ใครคนหนึ่งกล่าวเอาไว้ว่า.... การเดินบนมรรคาแล้วไร้หนาม สองข้างทางล้อมรายพันธุ์ไม้งาม จะเดิน "ตามฝัน" ได้อย่างไรทัน ชวนงุนงงสงสัย...ใครช่างกล่าว แต่งเรื่องราวออกอุบายหรือไรนั่น หากหนทางที่เรียบง่ายไร้ภัยภยันต์ หนอใครกันจักไม่ใคร่อยากเดิน แต่หากลองพินิจคิดมุมใหม่ ตรองปัจจัยไม่มองทางอย่างผิวเผิน ทุกหนทางที่ย่างก้าวเราดำเนิน ไร้เผชิญอุปสรรคหรือจักมี การไม่พบอุปสรรคขวากขวางหน้า ประหนึ่งว่าเท้าก้าวย่ำซ้ำกับที่ หรืออาจหมายคล้ายทางในครั้งนี้ คือวิถี "คนไร้ฝัน" ปล่อยวันเวลา ทางชีวิตสวยงามตามฝันใฝ่ จะมีหรือที่ใครไม่ปรารถนา เพียงรู้เดินอย่างไร...ใช้ปัญญา พบปัญหายิ่งหนัก...ใช้ผลักดัน แม้ไม่รู้ปลายถนนทอดตรงหน้า แต่รู้ว่ามีจุดหมาย...มีไฟฝัน อาจเดินพลาดล้มบ้างบนทางชัน แต่อุปสรรคฤาจะกั้น...หัวใจฉันที่จะโบยบิน
poohkan 28 ก.ค. 2557 23:46 น. - ID 89954 
2544
8
0
6 มิถุนายน 2549 02:41 น. - comment id 582063
แม้ใบไม้หลุดคว้างปลิวกลางพื้น สิ่งกลับคืนได้นั้นมันสูงส่ง เพื่อหล่อเลี้ยงรากใบได้ดำรง และยังคงชี้ชัดในปรัชญา เปรียบกายเธอก็เป็นเช่นต้นไม้ หากหัวใจยึดมั่นทนฟันฝ่า แม้พ่ายแพ้อีกครั้งหลั่งน้ำตา คิดเสียว่าชีวิตอนิจจัง
6 มิถุนายน 2549 07:33 น. - comment id 582094
ไม่ได้อ่านงานคุณนานแล้วนะคะ การเดินทางของคนช่างฝัน ดูเลื่อนลอยจังนะคะ ดูจากตอนที่เป็นอยู่ตอนนี้ค่ะ ไม่รูจะตามฝันอะไรก่อนดี ^_^
6 มิถุนายน 2549 10:36 น. - comment id 582139
ก่อนหน้านี้หมกมุ่นกับการทำงานมากค่ะ สมองคิดถ้อยคำอะไรไม่อออกเลย ตึ้บตื้อไปหมด จนสุขภาพย่ำแย่ไปพักใหญ่ แต่ตอนนี้กลับมาแล้วค่ะ ***เพียงพลิ้ว ขอบคุณนะคะ ที่ยังไม่ลืมกัน คุณน่ารักจัง
6 มิถุนายน 2549 12:42 น. - comment id 582161
แต่ก่อนชอบเดินครับ ทุกวันนี้ขอนอนสันหลังยาว ที่ห้องละกัน รู้สึกจะเบื่อ ๆ ๆ เหนื่อย ๆ ๆ อะไรไม่รู้ อารมณ์ย่างสิบเก้า ช่างวุ่นวายจริง แต่ก่อน นอน สามเวลา คือ เช้า บ่าย หัวค่ำ แต่เดียวนี้ ไม่ได้นอนเลย ตอนค่ำๆ ๆ ก็นอนดึก ตั้งแต่อายุเบียนยี่สิบเนี่ย เหนื่อยเยอะขึ้น เป็นกองเลยครับ คนที่อายุเยอะกว่า จะเหนื่อยแค่ไหนนะ
6 มิถุนายน 2549 12:55 น. - comment id 582171
การเดินทางสู่เส้นขอบฟ้า...เส้นชัยคล้ายเลื่อนลอยไร้จุดหมาย...ค่ำวันหนึ่งฉันเห็นนกสีขาวบินลับหายไปตรงเส้นของฟ้าของทิศตะวันตก.. ...บินมาอ่าน ผ่านมาทักทายครับ...
6 มิถุนายน 2549 14:52 น. - comment id 582198
อุปสรรคตั้งมากมายที่ได้พบ จักรู้จบ ลงเมื่อใด ใครตอบได้ ทั้งชีวิต ก้าวย่างบน หนทางไกล จนเหนื่อยใจ สุดท้อ ต่อชะตา แต่ชีวิต หาได้จบ ลงวันนี้ ยังคงมี อีกแสงทอง ของวันหน้า จะมิยอม ย่อท้อ ต่อชะตา แม้ต้องใช้ วันเวลา อีกยาวไกล ** หายไปซะนาน เห็นว่าไม่สบายขอให้แข็งแรงเร็ว ๆ นะพี่ อ้อ จะนัดทานข้าวก็โทรมานะจะเคลียร์คิวไว้รอ
6 มิถุนายน 2549 19:53 น. - comment id 582269
****อัสสุ ชีวิตที่ผ่านไปแต่ละปี ถ้ายิ่งรู้สึกเหนื่อย ยิ่งมีความหมายนะคะ มีคนกว่าวไว้ว่า...การเดินทางที่ไม่พบกับอุปสรรนั้น เราจะไปไม่ถึงไหนเลย เพราะเท่ากับว่า เราปล่อยให้ชีวิตล่องลอยไปวันๆ ยิ่งภาระมาก งานมาก มุ่งหวังมาก ก็เหนื่อยมาก แต่เมื่อผ่านแต่ละด่านไป ความภูมิใจก็มากขึ้นด้วยหละ
6 มิถุนายน 2549 19:57 น. - comment id 582270
คุณพี่ ***บินเดี่ยวหมือนลี้
6 มิถุนายน 2549 19:59 น. - comment id 582271
ชีวิตมันก็มีล้มมีลุกและเนอะ ***สองร่างแล้วไว้ไปกินข้าว ไป drink กันนะ
6 มิถุนายน 2549 20:05 น. - comment id 582273
แม้ใบไม้หลุดคว้างปลิวกลางพื้น สิ่งกลับคืนได้นั้นมันสูงส่ง เพื่อหล่อเลี้ยงรากใบได้ดำรง และยังคงชี้ชัดในปรัชญา เปรียบกายเธอก็เป็นเช่นต้นไม้ หากหัวใจยึดมั่นทนฟันฝ่า แม้พ่ายแพ้อีกครั้งหลั่งน้ำตา คิดเสียว่าชีวิตอนิจจัง ********************************** คนผ่านมาคนแรก คือ \"แม่จิตร\" นั่นเอง ขอบคุณค่ะ ที่แวะผ่านเข้ามา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
