จากใจคนพเนจรในโลกา

วิญญาณศิลา

...เธออย่าถามว่า ฉันมาจากไหน ?
ฉันนี้ อยู่แสนไกล ในโลกา
พเนจร ท่องเที่ยว ตามไฝ่หา
ชมธรรมชาติ แสนงามตา ผาสุขดี
...นกน้อยน้อย ถลาบิน ร่าเริงใจ
ธารน้ำใหล สะอาดใส กลางพงพี
ท้องทุ่งกว้าง ธรรมชาติ เขียวขจี
เรานี้ มีความสุข ทุกคืนวัน
...ยังมี ยังมี ทุกนาที ที่เฝ้าคิด
ในดวงจิต ฝันหาอนาคต ที่ดีพลัน
อนาคต อนาคต ที่เรา เฝ้าไฝ่ฝัน
จิตใจ จึงยึดมั่น แสวงหาไป
...ถึงเธอ โปรดอย่าถาม ลำนำว่า 
ฉันนี้หนา มาจากถิ่น ไกล้หรือไกล
บ้านเดิมฉัน อยู่แห่งหน ตำบลใด 
ป่วยการใย ถ้าจะถาม ถึงที่มา
...ขอเธอโปรด อย่าถาม ฉันนี้มาแห่งใด?
ฉันนี้มัก อยู่ไกลแสนไกล ในโลกา
แสวงหาอนาคต และความสุข ตลอดมา
ทุกเวลา ที่ฉันพเนจร จนวันนี้ 
				
comments powered by Disqus
  • ลอยไปในสายลม

    6 พฤศจิกายน 2547 21:58 น. - comment id 365233

    มาพักอาศัยด้วยกันก็ได้ค่ะ
    อิ อิ จะได้ไม่พเนจร อิ อิ...
  • ดาหลา & ปะการัง

    7 พฤศจิกายน 2547 10:31 น. - comment id 365372

    หุหุ  
    
    
    พเนจรไกลมาอ่ะจิ  ลูกชาย  อิฉ้าน
    
    
    ก่อนอื่น สาธุ รับบุญ  ก่อน  อิอิ ให้ไม่ให้ มะรู้ 
    
    รับไว้ก่อง 
    
    
  • คิน

    7 พฤศจิกายน 2547 15:10 น. - comment id 365482

    คุณกับผมเราไม่ต่างกัน เพราะงั้นร่วมพเนจรไปด้วยกันไหมครับ
  • วิญญาณศิลา

    7 พฤศจิกายน 2547 20:14 น. - comment id 365670

    เราต่างคนต่างรวมพเนจรมาจากทางแสนไกล
    
    การพเนจรของเราไม่มีจบสิ้น
    
    จนถึงวันสิ้นสุด
  • เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ

    7 พฤศจิกายน 2547 21:51 น. - comment id 365754

    บางครั้งอยากเป็นคนพเนจร
    ไปเรื่อยๆ
    และหายสาบสูญไปจากไทยโพเอ็ม
    รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
  • เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ

    14 พฤศจิกายน 2547 17:40 น. - comment id 370064

    ไม่ว่าเธอจะอยู่  ณ  แห่งไหน
    วิญญาณรักจะตามไปทุกแห่งหน
    ขอเพียงรู้ว่ามีใครสักคน
    ที่อดทนรอรักมาพักใจ
    
    มาเป็นกำลังใจนะคะ
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน