งามเด่นดรุณวัลย์ ผกาพันธุ์แย้มยวนตา หลงใหลในทัศนา จนลืมความตามที่เป็น หน่วงเหนี่ยวน้อมอารมณ์ เคลือบผสมสิ่งที่เห็น รวมภาพฉาบประเด็น เป็นเรื่องราวทุกคราวมอง มนต์มารผสานอุรา ติดตรึงตาคู่ทั้งสอง แปลงสารไม่ผ่านตรอง จึงเรื่องยาวทุกคราวชม หม่นไหม้ไร้สุขสบ ได้เพียงพบแต่ขื่มขม หรือชื่นระรื่นรมย์ ก็เพราะเรื่องที่เปลืองความ วงล้อก่อรอบจักร รอบวงปลักไม่เข็ดขาม เจียนตายจึงหมายตาม หาทางรอดปลอดพิษภัย ได้พบมนต์ชีวิต ร่ายสะกิดเพื่อแก้ไข ธัมมจักรสลักใจ ย้อนกงล้อต่อต้านมาร เมื่อพิศจึงพึงเพ่ง ได้แลเล็งถึงแก่นสาร ที่กระทบทุกทวาร เพียงรูปนามหางามใด สิ้นเรื่องที่เปลืองความ สิ้นนิยามให้ครวญใคร่ สิ้นแรงกงล้อใจ สิ้นสงสัยสัจธรรม
พี่ดอกแก้ว 9 ก.ย. 2547 09:01 น. - ID 60834 
880
31
0
9 กันยายน 2547 09:58 น. - comment id 327488
ยังคงความน่ารักเหมือนเดิมเลยครบ สัมผัสเป็นหนึ่ง ซึ้งจากอารมณ์ ...................................................... ****************************************
9 กันยายน 2547 10:06 น. - comment id 327493
แวะมาทักทายค่ะ --ดอกไม้อะไรค๊ะ สีสวยมากๆ กลอนก็เพราะมากๆด้วยค่ะ อ่านแล้วสงบดี--
9 กันยายน 2547 10:45 น. - comment id 327504
หน้าส่วนตัว
ให้แผ่มิตรคิดเมตตาทุกวาระ
นึกคำพระถึงเวลาเขาจะเห็น
บ้านกลอนไทยเป็นสายกลางวางประเด็น
กระแสใสใดก็เป็นไปตามกรรม
ขอบพระคุณคุณดอกแก้ว
ตอบงาน*..สิ้นสงสัย.. ไว้ที่นี่ค่ะ
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_60847.php
งานดีมีสาระมากค่ะ
เดินไปในโลกไม่โศกไม่เศร้า
กรรมของเราเราก็รับเป็นธรรมดา
ทิกิ_tiki
9 กันยายน 2547 11:00 น. - comment id 327506
งดงามมากเลยค่ะพี่ดอกแก้ว
9 กันยายน 2547 11:22 น. - comment id 327524
งดงามทั้งผลงานและดอกพวงครามช่อนี้ครับ ๚ะ๛ size>
9 กันยายน 2547 11:46 น. - comment id 327555
@...หญ้าคา... งานจากความสงบใจ...เคยตอบคุณสดายุไว้ที่บ้านพี่ดอกแก้วน่ะค่ะ... ขอบคุณมากค่ะที่มาทักทาย
9 กันยายน 2547 11:52 น. - comment id 327566
ดอกไม้เป็นสื่อพิเศษในหลายๆ มิตินะขอรับ มิติหนึ่งที่เกี่ยวกับสัจธรรมคือการบานแล้วก็โรยรา บทกวีที่เขียนถึงธรรมชาตินั้นงดงามเสมอครับ ผมรักบทกวีแนวนี้
9 กันยายน 2547 11:55 น. - comment id 327572
@...นางฟ้าที่น่ารัก... สงบดีใช่ไหมคะ...นี่แหละอานุภาพของธรรม ขอบคุณที่แวะมาค่ะ ส่วนดอกไม้นั้น...คุณทิงนองนอยเธอตอบให้แล้วนะคะว่าพวงคราม
9 กันยายน 2547 12:19 น. - comment id 327604
@...คุณทิกิ... บทพิสูจน์ศึกษา นำมาสู่ปฏิบัติ ความงามจากวิรัติ สงบคิดให้จิตงาม ขอบคุณมากนะคะ..ถ้อยคำแห่งน้ำใจ
