งค่ะ..เนื่องจากคอมฯมีปัญหา...และไม่เข้าหน้าส่วนตัว...ราชิกา..ขอปรับใหม่เป็นฉบับที่สมบูรณ์ในชุดนี้นะคะ... ......ด้วยรักและคิดถึง.....
7 พฤษภาคม 2547 21:09 น. - comment id 262766
เขียนงานแนวนี้ได้ดีมากค่ะ
7 พฤษภาคม 2547 21:26 น. - comment id 262785
ก็ดี
7 พฤษภาคม 2547 21:27 น. - comment id 262787
คำคมแท้ๆ............... ศูนย์................ ค่ามากมาย........ในจิตตน อุดมประโยชน์ผล ล้างตัวตนพ้นภัยโลก
7 พฤษภาคม 2547 22:29 น. - comment id 262810
หน้าส่วนตัว
ตนนั้นถือชื่อตนไปว่าใช่แน่
ตนนั้นเกิดแก่เจ็บตายวายเป็นผี
ตนนั้นทุกข์สุขไปในชีวี
ตนนี่สิที่เวียนว่ายไปในอเวจี
หากเพียงตนคนสมมุติว่ากล่าวอ้าง
มันเปล่าว่างต่างไร้รูปไร้กลิ่นสี
ถ้าสิ้นตนจนเป็นศูนย์ธรรมวิธ๊
ก็ถึงที่นิพพานแห่งพุทธะธรรม
มาทักทายครับหายไปตั้งเกือบ2อาทิตย์ หลังธรรมซึ้งเลยนะครับ
7 พฤษภาคม 2547 22:37 น. - comment id 262818
.................อืม....เตือนสติได้เยอะเลย คุณชาริกา...........
7 พฤษภาคม 2547 23:26 น. - comment id 262855
ด้วยคนเราเกิดมาไม่ละซึ่งตัณหา
มีอวิชารากเง่าอันยิ่งใหญ่
ทั้งโลภะโมหะโทสะชักนำไป
ขยายใจกายคืออัตตาเกินตัว
ไม่ละเสียวางเสียให้พอสังขาร
ละทิ้งการทำเป็นกลางจึงได้มั่ว
อยากสิ่งโน่นชอบสิ่งนี่หลงเมามัว
ประพฤติชั่วทำตัวให้เด่นจึงเป็นภัย
หากชำระจิตตัวเราไว้ให้เป็นศูนย์
แล้วค่อยจูนพิจารณากายเป็นธาตุใส
ว่ากายนี้ประกอบด้วยดินน้ำลมและไฟ
วิญญาณธาตุไซร้เขาอาศัยเข้ายึดครอง
ธาตุนั้นเล่าพอได้เวลาแตกสลาย
แยกชิ้นกายใจออกตามธรรมชาติสนอง
เป็นอัตตามิใช่อมตะสลายไปตามคัลลอง
แบ่งเป็นสองคือดินน้ำลมไฟและวิญญาณ
คงเหลือไว้ซึ่งดีชั่ววิญญาณจะได้รับ
ชักนำกลับเข้าสู่อบายภูมิและสวรรค์
ประพฤติดีได้ดีเป็นดั่งเช่นของกำนัล
อันชั่วนั้นเป็นไฟเผาวิญญาณในอบายภูมิ
หมั่นฝึกจิตใจเราไว้ให้ได้เป็นศูนย์
แล้วเพิ่มพูลจิตมีพลังล้างกิเลศที่กองสุม
ขจัดรากเง่าอวิชาน้อยใหญ่ที่มันเกื้อกูล
ให้มันหมุนหลุดพ้นจิตแล้วมุ่งสู่พระนิพาน.
แก้วประเสริฐ
7 พฤษภาคม 2547 23:47 น. - comment id 262876
ไปฝีกยิงเป้าที่ไหมครับพี่ตุ้ม เห็นหมอเขามีแต่ถือเข็มฉีดยานะครับ(แซวพี่) ทำตัวให้เป็นศูนย์ อย่าเสียศูนย์ความมั่นใจ เวลาไม่คอยใคร สูญช้าไปไม่ทันการ มิน่าล่ะคนเรามักลืมศูนย์ พูดฮัลโลที่ไรต้องตามด้วย หนึ่งสองสาม..
