กลางนที..ไม่เคยมีที่ไร้คลื่น เปรียบชีวิตไม่ราบรื่นบนวิถี มีสงบและคลื่นลมโหมชีวี สลับกันอย่างนี้ทุกเวลา อย่าหาความแน่นอนตอนชีพรั้ง หายใจทุกคราวครั้งควรผวา อาจเพียงได้หายใจเข้าแค่หนึ่งครา หรือหายใจออกมาไม่เข้าไป ในชีวิตล้วนประชิดศัตรูเก่า ตามมาทวงหนี้เราอย่างรุกไล่ ความเจ็บป่วย ผิดหวัง นั่งกลุ้มใจ คืออาการแพ้ในศัตรูเดิม ยิ่งพ่ายแพ้ก็ยิ่งแก้ด้วยพิษร้าย ไม่ผ่อนคลายด้วยไมตรีที่สร้างเสริม เพาะพืชพันธุ์ศัตรูให้เหิมเกริม ด้วยการเพิ่มอกุศลบนชีวี หลีกความร้ายย้ายใบเรือชีวิต ประเทืองจิตด้วยเมตตาพาหลบหนี ถือหางเสือสู่ทิศสวัสดี ฝ่าพายุชีวีด้วยสร้างบุญ
พี่ดอกแก้ว 29 ก.ย. 2547 00:36 น. - ID 62406 
1556
31
0
29 กันยายน 2547 01:50 น. - comment id 340113
หน้าส่วนตัว
จงกระทำคุณงามความเมตตา
ถึงแม้ว่าไม่เห็นผลในวันนี้
ระยะยาวสิ่งที่ทำส่งผลดี
ดังนั้นยามโอกาสมีรีบลงมือ
แวะมาเยี่ยมครับพี่ หลับฝันดีครับ
+-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
29 กันยายน 2547 06:50 น. - comment id 340184
สวัดีครับ.............
ผมเข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
29 กันยายน 2547 08:46 น. - comment id 340240
เขียนงานการกุศลผลบุญเสมอ เพิ่มค่าเธอค่าฉันนั้นอย่างแน่ เกิดเป็นคนบนนทีที่ปรวนแปร ตามกระแสล่องลอยคล้อยด้วยกรรม งานดีมากค่ะ
29 กันยายน 2547 09:25 น. - comment id 340260
พระท่านก็ว่าไว้ว่า ไม่มีรักใด ที่มากเท่า เรารักตัวเอง ไม่มีศตรูใด ร้ายเท่า ความเจ็บไข้ .................................................. คิดต่อไม่ออก ก็แค่นี้ก่อนน่ะครับ *************************************
29 กันยายน 2547 09:51 น. - comment id 340281
แวะมาอ่านงานดีๆของพี่สาวคนสวยอีกแล้วละคะช่วงนีเป็นยังไงบ้างค่ะพี่ดอกแก้วจ๋าสบายดีใช่ไหมค่ะ คิดถึงพี่ดอกแก้วเสมอนะไม่มีวันลืมพี่สาวคนนี้ได้หรอกคิกๆๆๆ คิดถึงค่ะ
29 กันยายน 2547 11:59 น. - comment id 340385
ได้ข้อคิดดีๆจากพี่ดอกแก้วอีกแล้วค่ะ ชอบอ่านงานพี่มากๆเลยนะคะ
29 กันยายน 2547 13:49 น. - comment id 340472
.....ชอบกลอนพี่ดอกแก้วจังเลยคะ.... เพราะจัง... เมื่อไหร่สาวดำจะเขียนกลอนเก่งแบบพวกพี่ๆบ้างนะ
29 กันยายน 2547 14:01 น. - comment id 340486
..ให้คติสอนใจ อีกแล้ว ขอบคุณค่ะ .....