9 กันยายน 2547 12:22 น. - comment id 327607
@...คนเมืองลิง... อีกหนึงบทบาทของจิตที่งดงาม จิตที่รู้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ลีลาของชีวิตตรงนี้ พิเศษพิศดารน่ามหัศจรรย์มากค่ะ
9 กันยายน 2547 12:24 น. - comment id 327611
@...ทิงนองนอย... ขอบคุณมากนะคะ... ลีลาของชีวิต ..ลีลาของจิต..และลีลาของกรรม ล้วนเกิดจากตนเองทั้งสิ้น
9 กันยายน 2547 12:27 น. - comment id 327616
@...บุรุษแห่งสายน้ำ... ผู้มาพร้อมความสงบ..เงียบงาม สัจธรรมของการเกิดดับเป็นการณ์ที่ซ่อนอยู่ในทุกสิ่ง.. การรู้จักความจริงของความโรยรา จะทำให้เห็นว่า..ไม่มีใดน่าเสียดาย..และไม่มีใดไร้ค่า เพราะช่วงหนึ่งที่ผ่านมานั้นได้ทำหน้าที่ดีสมควรแล้ว นานๆได้พบกันสักครั้ง...ดีใจค่ะ
9 กันยายน 2547 12:31 น. - comment id 327622
ต้องงานของพี่ดอกแก้วเท่านั้นค่ะ มีสาระ มีความงาม มีความไพเราะ ครบถ้วนกระบวนความจริง ๆ
9 กันยายน 2547 12:44 น. - comment id 327647
ไชโย พี่ดอกแก้วได้ดวงตาเห็นธรรมแล้ว เพราะและมีข้อคิดเหมือนเดิมค่ะพี่ดอกแก้ว
9 กันยายน 2547 12:49 น. - comment id 327653
หุหุหุหุแหมคนเก่งเนี่ยอ่านทีไรมีสาระดีทุกทีเลยนะคราบผมอิอิอิอิแวะมาอ่านและทักทายสมกะเป็นนักกวีจริงเยยอ่ะคะเยี่ยมยอดกระเทียมดองเลยนะคะอิอิอิ
9 กันยายน 2547 13:05 น. - comment id 327682
@...เพราะรัก... ทานข้าวหรือยังคะ... พี่ดอกแก้วทานอิ่มแล้ว...แอบเอาลูกยอมาให้อีกอย่างนี้ ทานไม่ไหวแล้วละ...น้องหวาน ชอบขนมอะไรล่ะ...จะเนรมิตส่งผ่านใจไปให้
9 กันยายน 2547 13:38 น. - comment id 327718
@...ขลุ่ยหลิบ... ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจ.. ขอบคุณมาก..
9 กันยายน 2547 13:41 น. - comment id 327722
@...เพียงพลิ้ว... ขอบคุณในเสียงไชโยนะคะ แต่ว่าคำ ..ดวงตาเห็นธรรมนั้น..ไม่กล้ารับหรอกค่ะ เพราะเป็นของพระอริยบุคคลท่าน พี่ดอกแก้วยังห่างไกลนัก ...เพียงแต่เจริญความรู้อยู่ในการปฏิบัติธรรม .. เพียรรักษากาย วาจา ใจให้อยู่ในความสงบและความรู้ได้ในบางครั้ง ซึ่งเป็นประโยชน์มากกับชีวิต..
9 กันยายน 2547 14:19 น. - comment id 327748
ดอกไม้สวย บทกวีงดงาม เหะๆ อ่านตอนกำลังนั่งทานข้าวอยู่ขอรับ ทำให้ทานข้าวได้อย่างสดชื่น อิอิ สวัสดียามบ่ายนะขอรับพี่ดอกแก้ว : )
9 กันยายน 2547 15:45 น. - comment id 327787
อยากจะอยู่ในโลกไม่โศกเศร้า
9 กันยายน 2547 17:53 น. - comment id 327852
.............เกิดต้องตาย แต่ตั้งตนดี
สิ้นชีพชื่อยังมี มอบไว้
เถลิงเกียรติตระการศรีสกุลเด่น โลกแฮ
เดชกุศลส่งให้สู่ห้วงสรวงสวรรค์ สำราญเอย...........