7 พฤษภาคม 2547 23:58 น. - comment id 262881
เปรียบเทียบ และ แต่งได้เก่งมากๆๆ ครับ เพราะด้วย..... เป็นข้อคิดที่ดีจังๆครับ ขอบคุณมาก
8 พฤษภาคม 2547 00:15 น. - comment id 262896
เปรียบเทียบดีมากเลยค่ะ ชอบมากค่ะ เนื้อหาดีนะค่ะ
8 พฤษภาคม 2547 00:41 น. - comment id 262919
เป็นสัจธรรมจริงๆค่ะคุณราชิกา.... ดาหลาขอชื่นชมผลงานที่ให้ข้อคิดเป็นอย่างดีนะคะ... คุณเก่งจังค่ะ...
8 พฤษภาคม 2547 01:05 น. - comment id 262929
^J^ ..................
......อ่ะ อ่ะ อ่ะ...เป็นศูนย์....(0)....ก็ยังมีรูตรงกลาง
ยังมีช่องว่างอยู่ดี....ไม่เป็นอะไรเลย( สูญตา) ดีที่สุด......อ่ะ อ่ะ อ่ะ....ฯลฯ....
8 พฤษภาคม 2547 01:19 น. - comment id 262938
ทำตัวให้เที่ยงธรรม เพื่อน้อมนำวิถีไทย ทำตัวปรับเปลี่ยนใหม่ ให้เป็นไทยในชีวี อย่าได้ลอกเลียนแบบ อิงกับแนบแอบวิถี กับของนอกที่มี เพราะวันนี้ไทยคือไทย *-*ขอคนละเรื่องเดียวกันหน่อยนะคะ อิอิ กลอนเปรียบเทียบได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งเก่งมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมเสมอนะค่ะ*-*
8 พฤษภาคม 2547 06:47 น. - comment id 263007
ตัวของเราก็คงจะเป็นศูนย์ จึงสิ้นสูญทุกสิ่งที่มุ่งหวัง สิ้นเรี่ยวแรงรันทดหมดพลัง คงน่าชังคล้ายมารจึงผลาญใจ มารับฟังเทศน์เรื่อง ความว่าง ง่ะ
8 พฤษภาคม 2547 09:47 น. - comment id 263081
แต่งได้ดีมาก ๆ เลยค่ะ.. ได้แง่คิดที่ดี..ขอบคุณนะคะที่เขียนให้หลาย ๆ คนได้อ่าน ^_^ ...................
8 พฤษภาคม 2547 14:30 น. - comment id 263203
***...คุณทิกิ...***
ขอบคุณมากค่ะ..ที่มาให้กำลังใจเสมอมา...จริงๆแล้ว...ราชิกาชอบเขียนในแนวนี้มาก..มันคือตัวตนของเรา...แต่กลัวว่า..จะเครียดเกินไป...เลยต้องมีกลอนหวานมาแจมค่ะ..ไปๆมาๆ..ก็เลยหวานตลอดเลยอ่ะ..ทานลูกยอเยอะเกินไปค่ะ..อิอิ...
***คุณผมชื่อโจ้..*** ขอบคุณมากค่ะ.ที่เข้ามาชื่นชม..และให้กำลังใจ...อยากให้ทุกท่านได้รับประโยชน์ค่ะ...
8 พฤษภาคม 2547 15:14 น. - comment id 263263
***...คุณน้ำ...*** คำคม..แต่ไม่เคยบาดใครนะคะ...ศูนย์..คือความว่างเปล่า...ขึ้นอยู่ที่ตัวเราจะให้เป็นอย่างไรค่ะ.... ***...คุณรัถยา...*** ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาทักทาย...จริงๆแล้ว..แอบเข้าไปอ่านผลงานคุณบ่อยมาก...ด้วยความชื่นชม..แต่ไม่ค่อยได้โพสท์ค่ะ.. จะติดตามต่อไปนะคะ..
