คร่ำโศกและครวญเศร้า รันทดเคล้าระทมคลอ พลัดพรากมิอิ่มพอ สิสุดฝ่าชีวิตฝืน เหตุมีเพราะยึดมั่น กิเลสหยันทั้งนั่งยืน ทาสมันทั้งวันคืน ถึงเหนื่อยต่อก็ยอมตาม ยึดมั่น มันเป็นเงา เพียงเห็นเงาคิดว่างาม คิดชั่วกระทำทราม จึงก่อเกิดให้เป็นกรรม ถือมั่นว่าเป็นเขา จึงร้อนเร่าระงมร่ำ อยากได้ อยากให้ทำ ไม่อยากเป็น ไม่อยากมี โซ่กรรมจึงก่อเกิด ต่อกำเนิดเป็นภพนี้ เกิดชาติ ชรามี ให้แบกทุกข์เพราะรับทัณฑ์ สร้างกรรม วิบาก ภพ ทางสงบอยู่ไหนกัน เกิดขึ้นแล้วแบกขันธ์ อันไม่เที่ยงน่าท้อใจ วัฏฏะ หว่านความหลง ให้สัตว์งงร้องร่ำให้ หนทางที่ท่องไป ล้วนวกกลับมารับผล กี่แสนกี่ล้านชาติ เราประมาทเพราะมืดมน ไม่ยินทั้งไม่ยล ในวิชชาปัญญาธรรม
ดอกบัว 24 เม.ย. 2549 16:34 น. - ID 88659 
1161
6
0
24 เมษายน 2549 16:57 น. - comment id 573128
อมฤตธรรมนำสิ้นทุกข์ อมตสุขหลุดขุกเข็ญ นับกัลป์หลายร้อนเย็น ล้วนเกิดเป็นหลายชาติภพ กว่าเห็นเป็นความจริง สตินิ่งดิ่งฌานกลบ กิเลสเศษคาวทบ หลายซับซ้อนตะกอนวาง จึงต้องประคองสติ อริยสัจผลิ ประมาณทาง เห็นโลกโศกทุกข์พราง กามคุณวุ่นวายมอง เห็นเหตุแห่งปัญหา ด้วยวิชชาปัญญาครอง ดับทุกข์ทุกครรลอง เข้าถึงห้วงรสนิพพาน เห็นธรรมเกิดดับผอง เป็นเส้นสองครรลองผ่าน ศึกษาปริยัติญาณ ปฏิบัติกล้าวิเวกธรรม อมฤตธรรมช่างล้ำเลิศ อมตสุขเกิด ประเสริฐธรรม พ้นอุปาทาน พ้นกรอบกรรม พ้นกองทุกข์ สู่สุขแท้
24 เมษายน 2549 16:59 น. - comment id 573130
อมฤตธรรมนำสิ้นทุกข์ อมตสุขหลุดขุกเข็ญ นับกัลป์หลายร้อนเย็น ล้วนเกิดเป็นหลายชาติภพ กว่าเห็นเป็นความจริง สตินิ่งดิ่งฌานกลบ กิเลสเศษคาวทบ หลายซับซ้อนตะกอนวาง จึงต้องประคองสติ อริยสัจผลิ ประมาณทาง เห็นโลกโศกทุกข์พราง กามคุณวุ่นวายมอง เห็นเหตุแห่งปัญหา ด้วยวิชชาปัญญาครอง ดับทุกข์ทุกครรลอง เข้าถึงห้วงรสนิพพาน เห็นธรรมเกิดดับผอง เป็นเส้นสองครรลองผ่าน ศึกษาปริยัติญาณ ปฏิบัติกล้าวิเวกธรรม อมฤตธรรมช่างล้ำเลิศ อมตสุขเกิด ประเสริฐนำ พ้นอุปาทาน พ้นกรอบกรรม พ้นกองทุกข์ สู่สุขแท้เอาอันนี้ค่ะ ...