29 กันยายน 2547 14:17 น. - comment id 340503
รูปสวยค่ะพี่ดอกแก้ว เป็นกำลังใจให้เพียงพลิ้วฝ่ามรสุมด้วยนะคะ พี่สาวคนดี
29 กันยายน 2547 16:45 น. - comment id 340643
@...เมกกะ... พระพุทธศาสนาสอนให้คนมีปัญญาไม่งมงาย คราวที่ได้รับโชคร้าย..ก็จะทราบว่านั่นคือผลของอกุศลกรรมที่ตนได้กระทำมา ..ความทุรนทุรายจึงคลายลง..และหาทางแก้ไขด้วยการสร้างความดีเพื่อหนีผลร้าย... แต่น้อยคนที่จะทำความดีได้เป็นปกติวิสัย...ในปัจจุบันชาตินี้จึงมีผลไม่ดีตามติดมามากมาย ดุจระลอกคลื่นในทะเลที่พลิ้วมาสม่ำเสมอ ขอบคุณที่แวะมานะคะ
29 กันยายน 2547 16:47 น. - comment id 340645
@...น้องไก่ ผลิใบฯ... ขอบคุณมากค่ะ
29 กันยายน 2547 16:53 น. - comment id 340652
@...คุณทิกิ... ทะเลชนม์วนคลื่นกลืนชีวิต ทะเลจิตวนอารมณ์จนตรมไหม้ ทะเลกรรมนำกระแสเกิดต่อไป ทะเลใจไม่ขาดคลื่นพื้นทะเล ขอบคุณมากค่ะคุณทิกิ
29 กันยายน 2547 16:59 น. - comment id 340656
@...หญ้าคา... เพียงสองวรรคนี้ก็มีความหมายมากมายแล้วค่ะ ไว้ต้องการต่อให้จบเมื่อไหร่ ก็เชิญนะคะ..จะได้อ่านภาคสมบูรณ์ ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
29 กันยายน 2547 17:02 น. - comment id 340658
@...เพราะรัก น้องหวาน... ช่วงนี้งานมากค่ะ แถมโทรศัพท์ก็มีปัญหาอยู่บ้าง ..ขอบคุณที่มาเยี่ยมทุกๆครั้ง มาป่วนทุกๆคราวให้กำลังใจอยู่เสมอ...ดูแลสุขภาพบ้างนะคะ ... ด้วยความห่วงใยเช่นกันค่ะ
29 กันยายน 2547 17:03 น. - comment id 340659
@...น้องนางฟ้าฯ... ขอบคุณที่เข้ามาอ่านงานนะคะ อิ่มใจที่ได้ทราบความค่ะ ..ขอบคุณมากนะคะ
29 กันยายน 2547 17:05 น. - comment id 340661
@...สาวดำ-รำพัน... สวัสดีค่ะ ได้พบกันอีกแล้ว ขอบคุณมากนะคะ ...งานของพี่ดอกแก้วยังไม่ดีนักหรอกค่ะ ยังมีอีกมากมายหลายท่านในที่นี้ ที่เขียนงานได้พริ้งพรายเหลือเกิน
29 กันยายน 2547 17:07 น. - comment id 340665
@...น้องอ้อม ใจปลายทาง... สวัสดีค่ะน้องอ้อม สอบเสร็จหรือยังคะ พี่ดอกแก้วเอาใจช่วยอยู่นะ... ขอให้แข็งแรงแข็งแกร่งทั้งกายและใจนะคะน้องอ้อม..
29 กันยายน 2547 17:09 น. - comment id 340668
@...เพียงพลิ้ว... ได้เลยค่ะ ..ค่อยๆฝ่า ค่อยๆโต้ และบังคับหางเสือกับใบเรือกันนะคะ ยิ่งมรสุมร้ายยิ่งต้องใช้ความระวังมาก จะเป็นกำลังใจให้ค่ะ ...
29 กันยายน 2547 19:03 น. - comment id 340726
^_^แฟนพันธ์แท้ของพี่นะคะ
30 กันยายน 2547 01:09 น. - comment id 341057
@...คนเมืองลิง... ขอบคุณแฟนพันธุ์แท้นะคะ ช่วงนี้ภารกิจมากเกินคาดค่ะ พยายามหาเวลาว่างมาทักทายกัน ก็ทำได้เท่าที่เห็น ...และก็ดีใจที่ได้พบน้องๆที่นี่เสมอ ขอบคุณมากค่ะ
30 กันยายน 2547 04:35 น. - comment id 341120
มัจจุรราชล่าตามติดประชิดเจ้า หายใจเข้าใจออกตามหลอกทั่ว หาหนทางที่สดใสไม่ต้องกลัว รีบไขว่คว้าทางบุญหนุนชีวี
30 กันยายน 2547 11:17 น. - comment id 341273
@...ชัยชนะ... พระท่านบอกชีวีนี้น้อยนัก เพียงชั่วพักลมหายใจไม่ยืนยั่ง เหมือนน้ำค้างเหือดหายไร้เงาบัง จะนอนนั่งไม่ประมาทขาดปัญญา สวัสดีคนตื่นเช้าค่ะ..ขอบคุณมากนะคะ
30 กันยายน 2547 15:39 น. - comment id 341449
เนื้อหาดีมากค่ะ
30 กันยายน 2547 15:47 น. - comment id 341453
สร้างบุญอุดหนุนกาย พายุร้ายจะผายผัน หยิบยื่นคลื่นประชัน จะฝ่าฟันด้วยความดี.. เป็นคำสอนและตักเตือนตนที่ดีมากค่ะ พี่ดอกแก้ว ...เวลาเป็นสิ่งมีค่า ควรเติมบุญไว้ด้วยความไม่ประมาท..กุ้งก็เตือนตนอย่างนี้เหมือนกัน.. ขอให้พี่ดอกแก้วมีความสุขค่ะ..รักษาสุขภาพด้วยค่ะ กุ้งหนามแดงค่ะ..