8 พฤษภาคม 2547 15:21 น. - comment id 263273
***...คุณรัถยา...*** ลืมบอกไปค่ะ...จริงๆแล้ว... ชาริกา...ก็เพราะดีเหมือนกันนะคะ...เอาเป็นว่า..ราชิกา..มีนามปากกาเพิ่มอีกหนึ่งคือ..ชาริกา..ขอบคุณค่ะ... ***...คุณพันดาว..**** ราชิกา...ชอบการเปรียบเทียบจ๊ะ..มันทำให้เราได้แง่คิด..มุมมอง..ที่แตกต่างออกไป..เป็นการมองนอกกรอบ...และต้องคิดอย่างสร้างสรรค์..เราจะได้ประโยชน์จากสิ่งเหล่านั้นค่ะ..งานนี้ได้ 5 เด้งเลยอ่ะ..อิอิ...ขอบคุณมากค่ะ....
8 พฤษภาคม 2547 15:27 น. - comment id 263278
***...คุณเพชรพรรณราย...*** หากทิ้งตนทิ้งอัตตาที่เป็นอยู่ จะได้รู้ตัวจริงสิ่งทั้งหลาย ว่าชีวิตนี้หนอรอความตาย ต้องวางวายทุกคนตนไม่มี ฝึกลดละกิเลศไกลใจเป็นศูนย์ และเพิ่มพูนปัญญาธรรมวิถี ปรับที่ใจได้แสงแห่งความดี ชีวิตนี้คงประสบพบนิพพาน.....ฯ ขอบคุณมากค่ะที่กลับมาทักทายกัน...หายไปไหนนานจังคะ...
8 พฤษภาคม 2547 15:32 น. - comment id 263287
***...คุณแก้วประเสริฐ...*** ฝึกที่ตนพ้นความคิดจิตเป็นศูนย์ พร้อมเกื้อกูลความดีที่สดใส สร้างศรัทธาวิชชาพร้อมน้อมด้วยใจ มรรคาลัยหลุดพ้นจนนิพพาน......ฯ ขอบคุณมากค่ะ..ไม่รู้จะตอบอย่างไร?..เพราะบทกลอนที่คุณเขียนมา..สมบูรณ์ในตัวทุกอย่างแล้ว เอาเป็นว่า...ชื่นชมแฝดเพื่อนมากๆๆๆ..แล้วกันค่ะ....
8 พฤษภาคม 2547 15:45 น. - comment id 263299
***...คุณชัยชนะ...*** ทำตัวให้เป็นศูนย์ จะเพิ่มพูนความสดใส พบคนที่ต้องใจ ใกล้หรือไกลให้มาเอง....ฯ (จริงป่ะ..แซวน้องอ่ะ) เพราะน้องชัย..จะอยู่ในกรอบ..พี่ว่าคนที่เข้ามาจะต้องวิ่งชนกรอบ...สงสัยจะต้องเป็น..นักวิ่ง..หรือไม่ก็..นักบินอวกาศ...แน่ๆเลย.เท่ห์นะจ๊ะ.. ถามพี่ว่าฝึกยิงเป้าที่ไหน...ก็ที่กองพันทหารบกซิคะ...กระสุนจริงด้วยนะ..แม่นอย่าบอกใคร..(คุยเสียงดังไม่ได้..เดี๋ยวคนมาจีบหายหมด)...พี่เป็นลูกทหารนี่คะ..ใจจริงยังอยากเป็นทหารหญิงอยู่นะคะ..เลือดรักชาติแรงมากจ๊ะ...น้องชัย!!!...จะลองเป็นเป้ามั้ย...ให้เวลาตัดสินใจจ๊ะ...
8 พฤษภาคม 2547 15:53 น. - comment id 263304
***...คุณเศษทรายแก้ว...*** ขอบคุณมากค่ะที่ชื่นชอบ...ราชิกา.อยากให้สิ่งที่ดีกับทุกคนค่ะ...ดีใจมาก..ที่แวะเข้ามาทักทายกันนะคะ..ยินดีต้อนรักบตลอดเวลาค่ะ... ***...คุณดาหลา...*** ดีใจจังที่น้องเข้ามาเยี่ยม...ขอบคุณมากนะคะ..ติดตามผลงานน้องเช่นกัน....ชื่นชมนะคะ..แล้วจะไปเยี่ยมนะคนดี...
