หวั่นและไหว...ในดอกหญ้า

จันทร์เพ็ญ จันทนา

ในโลก ในทาง กว้างใหญ่
หลากมวล ดอกไม้ สีสัน
งดงาม ในความ ต่างกัน
มีดอก ความฝัน ดอกนี้
ในทุกที่ทาง ถ้วนทั่ว
เจียมเนื้อ เจียมตัว เต็มที่
พอใจ ในความ พอดี
เพียงนิด เท่านี้ เนิ่นนาน
เป็นหญ้า ต้นน้อย ต้นหนึ่ง
ลึกซึ้ง ในทุก สรรพสาร
โบกใบ ไหวพริ้ว แบ่งบาน
เล่นล้อ กับกาล เวลา
กับกาลเวลา ที่เปลี่ยน
รับรู้ บทเรียน สูงค่า
บทเรียน ที่มี ที่มา
เหนื่อยล้า สับสน ปนกัน
แรงลม ลมแรง แกว่งไหว
หญ้าลู่ อย่างใจ ไหวหวั่น
เรียนรู้ อายุหญ้า นั้นสั้น
แต่อายุฝัน...นั้นยาว
				
comments powered by Disqus
  • เมกกะ

    11 กรกฎาคม 2547 05:19 น. - comment id 296277

        สวัสดีครับคุณจันทร์เพ็ญ   
    
    อื้อืหือออออออ  คุ้มค่ากับการรอคอยครับ  
    เมกตั้งใจไว้ว่า ถ้าคุณนำกลอนมาโพส  จะเข้ามาคอมเม้นท์เป็น
    คนแรก  พยายามนั่งดูที่หน้าจอมาหลายวัน  แต่ก็ไม่เห็นซะที
    วันนี้เข้านอนแต่หัวค่ำ  ตื่นขึ้นมาก็เลยมาเปิดคอมดู  เจอเข้าพอดี
    ฮิๆๆๆๆๆ  คลิกดูก็ดีใจนะ  อิอิ  เมกเป็นคนแรกที่คอมเม้นท์ดังที่ตั้งใจ
       ที่ดีกว่านั้นก็คือ  กลอนบทนี้เขียนได้ดีมากเลยครับ  ฝีมือดุจเซียน
    เมกเขียนยังงี้ไม่เป็นเลยครับ  เขียนเป็นแต่กลอนเปล่า  เขียน
    แบบคนไม่มีครู  กลอนของคุณบทนี้  ถ้าจะให้พูดตามประ
    สาคนไม่มีความรู้เรื่องกลอนเช่นเมก  ดีมาก  เอาไป  90 คะแนน
         ขอบคุณครับที่เขียนกลอนสวย ๆ ให้สมาชิกไทยโพเอมได้ชื่นชม
    บ้านหลังนี้ ยินดีต้อนรับนักกลอนฝีมือดีเช่นคุณครับ  โชคดีครับ  
    
    เกิดมาบนโลกนี้.... 
    ทุกชีวีต่างมุ่งหวัง 
    ความรัก....เสริมพลัง 
    ให้ความหวัง...โลกสวยงาม 
    
    เข้าใจ....อีกนัยหนึ่ง 
    เรื่องราวซึ่ง...ชวนเหหัน 
    อยากให้มาร่วมฟัง 
    ร่วมแบ่งปัน....หนักเป็นเบา 
    
    กลายเป็น...ความอบอุ่น 
    กลิ่นละมุน...รู้ใช่ไหม 
    ถึงแม้ไม่มีใคร 
    รับรู้ได้....ใจส่งมา   
    
  • tiki

    11 กรกฎาคม 2547 06:28 น. - comment id 296291

    อ่านหวานน่ารักสง่างาม
    แล้วก็ข้ามมาอ่านอารมณ์ขัน
    ขอสาวงามนามพริ้งดั่งเพ็ญจันทร์
    จงสุขสันต์หรรษาพริ้วหญ้าลม
    
    
    
    
  • Robert TingNongNoi

    11 กรกฎาคม 2547 08:04 น. - comment id 296305

    
    อ่านแล้วสะท้านใจในสัจธรรม
    ทิงนองนอยนับถือมากๆ๚ะ๛
    
    size>
  • fia

    11 กรกฎาคม 2547 08:27 น. - comment id 296318

    ยามลมพัดโบกมาเอื่อยเอื่อย
    ยินเสียงนกเจื้อยแจ้วแสนสดใส
    ในทุ่งหญ้าไพศาลอันกว้างใหญ่
    แสนสุขใจยามได้ชมลมตะวัน
    
  • สิงห์ สิงหราช

    11 กรกฎาคม 2547 09:53 น. - comment id 296342

    ชอบครับ ไพเราะและงดงามเหมือนเดิม
    
    แทน
  • magic

    11 กรกฎาคม 2547 10:15 น. - comment id 296365

    เป็นงานเขียนที่สื่อความหมายได้ดีค่ะ
    มีข้อคิด  และ  ภาษาที่สวยอยู่ในตัวเอง
    อ่านงานแรก ของคุณวันนี้ 
    คงจะมีโอกาส อ่านงานต่อ ๆ อีก 
    ชอบมากค่ะ  งานเขียน บวก ข้อคิด 
    ..........................................................
  • รดา

    11 กรกฎาคม 2547 11:35 น. - comment id 296484

     
    เรียนรู้ อายุหญ้า นั้นสั้น แต่อายุฝัน...นั้นยาว
     ..^_^.. เขียนดีจังเลยค่ะ ..^_^..
    