แวะมาให้กำลังใจพี่นะครับ
มีความสุขมาก ๆ นะครับพี่
+-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
9 กันยายน 2547 18:51 น. - comment id 327878
ชีวิตที่เกิดมา อีกไม่ช้าดับสลาย เกิดมาก็ต้องตาย ชีพวางวายทุกทุกคน....ฯ ให้แนวคิดในการดำเนินชีวิตได้ดีมากค่ะ...
9 กันยายน 2547 19:22 น. - comment id 327894
งานงามเหลือเกินแต่เหมือนจะแฝงเร้นด้วยความเศร้าหมอง เหมือนมองภาพวิวงามผ่านพราวน้ำตา ดื่มด่ำในงานงามและอุดมคุณภาพค่ะ สวัสดีนะคะ
9 กันยายน 2547 21:34 น. - comment id 327951
สัจธรรมนำทางสร้างชีวิต ให้ดวงจิตพ้นภัยใจสดใส สัจธรรมชี้ทางอร่ามใจ ให้เรานั้นสุขสดใสไปนิรันดร์ *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยคะ*-*
9 กันยายน 2547 22:01 น. - comment id 327977
ไม่ต้องสงสัยหรอกครับ ผมเคารพและศรัทธาในผลงานของพี่ พี่เปรียบเสมือนเป็นอาจารย์ของผมก็ว่าได้ ตื่นเช้าวันนี้อารมณ์ดีเลยโพลสให้สองครั้ง ด้วยเห็นเป็นเด่นงาม จึงหลงตามรูปรสเสียง สัจจธรรมนำร้อยเรียง แค่เมียงมองเมินไม่สน
9 กันยายน 2547 22:30 น. - comment id 328009
..ตอนนี้ ..ฝนบ้านเรน ..
กำลังเต้น..ระบำ..
เมฆแอบขำ .. ท้องฟ้า..
ดอกไม้ ..ก็ ..แอบมา..
ชูช่อผกา .. เป็นพวง..
..พระจันทร์หาย...
ดาราราย .. ขอประท้วง..
เมฆ .. ก็ อยากควง...
พระจันทร์ลวง .. บอกจะมา..
..คืนนี้ ..จะรอ..พระจันทร์..
ติดป้ายฝัน .. บอกกัน ..ล่วงหน้า..
แค่ ..ขอ .เวลา..
โปรดมา .. น๊า .. พระจันทร์ ..คนดี..
หน้าต่างบานนั้น ..
อยากฝัน .. มีคุณ..ทุกนาที..
ขอ..อย่าหนี..
แค่ ..คืนนี้ .. มาเต้นระบำ..
..บ้านเรน.. อากาศดีมากเลยคะ..
เรน ..คิดถึง.. พี่คนดี ..นะคะ..
..บทกวี .. ที่เป็นต้นแบบ ..
ให้ความรู้สึก .. ที่อบอุ่น ..
..เมื่อเรน ..ได้แวะเวียน.. มาพัก ที่นี่..
เหนื่อย ..และอ่อนล้า..
อยากหลับตา ..พัก..แค่นาที..
..ตื่นมา ..พบ..พี่สาว ..แสนดี..
ขอเรน..กอดพี่ .. สัก..หนึ่งชั่วโมง..
ฟังเสียง..สายฝน..กับเรน..
พี่เห็น ..ปล่าวร่า ว่าเรน..ปรอดโปร่ง.
ตอนนี้ ..ยืน..อยู่บน ..ที่โล่ง..
..กำลังโป้ง .. พระจันทร์ .. อิอิอิ..
zz z z
10 กันยายน 2547 13:16 น. - comment id 328315
สวัสดีค่ะ กลอนไพเราะและมีความหมายลึกซึ้งดีจังเลยค่ะ
10 กันยายน 2547 17:08 น. - comment id 328519
@...เมจิคเชี่ยน... เหะ..เหะ..ช่างรู้จักเสพรสบทกวีและอาหารได้อย่างบรรเจิดนัก... บรรยากาศอย่างนี้นึกถึงหนังจีนกำลังภายใน ที่ร่ายกลอน..ร่ำสุรา พร้อมข้าวปลาอาหาร ...