8 พฤษภาคม 2547 16:06 น. - comment id 263319
***...คุณกฤษณะ...*** พี่โอม!!!...มาแปลกๆ..อารมณ์ดี..ตอนตีหนึ่ง....หัวเราะได้ตลอด...ราชิกา..ชักสงสัยแล้วซิ...ผิดสังเกตุนะ..ต้องมีอะไรผิดปกติแน่นอน....เช่น..ทานเลี้ยงแล้วไม่ได้ดื่มน้ำ...เจอสาวๆถูกใจแล้วไปส่ง..หรือทานยาโดยไม่ได้เขย่าขวด..อะไร?ประมาณนั้นน่ะ...(ขอแซวหน่อยเหอะ)... ที่พี่โอมเข้าใจ..ถูกแล้วล่ะค่ะ..จริงๆแล้ว..ศูนย์..ไม่ใช่ตัวเลข..แต่เป็นตัวหนังสือ..ที่หมายถึง..ความไม่มีอะไร..ว่างเปล่า..ซึ่งเราจะใช้คำว่า..สุญญตา...แทน...ราชิกาเอามะพร้าวห้าวมาขายสวนอีกแล้วมั้ยล่ะ...หากผิดพลาดไป..ผู้น้อย..ขออภัยพี่ท่านมาณ.โอกาสนี้ด้วยค่ะ...
8 พฤษภาคม 2547 16:09 น. - comment id 263324
เขียนได้ดี ไพเราะ และเตือนสติได้ดีมาก *.*คุณแต่งดีเสมอ มาชื่นชมเช่นเคยค่ะ*.*
8 พฤษภาคม 2547 16:11 น. - comment id 263326
***...คุณผู้หญิงไร้เงา..*** ทำตัวให้เป็นไทย ทำสิ่งใหม่พัฒนา ทำตัวมีคุณค่า เพื่อประชาปวงชนไทย.....ฯ คงเป็นเรื่องเดียวกันได้นะ..น้องตูน..ขอบคุณน้องมากค่ะ..คิดถึงนะจ๊ะ...
8 พฤษภาคม 2547 16:31 น. - comment id 263348
***...คุณฤกษ์...*** แม้ตัวเราจะเป็นเช่นดั่งศูนย์ จงเพิ่มพูนด้วยพลังยังสดใส คือความหวังฝังแน่นในจิตใจ สู่หลักชัยด้วยมานะพยายาม.....ฯ มีคนขอมา..ให้ราชิกา..เทศน์เรื่อง..ความว่าง...ให้ฟัง..เป็นคนใจอ่อนด้วยซิ..ไม่ค่อยขัดใครเท่าไหร่(ยกเว้นบางเรื่อง)...ตั้งใจฟังนะคะ..คุณ ฤกษ์.....ก่อนอื่น..ต้องทำใจให้ว่างเสียก่อน (อย่ามองหน้าอาจารย์นาน..เดี๋ยวใจก็วอกแวกหรอก)...อย่าวุ่นวายใจ..เพราะสิ่งนั้นคือโมหะ..อย่าลงโทษตัวเอง...เราต้องรักตัวเอง..ถ้าเราไม่รักตัวเอง..แล้วจะรักคนอื่นได้อย่างไร?...อย่าท้อแท้นะคะ...ต้องสร้างความหวัง..ให้เป็นจริง..ฝันให้ไกลและไปให้ถึง....เราจะต้องช่วยตัวเองก่อน..สร้างขวัญกำลังใจให้เกิดกับตัวเราก่อน...และกำลังใจ..จากคนรอบข้างก็จะคอยช่วยเราอีกครั้ง...สิ่งสำคัญ...ขึ้นอยู่ที่ใจของเราเองค่ะ...คุณฤกษ์...เอวัง.ก็จบลงด้วยประการฉะนี้แล.....
