หน้าส่วนตัว
เขียวขจีสุกอร่ามแล้ว หลายครา
ชุบชีพเลี้ยงประชา หมื่นล้าน
กี่แล้งกี่ฝนพา พัดผ่าน
กี่อุ่นกี่หนาวสะท้าน ทุ่งท้องทรัพย์อุดม
นิ้วประนมแม่โพสกขึ้น เหนือเศียร
ที่ลูกปลูกย่ำเวียน ต่อไท้
กี่เท้าย่ำลงสะเทือน ต่อแม่
แม่มิหลั่งมิร่ำไห้ หยดพื้นสักครา
เพียงบาทาหนึ่งผู้ เหยียบกราย
แม่กลับร่ำฟูมฟาย ซอกน้ำ
ลูกเทียวเที่ยวสืบสาย เสาะสืบ
อยากกระทืบกระทืบซ้ำ หนึ่งผู้จมดิน
หนึ่งดินยังค่าล้น เกินเปรียบ
ทุรชนใยย่ำเหยียบ อกพื้น
ค่าเจ้าบ่เทียมเทียบ หนึ่งฝุ่น ธุลีดิน
ทุ่งร่ำช้ำชอกสะอื้น กี่ม้วยมิทดเทียม
หนุ่มอุบล 26 ม.ค. 2549 12:17 น. - ID 85683 
922
5
0
26 มกราคม 2549 12:39 น. - comment id 555700
อยากแต่งโคลงเป็นจัง .. แวะมาทักทายยามเที่ยงกั๊บป๋ม
26 มกราคม 2549 23:56 น. - comment id 555893
แต่งได้ดีมากเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ ตัวผู้หญิงไร้เงาแต่งโคลงไม่เป็นเหมือนน้องทะเลใจค่ะ คืออยากแต่งเหมือนกัน อิอิ
27 มกราคม 2549 12:20 น. - comment id 556007
ไพเราะค่ะ แต่เราก็แต่งไม่เป็นเหมือนกันอ่ะ
28 มกราคม 2549 09:24 น. - comment id 556179
30 มกราคม 2549 11:20 น. - comment id 556635
สิขอนบประนมไหว้ อ้ายเอื้อยที่เวียนแว่ น้องนั่นน้อยแท่แท่ หัดเล่นแต่งกลอน อยากสิวอนวอนไหว้ ผิดใดให้บอกแน่ หรือซ่อยแก้บอกต้านจาเว้าบอกสอน(ภาษาอีสานจ้า)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