1 ตุลาคม 2547 09:26 น. - comment id 342016
มาอัพเดทข่าวให้ ว่าวันนี้ไปค้างคืนที่ภูเก็ต พรุ่งนี้ไปกรุงเทพฯ ถึงประมาณ 10 โมงเช้าได้มั้งค่ะ..แล้วอย่าลืมโทรหา ... นะจ้ะ
1 ตุลาคม 2547 12:17 น. - comment id 342118
ชีวิตนี่แต่เรื่องกลุ้ม ๆ มะรุมมะตุ้มเข้ามานะคะ แต่มันก็ต้องมีทางออกบ้างอย่างที่พี่เขียนออกมา ^^* หวังสักวันมรสุมที่รุมเร้าจะเบาบาง..
1 ตุลาคม 2547 23:47 น. - comment id 342498
@...ส้ม... ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ขอบคุณมากนะคที่แวะมาทักทายกัน..
1 ตุลาคม 2547 23:53 น. - comment id 342501
@...กุ้งหนามแดง... สร้างบุญทุนเกราะแกร่ง จะเป็นแรงต้านพายุ เพราะใจได้บรรจุ ทั่งแห่งขวัญมิหวั่นลม สวัสดีค่ะน้องกุ้ง ดีใจมากค่ะที่ได้ทราบความรู้สึกของน้องกุ้ง...ในการหมั่นเตือนตน.. ขออนุโมทนาในกุศลกรรมและความตั้งใจดีที่มีในชีวิตนะคะ...และขอให้กุศลนั้นคุ้มครองน้องกุ้งพ้นมรสุมไปได้ทุกคราว ...กระทบเพียงคลื่นที่แผ่วผิวน้ำ ไม่สะเทือนไหวด้วยเกราะแห่งบุญค่ะ
1 ตุลาคม 2547 23:56 น. - comment id 342504
@...เจ้าตัวดี น้องแจม... จะให้โทร.ไปที่เบอร์ไหนคะ...เจ้าตัวดี ทำยังกับเคยให้เบอร์โทรศัพท์ไว้แน่ะ... บอกมาซะดีๆ ..นะ
1 ตุลาคม 2547 23:59 น. - comment id 342506
@...น้องฟา... หากไม่ได้คาดหวังว่าเส้นทางของชีวิตนั้นต้องโปรยไปด้วยกลีบกุหลาบ...เพียงเท่านี้ก็ทำให้คลายจากแรงกระทบของคลื่นไปได้มากแล้วค่ะ.. และถ้าหากเติมลงไปในใจได้ด้วยว่า ..ไม่มีอะไรที่เกิดขึ้นแล้วไม่มีวันสิ้นสุด... ขอให้ตั้งรับและผ่านพ้นมรสุมไปได้โดยเร็วและปลอดภัยนะคะ
2 ตุลาคม 2547 02:37 น. - comment id 342550
