สายลมผิวผ่าน
เริงสราญร่อนไหลให้สุขสม
หมู่มวลสกุณา
บินล่องท้องนภาดังสายลม
อิสระเสรียินดีชม
ไม่รู้ระทมตรมดวงใจ
มนุษย์กำเนิด
เครื่องพันธนาเกิดตามไว้
ตำแหน่งหน้าที่
ทรัพย์สินโลกีย์ติดตราใน
รัดรึงจึงหนักหน่วงไป
เมื่อไรพ้นได้คงดี
เจ้านกเอ๋ยนกบิน
มีปีกโผผินผันหนี
แม้นมนุษย์มีปีกคงดี
จะหลีกลี้เครื่องรัดร้อยเอย
************************************
ไม่เหมือนกลอนเนอะ
แต่งเป็นเนื้อเพลงให้วงดนตรีของเพื่อนครับ
มันว่าเหมือนเพลงไทยเดิม แต่พอเอาทำนองใส่ก็เพราะดี
23 ธันวาคม 2547 07:41 น. - comment id 394220
ไพเราะ .. มากด้วยดิคะ ..
ภาพ ..น่ารัก ..มากเร้ยยคะ ..
ถ้าเรน เป็นนก ..
เรน จะบิน ..
..ให้ทั่วฟ้าเร้ยย ..

23 ธันวาคม 2547 08:16 น. - comment id 394230
กลอนเพลงเป็นเอกลักษณ์ที่ดีเด่นค่ะ ดำรงรักษาไว้ได้เป็นดี... ยินเสียงดนตรีในหัวใจ เราจึงใส่ถ้อยคำมานำเพลง... แวะมาอ่าน แล้วอย่างไรจะได้ฟังล่ะคะ

23 ธันวาคม 2547 16:54 น. - comment id 394611
ชื่อเพลง
: เดือนเพ็ญ
อัลบั้ม : เมดอินฯสังคายนา
ศิลปิน : ยืนยง โอภากุล
ประเภท : อัลบั้มภาคแสดงสด
คำร้อง : -
ทำนอง : -
อ้างอิง : Cms00209
เนื้อเพลง :
เดือนเพ็ญสวยเย็นเห็นอร่าม
นภาแจ่มนวลดูงาม เย็นชื่นหนอยามเมื่อลมพัดมา
แสงจันทร์นวลชวนใจข้า คิดถึงถิ่นที่จากมา
คิดถึงท้องนาบ้านเรือนที่เคยเนา
เรไรร้องดังฟังว่า เสียงที่เจ้าเฝ้าครวญหา
ลมเอยช่วยพากระซิบข้างกาย
ข้ายังคอยอยู่ไม่หน่าย มิเลือนห่างจากเคลื่อนคลาย
คิดถึงมิวายเมื่อเราจากกัน
กองไฟ สุมควายตามคอกคงยังไม่มอดดับดอก
จันทร์เอยช่วยบอกให้ลมช่วยเป่า
โหมไฟให้แรงเข้า พัดไล่ความเยือกเย็นหนาว
ให้พี่น้องเรานอนหลับอุ่นสบาย
ลมเอยช่วยเป็นสื่อให้ นำรักจากห้วงดวงใจของข้านี้ไปบอกเขานำนา
ให้เมืองไทยรู้ว่าไม่นานลูกที่จากมาจะไปซบหน้ากับอกแม่..เอย
ลมเอยช่วยเป็นสื่อให้ นำรักจากห้วงดวงใจของข้านี้ไปบอกเขานำนา
ให้เมืองไทยรู้ว่าไม่นานลูกที่จากมาจะไปซบหน้ากับอกแม่..เอย
ให้เมืองไทยรู้ว่าไม่นานลูกที่จากมาจะไปซบหน้ากับอกแม่..เอย

23 ธันวาคม 2547 17:56 น. - comment id 394659
มนุษย์กำเนิด ได้เกิดปัญหา และมีคุณค่า ทางหลักวิชาการ *-*แต่งได้ดีค่ะ ชื่นชมในผลงานคุณนะค่ะ อ่านแล้วเข้าใจง่ายดีค่ะ*-*

24 ธันวาคม 2547 18:10 น. - comment id 395359
น่ารักมากเลย ค่ะ งานเขียนได้ลงตัว ดีมาก ความหมายก็ดี นะ ค่ะ ** ชื่นชม **