24 เมษายน 2549 17:00 น. - comment id 573131
หนีไปพร้อมๆกันนะคะน้องดอกบัว เราจะหนีไหวไหมน้า ท่าทางน้องสาวไม่ประมาทกว่าพี่นะคะ ดีใจที่มีน้องสาวน่ารักค่ะ
24 เมษายน 2549 20:09 น. - comment id 573138
สวยสดใสใส่ทรวงเช่นสรวงสวรรค์ ประทุมวรรณบรรเจิดหล้าท้าตะวันฉาย กลีบแย้มบานกลิ่นหอมหวนชวนสบายกาย หอมมิหน่ายเจ้าดอกบัวช่อลาวัลย์หวัดดีค่ะพี่บัวสบายดีนะเจ้าคะ ได้ยินเสียงพี่บัวทีไร เจ้าน้องเอมนึกหน้าเปื้อนรอยยิ้มเศร้า ๆ ทุกทีสิน่า
24 เมษายน 2549 20:15 น. - comment id 573144
พี่ทั้งสองเป็นพี่สาวที่น่ารักของบัวค่ะ
24 เมษายน 2549 20:23 น. - comment id 573147
น้องเอมแค่บัวได้ยินเสียงเอมกับตูนมาตามสาย บัวยังนึกไม่ออกเรยว่าทำไมบัวถึงโชคดีที่มีคนเมตตาบัวและจริงใจกับบัว บัวขอบคุณอย่างสุดซึ้งที่สุดถ้าบัวไม่กลับราชบุรีเราคงเจอกันแล้วนะค่ะขอบคุณในทุกๆอย่างค่ะ
24 เมษายน 2549 23:21 น. - comment id 573183
..บัวเก่งมากด้วยดิคะ.... เรนได้ทำสิ่งดีดี.. ให้กับใครคนนึง.. เรนทำได้..
25 เมษายน 2549 00:01 น. - comment id 573192
... วัฏฏะวงน่าสงสาร จนสิ้นกาลไม่สิ้นสูญ ยึดมั่นด้วยอาดูรย์ จึงพอกพูนสร้างบ่วงกรรม ... แหะๆๆ มามั่วๆ ครับ อย่าว่ากัน
25 เมษายน 2549 11:52 น. - comment id 573241
มาดูคนต่อมน้ำตาตื้น บัวชมพู... ท่าทางจะเป็นคนอ่อนไหวอยู่นะนี่ จอมอสูรอย่างพี่ ไม่ค่อยได้เขียนกลอนธรรมะซะด้วย อ่านไปก่อนละกัน เขียน ยานี ๑๑ ได้ดีทีเดียว สาวน้อย
25 เมษายน 2549 14:23 น. - comment id 573266
25 เมษายน 2549 15:29 น. - comment id 573269
สว่างตา ด้วยแสงไฟ สว่างใจ ด้วยแสงธรรม
25 เมษายน 2549 22:21 น. - comment id 573317
๐ มองเถิดเธอใจคนเมื่อหล่นล่าง ย่อมเคว้งคว้างยากยั้งสู่สังสาร ใครหนอใครจะร่วมดั้นทางกันดาร ใต้มือมารเห็นแต่เงาของเราเอง ๐ เงื้อมเงาทำสำแดงคู่ไม่รู้สิ้น ตราบถวิลอภิรมย์ยังข่มเหง จะลบเงาทอดตัวก็กลัวเกรง ประกายเปล่งจะไม่วับมาจับตา ๐ ธรณินทาบเงาย่อมเศร้าสร้อย บังพร่างพร้อยรอยตะวันกลบหรรษา หากไร้ตัวกลัวเงาจะเปล่าปรา- กฎเป็นท่าเป็นทีบัดพลีรอย ๐ จึงเห็นตัวกลั้วระริกกระซิกกระซี้ คลอสุรีย์โรยเร้าไม่เหงาหงอย สื่อร่ม-เงา/เทา-ดำ/สูง-ต่ำทะยอย อันผุดพลอยลอยพร่างระหว่างวัน.
28 เมษายน 2549 14:45 น. - comment id 573904
เฮ้อ.....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