สไบตองในเกลียวปัจจยาการ ตองเหลืองอ่อนซ้อนใบในลมป่า แซมชราเหลืองร้อยกับสร้อยฝน กาลน้ำค้างพรมภพนพดล ทั้งสกลโบกบุษย์พุทธพนา พระพิรุณเมตตาป่าสวรรค์ กลั่นน้ำตาคนธรรพ์ชั้นเวหา หยดมณีแต้มแต่งแหล่งวนา หยาดวิญญาญ์ปลุกฟื้นผืนพรมไพร กระเซ็นแสงแพร่งพรายทุกลายพฤกษ์ หว่านผลึกอาบผิวริ้วปวงไผ่ เมื่อม่านเขียวคลี่ละมุนรับอุ่นไอ ตองนวลใยก็ไหววับรับอรุณ สไบตองราวม่านวิมานฟ้า ดั่งผืนไหมรุขเทวามาเกื้อหนุน มรกตผืนงามความสมดุล ใบโบกบุญร่มทานพรานวนา เกลียวตองไหมเหลืองเขียวเกี่ยวริ้วหมอก งามกว่าดอกไม้บรรพ์พันธุ์บุปผา ราวสไบอัปสรซ่อนกายา กลางพิมานยามาสุขาวดี สตรีงามพริ้วพรูอยู่กับป่า ตองวนาอาภรณ์อ่อนแสงสี ยอดอ่อนเยาว์ดรุณวัยไร้ราคี เติบท่ามกลางดินดีเพาะพลีมา เมื่อเรือนใบต้องแสงแห่งอรุณ ทุกโลกหมุนเปลี่ยนไปไร้เดียงสา ค่อยแย้มกายเขียวเข้มเต็มพารา ริ้วเวลาขีดสายวาดลายไพร สไบเขียวนางไม้กลายเหลืองทอง เหลืองผุดผ่องประกายลวดลายใหม่ ผลแห่งนางเรืองรองเป็นยองใย เพื่อสัตวาเยาว์วัยได้เก็บกิน ตองอ่อนแรงบอบบางกลางลมป่า สกุณาออกลูกแก้วแล้วผกผิน เรือนหลังคาตองน้อยคล้อยลงดิน ทั้งปวงป่าอวลกลิ่นอนิจจัง หยาดน้ำค้างระโหยโปรยละออง สไบตองเหี่ยวไปไร้ความหวัง แท้สรรพสิ่งสิ้นไปไม่จีรัง ยามประดังด้วยเหตุด้วยปัจจัย ตองงามเหลืองแห้งคาป่าสวรรค์ หมื่นน้ำตาคนธรรพ์หรือหวั่นไหว คงหยาดร้าวพราวพรูสู่พรมไพร แล้วระเหยแห้งไอตามวัฏกาล สไบไหมนางไม้ได้ดื่มด่ำ เกลียวลำนำน้ำค้างวางสังขาร ไร้ยึดมั่นงามใดในห้วงกาล รู้เกลียวปัจจยาการ..ดุจเกลียวตอง รู้เหลืองผ้านิรพาน..ดุจเหลืองตอง
2 ตุลาคม 2547 20:26 น. - comment id 342924
..เรน ..ชอบอ่านคอมเม้นท์ ..ของพี่ดอกแก้วมากเลยคะ..
แบบ เรน ..อ่านทุกตัวอักษร ด้วยนะคะ..
เป็นหลักธรรม .. ที่เรน ..ชอบมากเลยคะ..
ฝ่ามรสุม.. ที่วก วน..
เรื่องสับสน ..ต้องค้นหา.
ประสบการณ์ ..ที่ได้มา..
เป็นคุณค่า .. ให้เรียนรู้..
ทางที่ก้าวเดิน..
อาจเผชิญ .. ไม่สวยหรู..
เส้นทาง ขวากหนาม ..สู้ริปู..
ท้าศัตรู .. ในใจตน ..
..โห้ยย .. เรน..ต่อไม่ได้ ..นะคะ..