8 พฤษภาคม 2547 16:37 น. - comment id 263358
***...คุณผู้หญิงสีม่วง...*** ขอบคุณมากค่ะที่เข้ามาให้กำลังใจกันเสมอมา...อยากให้แนวคิด..ที่เป็นประโยชน์กับผู้อ่านทุกท่านค่ะ... ***...คุณอัณณพ...*** ขอบคุณมากนะคะ...อยากให้สิ่งที่ดีกับทุกท่านค่ะ....ดีใจจ๊ะ..ที่แวะมาทักทายกัน...แล้วจะไป เยี่ยมนะคะ...
8 พฤษภาคม 2547 17:44 น. - comment id 263432
เป็นสัจธรรมจริงๆ มีความหมายมาก แล้วก็ไพเราะด้วยค่ะ
8 พฤษภาคม 2547 19:03 น. - comment id 263562
เป็นบทกวี ..ที่สื่อได้ ..ไพเราะ...
สัมผัสคำ ..และความหมาย..ดีจังคะ..
ให้..แนวคิด ..ในการ..ดำเนิน..ชีวิต....
อ่านงานชิ้นนี้ .. คุ้มจังเลยคะ..
มี ..คอมเม้นท์ ..ของพี่ๆ ..
ให้ แง่คิด .. ที่เรน..ชอบด้วยดิคะ..
8 พฤษภาคม 2547 19:05 น. - comment id 263564
***...คุณชาติกานต์...** ขอบคุณนะคะ...เป็นแฟนพันธ์แท้นะเนี่ย...ดีใจที่ชอบนะคะ...ราชิกา..เพียงอยากฝากแนวคิดให้เพื่อนๆได้รับทราบค่ะ....ดีใจที่มาเยี่ยมจ๊า....
8 พฤษภาคม 2547 20:56 น. - comment id 263669
***...น้องเรนจัง...*** ดีใจจัง..ที่ผลงานชิ้นนี้..ให้แนวคิด..มีประโยชน์กับทุกคน..สิ่งสำคัญ..น้องเรนบอกว่า..สามารถนำไปดำเนินชีวิตได้...อ่านแล้วคุ้ม....พี่เองก็พลอยปลื้มจ๊ะ..พี่จะพยายามสร้างสิ่งที่ดีไว้ให้กับทุกๆคนนะคะ...เราจะเป็นกำลังใจให้กันและกัน..นะจ๊ะ..เรนจัง...
9 พฤษภาคม 2547 00:14 น. - comment id 263853
อกหักซะจน.. เป็นโรคใจช้ำๆ เรื้อรังอย่างนี้ ก็ครั้งแล้วครั้งเล่า..ผิดหวังได้ผิดหวังดี รักที่มี ไม่เคยลงตัว - - หรือเพราะเรามันไม่สมบูรณ์แบบ หรือเพราะแอบวังเวงสับสน หรือวิสัยทัศน์ในรักมักมืดมน หรืออะไร ที่ทำให้คนอย่างฉันอับจนซึ่งหนทาง (ในรัก) @ เขียนได้ดีมากเยยอ่ะครับ เพราะจริง ฯ ครับ .. จาก เมก @
9 พฤษภาคม 2547 10:06 น. - comment id 264060
***...คุณเมกกะ..*** ดีใจที่น้องเมกแวะมาเยี่ยมจ๊ะ...ขอบคุณมากที่ชื่นชม...แล้วพี่จะแวะไปเยี่ยมนะคะ....
10 พฤษภาคม 2547 17:38 น. - comment id 265182
ปลดปล่อย อัตตา ละวางโล้กพ้น กิเลส เกาะตน ละพ้น นิพพาน
22 พฤษภาคม 2547 21:55 น. - comment id 272656
***...คุณสไบทิพย์...*** ปลดปล่อยตัวเอง อย่าเกรงเขาว่า ละเลิกอัตตา มุ่งหน้านิพพาน...ฯ ดีใจจังค่ะ..แอบมาก็ไม่บอก...ขอบคุณมากนะคะ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
