พื้นภูมิปูมนี้ที่มนุษย์ เพียงหยุดยืนอยู่ชั่วขณะ เดินทางมาด้วยศีละ เบญจธรรมส่งตรงมา แตกต่างห่างไกลในโคตร ดีโฉดเลิศลอยด้อยค่า มีทรัพย์ไม่เทียมศักดา เพราะว่าต่างกรรมทำตน ที่ควรหวนคิดติดเตือน มิอาจลบเลือนอดีตผล ต้องสร้างกรรมใหม่ให้ตน เพื่อพ้นผองภัยในชีวี อวดยศยิ่งใหญ่ให้บ้า อัตตาแน่นหนักศักดิ์ศรี อยู่สูงอาจจมปฐพี หามีสิ่งใดแน่นอน เกิดตายมากมายพริบตา ปัญญาควรเร่งถ่ายถอน เลือกทางงดงามสัญจร เมื่อพบกองฟอน..ไม่ร้อนรน
พี่ดอกแก้ว 9 ก.ย. 2547 23:05 น. - ID 60898 
1222
16
0
10 กันยายน 2547 00:40 น. - comment id 328058
ชีวิตเรา ทุกคน ดิ้นรนอยู่ เพราะไม่รู้ เป้าชีวิต อยู่ทิศไหน วันนี้อยู่ พรุ่งนี้ มีอะไร อยู่หรือไป มืดมน อนธการ บัดเดี๋ยวถูก เงื้อมหัตถ์ มัจจุราช เข้าพิฆาต เข่นฆ่า น่าสงสาร ใครบรรลุ อมตะ นฤพาน มัจจุมาร ทำอะไร มิได้เลย ฯ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
10 กันยายน 2547 03:12 น. - comment id 328071
มาทักทายยามดึกค่ะเป้นยังไงบ้างค่ะวันนี้อ่ะคะสบายดีหรือเปล่าค่ะส่วนหวานสบายดีค่ะคิดถึงจังเลยอ่ะคะพี่ดอกแก้วจ๋าขอเวปพี่อีกทีนะคะเมล์หายไปอ่ะคะคิดถึงจังเยยพี่สาวคนสวยหรือเปล่าไม่แน่ใจเพราะพี่บอกไม่สวยเอาเป็นน่ารักแล้วก็ใจดีละกันอิอิอิอิ
10 กันยายน 2547 05:02 น. - comment id 328093
ก้าวย่างท่างข้างหน้า หยุดสักคราเพื่อครุ่นคิด ทางพุทธสุจริต คู่ชีวิตทิศทางเดิน
10 กันยายน 2547 11:09 น. - comment id 328202
เข้ามาอ่านเป็นกำลังใจให้คนดี
10 กันยายน 2547 11:57 น. - comment id 328227
มาติดตามผลงานของพี่น่ะค่ะ ซึ้งมากค่ะ
10 กันยายน 2547 13:40 น. - comment id 328332
เ้ขียนได้ดีมากครับ ๚ะ๛ size>
10 กันยายน 2547 15:06 น. - comment id 328396
ต้องหยุดด้วย ทางสายกลาง รูปนาม คุณแก้วเจ้าขาโปรดวิพากย์ต่อ
10 กันยายน 2547 15:27 น. - comment id 328406
หน้าส่วนตัว
ยอดเลยครับ ยอดจริงๆนี่แหละสมนามเจ้าสำนักจริงๆครับ เขียนอีกนะครับ
แก้วประเสริฐ.
