หน้าส่วนตัว
... เมาชีวิต ...
ฉันเดินลำพังบนหนทาง...
ทุกก้าวย่างว่างเปล่าราวเพ้อฝัน
บนถนนชีวิตคิดฝ่าฟัน
กี่นานวันจะถึงซึ่งบั้นปลาย
แสงทองส่องสว่างกระจ่างหล้า
เคยตกต้องพสุธามาเลือนหาย
ให้เหม่อลอยคอยเก้อละเมอดาย
เปล่าเปลี่ยวกายอ้างว้างกลางทางเดิน
ดวงหทัยมัวหมองยามมองฟ้า
ภาวนาอย่ากลั่นแกล้งตัดแรงเหิน
ด้วยอ่อนด้อยน้อยกำลังเสียเหลือเกิน
อย่ามองเมินหันหลังไม่ฟังกัน
แสงเจ้าเอย...
ที่เจ้าเคยส่องหล้ามาปลอบขวัญ
ให้มองเห็นเส้นทางแห่งชีวัน
เหตุใดกันเจ้าจึงดับพาอับปาง
หรือตัวฉันยังมัวเมาชีวิต?
พาให้จิตหม่นหมองต้องรอยหมาง
เมาชีวิต...เมารัก...ชักหลงทาง
แสงเลือนลางแห่งความหวังพลันดับลง ...
หยกสีหม่น
เมษายน 2548
... เหมือนเรือ เร่ร่อน ลอยอยู่ในท้องทะเล
ไม่มีวันเหหัน ไปเทียบท่า
ที่มุ่งที่หมาย ห่างหายลับตา
ดั่งสกุณา ที่พลัดรวงรัง ...
คุณทมยันตี
หยกสีหม่น 1 เม.ย. 2548 14:08 น. - ID 73754 
951
5
0
1 เมษายน 2548 21:41 น. - comment id 447904
ค่ะ กลับก็ไม่ได้ ไปก็ไม่ถึง และที่ซึ่งยืนตรงนี้ก็ทรมาน
2 เมษายน 2548 13:15 น. - comment id 448089
... เหมือน ... ดั่งถูกสาป ... ค่ะ ... คุณอัลมิตรา .. ขอบคุณนะคะ ...
2 เมษายน 2548 15:41 น. - comment id 448143
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
เมาให้หัวทิ่มหัวตำไปเลยค่ะ
สร่างเมาเมื่อไหร่ เราจะคิดได้เอง
ว่าอันที่จริงแล้ว
. . . เ ร า ทั้ ง นั้ น . . .
ที่ เ ป็ น ฝ่ า ย ทำ ร้ า ย ตั ว เ อ ง
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
2 เมษายน 2548 17:56 น. - comment id 448223
เขียนได้ดีจ๊ะ... อ่านแล้วหายเมาเหล้า... แต่มาเมาชีวิตแทนเลย...
2 เมษายน 2548 20:41 น. - comment id 448338
เพลิดเพลินมัวเดินเล่น สิ่งที่เห็นล้วนสุขสันต์ แวะโน่นพักนี้กัน ทางวาดฝันพลันหลงลืม
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