10 กันยายน 2547 17:09 น. - comment id 328520
@...ดอกโมกข์... อยากจะอยู่ในโลกไม่โศกเศร้า แต่มิเป็นดั่งเราที่ปรารถนา ด้วยโลกนี้เสื่อมไปทุกเวลา ต้องโศกาเพราะสิ้นไร้ในจีรัง ชื่อเพราะมากค่ะ..ดอกโมกข์.. ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะคะ
10 กันยายน 2547 17:09 น. - comment id 328521
@...ปู้ชายอารมณ์ดี... หนึ่งชีพมนุษย์นั้น ............คำนึง บุญบาปต้องรำพึง .............ถี่ถ้วน เพราะบาปอาจหน่วงถึง ....ทุคติ และบุญหาใช่ล้วน.............ส่งให้สู่สวรรค์ สวัสดีค่ะน้องเมก..ทำกุศลมากๆก็ดีนะคะ กุศลนั้นสามารถอุดหนุนให้เกิดได้ทั้งภูมิมนุษยืและเทวดาค่ะ ..อยู่ที่ชนิดและความประณีต.. เขียนโคลงมาอย่างนี้ สงสัยอยากไปดูนางฟ้าละมั๊งเนี่ย
10 กันยายน 2547 17:10 น. - comment id 328522
@...น้องราชิกา... เกิดมาแล้วต้องตาย ดับสลายชีพสิ้นลง ต่างที่เวลาคง ช่วงสั้นยาวชีพคราวยืน ขอบคุณค่ะน้องราชิกา...เกิดแล้วต้องตายกันทุกคน และก็ไม่ควรประมาทเรื่องเวลาที่เหลืออยู่ของชีวิตด้วยค่ะ... อนุโมทนาในกุศลที่น้องราชิกาตั้งใจกระทำทุกประการนะคะ ..ทั้งหน้าที่การงาน
10 กันยายน 2547 17:10 น. - comment id 328524
@...กอกก... จินตนาการช่างล้ำเลิศงดงามนักหนาค่ะกอกก เศร้าจริงๆค่ะ..เพราะความจริงของชีวิตคือไม่มีสิ่งใดเหลือให้ครอบครองได้เลย มีแต่จะหมดไปๆ ขอบคุณที่แวะมานะคะ
10 กันยายน 2547 17:11 น. - comment id 328528
@...ผู้หญิงไร้เหงา... วิชาเดียวที่กระจ่างสว่างจิตร ไร้ภัยพิษสะท้อนใจตามไล่ล่า วิชาเดียวมอบแสงไฟไร้ลวงตา คือตำราพระธรรมนำสุขเอย สวัสดีค่ะน้องตูน... เรียน ป.โท จบแล้วมาช่วยพี่ดอกแก้วสอนวิชานี้กันนะคะ
10 กันยายน 2547 17:11 น. - comment id 328530
@...ชัยชนะ... ไร้รอยไม่น้อยใจ ไร้สงสัยไร้คำถาม เชื่อใจที่งดงาม และหนักแน่นดั่งทั่งทอง ค่ะน้องชัย ..น้องชายที่น่ารักของพี่ดอกแก้วเสมอ
10 กันยายน 2547 17:11 น. - comment id 328531
@...น้องเรน... ระวังไม่สบาย..เป็นหวัดนะจ๊ะ เห็นบอกว่า สายฝนกำลังเต้นระบำ แล้วออกไปยืนในที่โล่งโป้งพระจันทร์ทำไมกัน ฮึ!เด็กน้อย เช็ดผมให้แห้งซะนะ แล้วมาให้กอดซะดีดี.. ..กี่ชั่วโมงก็ได้จ้ะ สำหรับเรนน้อยของพี่
10 กันยายน 2547 17:13 น. - comment id 328532
@...น้องฟู... ดีใจที่เห็นน้องฟูแวะมาเยี่ยมมาอ่านที่ลานนี้ด้วย สวัสดีค่ะน้องฟู
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