2 ตุลาคม 2547 21:31 น. - comment id 342951
@...บุรุษแห่งสายน้ำ... เป็นผืนใบเกิดจากใจของเหง้าราก เป็นผลจากหน่อเดิมเพิ่มความหมาย เป็นตองนวลชวนฝันอันเพริศพราย เป็นเชื้อสายกัทลีที่มีมา ตามสายพันธุ์ผันไปหลายล้านต้น หยั่งสกลชั่วคราวพราวพฤกษา ไล่เลียงสีเขียวตองผ่องกายา สลับค่าเข้มเขียวทุกเรียวตอง มองเหม่อมองตองนวลชวนลุ่มหลง สัมผัสตรงสีใหม่ให้หม่นหมอง โทมนัสกลัดกลุ้มรุมสีตอง หลายเป็นเหลืองเรืองรองแล้วพับใบ ไม่ยั่งยืนผืนใบได้เปลี่ยนสี สอนฤดีให้แจ้งแถลงไข ทุกสิ่งล้วนไม่อาจบังคับใด ล้วนเป็นไปตามเหตุผลที่ต้นการ ขอบคุณค่ะบุรุษแห่งสายน้ำ เพิ่งนึกถึงเมื่อไม่นานนี้..ก็ได้อ่านบทกลอนที่ไพเราะงดงามและแฝงคติธรรมไว้ให้คิด... สองสิ่งสองมุมมองในใบตองเดียว... ดีใจมากที่ทราบว่ามาเยี่ยมเยือนค่ะ...ลำน้ำน่าน
2 ตุลาคม 2547 21:52 น. - comment id 342957
@...เรนน้อย... ทุกอักษรทุกคำพูดที่พี่ดอกแก้วเขียนลงไป...ไม่ว่าจะที่บ้านของพี่ดอกแก้วเอง หรือที่บ้านของน้องๆคนอื่นๆ... ...ทุกคำที่มีก็หวังแต่จะให้ผู้อ่านได้รับประโยชน์และความสุข...อย่างน้อยก็สุขใจคลายจากเศร้า ที่มีใครไปทักไปถาม ไปให้กำลังใจ... เป็นความสุขเล็กๆที่อาจยิ่งใหญ่สำหรับใครหลายคนในบ้านหลังนี้ พี่จึงบอกเสมอไงจ๊ะว่าเรนน้อยเป็นเด็กดีที่น่ารักมาก ... คุณสมบัติที่โดดเด่นมากๆก็คือ ความเป็นผู้ที่รู้จักการให้ และให้ในขอบเขตที่สามารถให้ได้ คือน้ำใจไมตรีที่ให้ความสดชื่นแก่ผู้อื่นนั่นเองจ้ะ ... และที่เด่นไม่แพ้กันก็คือ ความรู้คุณผู้อื่นที่หาได้ยากในใจของใครหลายคน... สิ่งเหล่านี้เป็นเสมือนพลังเสริมที่ทำให้เรนน้อย ..สามารถยืนหยัดอยู่บนเป้าหมายของตนเองได้อย่างไม่แข็งกระด้าง และไม่ไร้มิตร... ..ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้มีสาเหตุให้เกิด และก็มีผลอยู่เพียงชั่วคราวเท่านั้น.... อย่ากังวลกับเรื่องร้ายที่เกิดขึ้นหรือพองใจกับเรื่องดีที่เกิดขึ้น ..เพราะอีกไม่นานเรื่องราวเหล่านั้น และความรู้สึกนั้นก็จะผ่านไปจนหมดสิ้น ...แล้วก็มีสิ่งใหม่เวียนเข้ามาทำเหตุกรรมที่เราทำไว้...ตัวแปรสำคัญที่จะก่อผลดีหรือผลร้ายในอนาคตก็คือ..การตอบโต้อุปสรรคหรือความสำเร็จเหล่านั้นต่างหากนะจ๊ะ... อุปสรรคคือผลจากเหตุเดิม ....ในขณะเดียวกันก็เป็นสิ่งเร้าใหม่ให้เกิดการกระทำเพื่อตอบโต้ในครั้งใหม่ ...ให้มีผลสืบเนื่องต่อไปอีกในอนาคต ... ผู้ที่กุมชะตาชีวิตของเราจึงไม่ใช่ใครที่ไหน ..คือตัวเรานั่นเองจ้ะน้องเรน มรสุมอาจคลุ้มคลั่ง ฟ้าฝนหลั่งจนนองหล้า ฝึกใจด้วยสติปัญญา พิฆาตฆ่าศัตรูภายใน... ด้วยรัก ปรารถนาดี และห่วงใยน้องเรนเสมอมา
3 ตุลาคม 2547 17:38 น. - comment id 343287
มาช้าแต่มาด้วยใจค่ะ...บทกลอนมีประโยชน์มาก..ราชิกาขอเก็บไว้เพื่อไปสอน..เป็นวิทยาทานให้กับน้องๆนะคะ...ขออนุญาตพี่ดอกแก้วค่ะ...คิดถึงพี่มากค่ะ...
3 ตุลาคม 2547 22:59 น. - comment id 343394
@...น้องราชิกา... แอบไปเยี่ยมมา...เห็นเขียนไว้ว่างานมาก ขอให้คลายจากภาระโดยเร็วนะคะ ส่งกำลังใจไปอวยพรให้แข็งแรงอยู่เสมอ... และมีชัยชนะในการต่อสู้กับอุปสรรคทุกคราวค่ะ ขอบคุณมากนะคะน้องราชิกา และด้วยความยินดีที่จะนำไปเผยแพร่ต่อค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