10 กันยายน 2547 15:58 น. - comment id 328448
หยุดคุยกับพี่ดอกแก้วดีกว่า เผื่อจะได้เก่งเหมือนพี่ดอกแก้ว
10 กันยายน 2547 17:15 น. - comment id 328534
@...ผู้ชายอารมณ์ดี... หนึ่งห้วงลมหายใจ หนึ่งเข้าไป หนึ่งออกมา คนละช่วงเวลา คนละตอนถอนหายใจ เข้าไปแล้วไม่ออก สัญญาณบอกชีพสิ้นไร้ ออกแล้วไม่เข้าไป ก็สิ้นไร้ชีพเช่นกัน หนึ่งห้วงลมหายใจ คือบทให้ชีพอาสัญ มรณะทุกขณะพลัน อย่าประมาทพลาดอบาย สวัสดีค่ะน้องเมก... มีแต่กุศลเท่านั้น... ที่จะเป็นรากฐานนำชีวิตขึ้นสู่บันไดแห่งความสุขอันสันติได้ตลอดไป อนุโมทนากับคุณงามความดีที่เพียรสร้างไว้นะคะ
10 กันยายน 2547 17:15 น. - comment id 328536
@...เพราะรัก... สวัสดีค่ะน้องหวาน.. ได้เลยค่ะน้องหวานคนสวย ... ที่นี่นะคะ http://www.thaimisc.com/freewebboard/php/vboard.php?user=dokgaew
10 กันยายน 2547 17:15 น. - comment id 328538
@...ชัยชนะ... ก้าวสู่ความสูงส่ง ยิ่งต้องปลงให้ติดใจ สองเท้าที่ก้าวไป อย่าลอยไกลเหิรเหนือดิน เพราะท้ายที่ปลายทาง ทุกทุกอย่างมลายสิ้น แตกดับทับลงดิน บทสุดท้ายไม่เว้นชนม์ สวัสดีค่ะน้องชัย ... เดี๋ยวจะตามไปดูเป็ดนะคะ
10 กันยายน 2547 17:16 น. - comment id 328540
@...ผลิใบสู่วัยกล้า... มาอ่านมาสวัสดีกันทุกวันอย่างนี้ อบอุ่นดีนะคะ ..ขอบคุณมากค่ะ
10 กันยายน 2547 17:18 น. - comment id 328544
@...คนเมืองลิง... ชื่นใจจังเลยค่ะ..ที่ได้ทราบว่า..ซึ้ง.. เพราะคิดว่า ท่วงทำนองของคำประพันธ์นั้นก็ธรรมดา แต่เนื้อหาของพระธรรมที่ปรากฏนั้น ควรซาบซึ้งจริงๆค่ะ... ขอบคุณนะคะคนเมืองลิง...น้ำใจหยาดนี้มีค่านัก
10 กันยายน 2547 17:21 น. - comment id 328549
@...ทิงนองนอย... วีซ่าเข้าเมืองมนุษย์ของแต่ละตนนั้น มีอายุต่างกัน ขึ้นอยู่กับกุศลกรรมที่เป็นทุนมาหล่อเลี้ยง...ยิ่งประพฤติร้ายๆด้วยแล้ว ก็ยิ่งต้องถูกกำจัดเร็วขึ้น ... ขอบคุณมากนะคะ
10 กันยายน 2547 17:27 น. - comment id 328553
@...คุณทิกิ... ในราวป่าพร่าพรายใบไม้เขียว ทรงเกาะเกี่ยวเรียวประดู่สู่พระหัตถ์ ตั้งปุจฉาภิกษุผู้ครองวัตร ใบในหัตถ์กับป่าไหนใดมากกัน ประดู่ลายคลายลงที่ตรงหน้า ทรงเทศนาสัพพัญญูที่รู้สรร ในทุกสิ่งมากมายเอนกอนันต์ ทรงกรองกลั่นมาเฉพาะเปลาะความดี ให้ภิกษุได้ทะลุอวิชชา ตามพระธรรมเทศนาอย่างถูกที่ คลายกำหนัดสงัดสงบพบเสรี คือสิ่งที่ทรงสอนรอนทุกข์ภัย ที่นอกเหนือเหลือกล่าวคือราวป่า มิได้มีคุณค่าที่ตรงไหน ในกำมือคือพระธรรมอันอำไพ ลบชีวิตปลิดใบไม่เกิดเลย ..หากต้องการพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดจริงแล้ว ดำเนินตามรอยทางของพระพุทธองค์กันนะคะ...
10 กันยายน 2547 17:29 น. - comment id 328555
@...แก้วประเสริฐ... สวัสดีค่ะ... ติดตามมาอ่านอย่างเหนียวแน่นขนาดนี้ คงวางมือไม่ได้แล้วค่ะ..แต่ต้องขออนุญาตพักบ้างบางในช่วงนะคะ ... ขอบคุณมากค่ะคุณแก้วประเสริฐ
10 กันยายน 2547 17:33 น. - comment id 328562
@...เพียงพลิ้ว... หยุดคุยกับพี่ดอกแก้ว...แล้วจะเก่ง....คิดได้ยังไงนี่??? เดี๋ยวใครอื่นมาอ่านเข้า ...จะพากันเลิกคุยกับพี่ดอกแก้วไปหมดนา... มาคุยด้วยแล้วก็เก่งด้วยดีกว่านะคะ ..น่านะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