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    11 กรกฎาคม 2547 12:00 น. - comment id 296522

    ฝันกี่ตอนจบล่ะ อิอิ
  • เมจิคเชี่ยน ขี้เกียจลอคอิน

    11 กรกฎาคม 2547 12:15 น. - comment id 296532

    ถ้าฝันยาว ฝันไปถึงจนแก่เลยหรือเปล่าเนี่ย อิอิ
  • atm

    11 กรกฎาคม 2547 12:33 น. - comment id 296543

    อายุหญ้าแสนสั้น....(เดี๋ยวมันก็ตายแล้ว)
    เจ้าอายุฝันแสนยาว....(ฝันให้ไกลต้องไปให้ถึงค่ะ...อิอิ)
  • ผู้หญิงไร้เงา

    11 กรกฎาคม 2547 13:08 น. - comment id 296566

    เป็นหญ้าต้นน้อยต้นหนึ่ง
    ที่ซึ้งดวงจิตคิดฝัน
    มองโลกด้านดีทุกวัน
    แถมฝันยังมากสวยงาม
    
    *-*ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานคุณเสมอนะค่ะ อยากให้คุณแต่งบ่อย ๆ จัง หายไปนานเลย คิดถึงมากๆๆๆๆนะค่ะ*-*
  • ม.ปณิธาน

    11 กรกฎาคม 2547 14:06 น. - comment id 296635

    ผมชอบตรงนี้จริงๆ
    
    เรียนรู้ อายุหญ้า นั้นสั้น
    แต่อายุฝัน...นั้นยาว
    
    ขอบคุณแทนเพื่อนๆทุกคนที่เขียนเรื่องดีๆให้พวกเราอ่าน
  • ลี่...ชวนมาเยือน

    11 กรกฎาคม 2547 17:01 น. - comment id 296716

    ตอบได้สั้นๆ ว่า ชื่นชอบบทนี้มากค่ะ
    ....................................................
    ลี่...ผู้มาเยือน
    .
  • จันทร์เพ็ญ จันทนา

    11 กรกฎาคม 2547 17:23 น. - comment id 296725

    คุณเมกกะคะ...
    
    ขอบคุณ
    คำอบอุ่น ละมุนละไม
    ขอบคุณ กำลังใจ
    ที่มอบให้...ชื่นใจจัง :)
  • จันทร์เพ็ญ จันทนา

    11 กรกฎาคม 2547 17:25 น. - comment id 296726

    คุณทิกิ...
    
    น่ารักงามสง่า
    ประทับตา ประทับใจ กระไรนั่น
    เป็นมิตร ทุกครั้ง ดั่งได้ปัน
    ประสบการณ์กวีวรรณ ขอขอบคุณ
  • จันทร์เพ็ญ จันทนา

    11 กรกฎาคม 2547 17:34 น. - comment id 296729

    คุณโรเบิร์ต ทิงนองนอย
    
    ชื่อน่ารักมั่กๆ ตะละลา...
  • จันทร์เพ็ญ จันทนา

    11 กรกฎาคม 2547 17:46 น. - comment id 296734

    คุณ fia
    
    ขอบคุณมากค่ะที่มาแต่งคำประกอบภาพกัน :D
  • จันทร์เพ็ญ จันทนา

    11 กรกฎาคม 2547 17:50 น. - comment id 296735

    คุณสิงห์ สิงหราช
    
    ขอบคุณทุกคำ เหมือนเคยค่ะ
  • จันทร์เพ็ญ จันทนา

    11 กรกฎาคม 2547 17:56 น. - comment id 296738

    คุณ magic....
    
    หลายเรื่องของชีวิตต้องมีครั้งแรก ก้าวแรก
    
    ขอบคุณที่มาอ่านกลอนกันเป็นครั้งแรกค่า :D
  • จันทร์เพ็ญ จันทนา

    11 กรกฎาคม 2547 18:08 น. - comment id 296742

    คุณรดา...
    
    ขอบคุณหลายๆๆๆ ค่า
  • somebody

    11 กรกฎาคม 2547 18:57 น. - comment id 296762

    คุณรดา...
    
    ขอบคุณหลายๆๆๆ ค่า
  • Pen

    11 กรกฎาคม 2547 19:08 น. - comment id 296768

    คุณเมจิกเชี่ยน... ไม่หรอก ไม่แก่หรอก
    
    ถือคติ.... Young at heart forever.... ซฏ
  • Pen

    11 กรกฎาคม 2547 19:13 น. - comment id 296769

    คุณ atm
    
    ขอบคุณค่าที่เข้ามาช่วยกันขยายความ
    (ชื่อน่ากดจริงๆ 555)
  • Pen

    11 กรกฎาคม 2547 19:17 น. - comment id 296773

    คุณผู้หญิงไร้เงา...
    
    ขอบคุณมากกกกกค่าที่คิดถึงกัน :D
  • Pen

    11 กรกฎาคม 2547 19:24 น. - comment id 296776

    คุณ ม. ปณิธาน
    
    อิ่มใจเต็มๆ เลยค่า
    
    ขอบคุณหลายๆๆ นะคะ
  • Pen

    11 กรกฎาคม 2547 19:25 น. - comment id 296777

    คุณลี่... ชวนมาเยือน
    
    ตอบได้สั้นๆ เหมียนกัลลลว่า ขอบคุณหลือเกิน
     ค่ะ :D
  • ลอยไปในสายลม

    11 กรกฎาคม 2547 21:20 น. - comment id 296842

    แต่งได้ดีนะคะ
  • Pen

    11 กรกฎาคม 2547 21:50 น. - comment id 296860

    คุณลอยไปในสายลม....
    
    ขอบคุณมากๆ นะคะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน