ชีวิตย่อมมีทั้งสุขทุกข์ คู่กัน

กระแสชลวนเชี่ยวเรือเลี้ยวลด
ดูค้อมคดขอบคุ้งคงคาไหล
แต่สายชลเจียวยังวนเป็นวงไป
นี่หรือใจที่จะตรงอย่าทุกข์ทน
เพราะใจนั้นชอบคิดเป็นนิจสิน
ในเรื่องกินเรื่องกามความสับสน
เดี๋ยวเรื่องรักเรื่องใคร่ดุจไฟลน
เดี๋ยวกังวลว้าเหว่คิดเรรวน
อดีตคือตะกอนที่นอนก้น
เราทุกคนต้องมีสุขทุกข์ร่วม
เหมื่อนดุมวงกงเกวียนอันเวียนไป
อย่าโทษใครนี่เพราะกรรมจึงจำเป็น
ประการหนึ่งซึ่งขาดพระศาสนา
ทั้งโลกาเกิดทุกข์จึงยุคเข็ญ
ซึ่งจะกลับดับร้อนให้ผ่อนเย็น
ก็ต้องเป็นไมตรีปรานีกัน

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

ดอกบัว 19 มิ.ย. 2549 16:04 น. - ID 90370

3098

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/90370 ที่มา: ดอกบัว

comments powered by Disqus

เพียงพลิ้ว

19 มิถุนายน 2549 16:47 น. - comment id 584773

ทั้งสุขแล้วทุกข์นะคะน้องดอกบัว

อัสสุ

19 มิถุนายน 2549 19:32 น. - comment id 584798



 เห็นด้วยอย่างยิ่ง พี่ดอกบัว

แล้วอัสสุทุกข์ใจ พี่พอจะช่วยคลายทุกข์ได้ม่ะ

ทุกข์ใจบ๊อย บ่อย  

ช่วยทีนะ

แดดเช้า

19 มิถุนายน 2549 20:02 น. - comment id 584805


เมื่อไหร่จะพ้นวังวนของเวรกรรมก็ไม่รู้เนาะ ...

ต้องปฏิบัติตามพระพุทธองค์ให้ถึงความสิ้นทุกข์ 


สวัสดีค่ะ ... น้องดอกบัว : )

`กระต่ายใต้เงาจันทร์

20 มิถุนายน 2549 08:56 น. - comment id 584857

มีคนบอกว่า...เราทุกคนเกิดมาใช้กรรมค่ะ...ดอกบัว..
เพราะอย่างนี้เราจึงควรมองแต่สิ่งที่ดีและรู้จักการให้อภัย....คิดถึงน่ะค่ะน้องสาว....แหมๆๆจะเรียกพี่กระต่ายเป็นป้า...อย่าน่ะ.....เค้ายิ่งแก่ๆๆอยู่ด้วย..5555.....

MomMamSan

20 มิถุนายน 2549 13:07 น. - comment id 584924

ดีงับน้องบัว เป็นจริงดั่งนั้นของับ

แมงกุ๊ดจี่

20 มิถุนายน 2549 14:52 น. - comment id 584951

สวัสดีค่ะ

ขอให้น้องพบความสุข   มากกว่าทุกข์นะค่ะ
รักษาสุขภาพนะค่ะ

แก้วประเสริฐ

20 มิถุนายน 2549 16:23 น. - comment id 584973


    กระแสชลปนเชี่ยวดุจเกลียวคลื่น
วกไหลลื่นยากคืนกลับนับฉุนเฉียว
เกิดโทสะคละคลุ้งมุ่งดุจเกลียว
ยากหลบเลี้ยวเหนี่ยวราคะโมหะตาม.แก้วประเสริฐ.

โฉบเฉี่ยว

20 มิถุนายน 2549 17:36 น. - comment id 584997

กระแสจิตคิดวนปนสลับ
ประเดี๋ยวกลับจับทุกข์มาคลุกเศียร
พอผ่านแว๊ปแปล๊ปปลุกสนุกเวียน
เผลอแผลบเปลี่ยนไปประสบความซบเซา

rain..

21 มิถุนายน 2549 20:19 น. - comment id 585241

..เรนแวะมาขอบคุณบัวนะคะ....
 ก็สิ่งที่บัวเขียน..
   เรนรู้สึกดีจัง .. เรนก็อยากเขียนเล่าเรื่องในแบบที่บัวเล่าให้เรนฟัง..
   บัวเขียนได้น่ารักมากนะคะ..
เรนก็เคยไปที่วัดเจดีย์หลวงในวันเข้าพรรษา..  เรนไปกับเพื่อนๆกลุ่มใหญ่.. เป็นครั้งแรกที่เรนเห็น .. คนมากมายที่เดินเวียนเทียนรอบๆ..
   เรนเห็นพิธีเททองด้วยนะคะ..
 มีเด็กๆมากมาย..  เรนอยากให้ทุกคนมองภาพของเด็กๆใหม่นะคะ..  ก็วันนั้นเรนว่ามีเด็กๆมากกว่าผู้ใหญ่อีกนะคะ..
  ผู้ใหญ่บางคนที่เรนเห็น ก็แสดงกิริยาไม่น่าเคารพ..เรนเห็นเขาเดินเมาด้วยนะคะ..
    ...
   เพื่อนๆเรนยังช่วยที่วัดจัดสถานที่ด้วยนะคะ.. 
    ..
เรนแค่อยากจะอวดบัว.. เรนและเพื่อนๆ..
   ..
 ..
  ไม่รู้บัวจะเบื่อเรนเปล่าน๊า..ก็เรนกำลังหัดเขียนเล่าเรื่องนะดิคะ....

idaho :-)

23 มิถุนายน 2549 10:40 น. - comment id 585565

แต่ถ้าเป็นไปได้พี่อยากมีแต่ความสุขอ่ะ  
แต่ทุกอย่างคงอยู่ที่ใจเนอะ

ดอกบัว

23 มิถุนายน 2549 17:10 น. - comment id 585696

ขอบคุณค่ะพี่กานต์
ทั้งสุขและทุกข์ก้ออยู่ที่ใจเราเองแหละค่ะบัวว่านะค่ะ เราจะยอมรับหรือเปล่าเท่านั้นเองนะค่ะ
บัวรักพี่กานต์ค่ะ


ขอบคุณค่ะหลิว

บัวช่วยหลิวมะได้หลอกค่ะเพราะขึ้นอยู่ที่ตัวหลิวว่าจะเก็บกั๊กความทุกข์ไว้กับตัวเองนานหรือป่าว เช่นถ้าไปหลอกสาวๆไว้ก้อตั้งรับทุกข์ไปร้เตอะ บัวช่วยม๊ะดายยยยเด้อ

ขอบคุณค่ะพี่แดดเช้า
บัวว่านะค่ะถ้าเราพ้นเวรกรรมเราก้อไม่ได้เกิดมาสิค่ะเพราะเรายังมีกรรมอยู่ถึงต้องเกิดมาใช้ให้หมดแล้วไม่ทำเพิ่มเราคงจะโชคดีที่จะต้องไม่ได้เกิดมานะค่ะ ค่อยๆทำใช้ไปค่ะ

ขอบคุณค่ะ พี่กระต่าย 
บัวยังมะเรียกแม่สักกะหน่อยเอ๊หรือบัวจะเรียกดีน๊า
ทำความดีทำยากนะค่ะให้อภัยยอมรับกับโชคชะตา แต่บัวก้อพยายามจะไม่โกรธเพื่อละความอาฆาตก่อนบัวเป็นคนอารมณ์ร้อนมาก
เดียวนี้บัวให้อภัยทุกอย่างแล้วค่ะ
มีคนคิดร้ายกับเราถ้าเราเฉยมิใช่ว่าเราไม่รู้นะค่ะแต่ต้องการจะหยุดไว้แค่นั้น ก้อทำให้เราสบายใจขึ้นมากมายค่ะ

ขอบคุณค่ะ อาเฮียมอมอิ อิ อิ
ก้อมองเห็นๆว่าเป่งแบบนั้นนี่ค่ะ


ขอบคุณค่ะ พี่มะกรูด
ตอนนี้บัวมะมีอะไรต้องทุกข์เลยค่ะ
แต่เรื่องสุขภาพคงอยากค่ะเพราะบัวเป็นธาลัสซีเมียแต่มะเป่งไรหลอกค่ะอะไรจะเป็นไป
บัวก้อไม่กังวลค่ะ

บัวกราบขอบคุณ ลุงแก้วค่ะ
บัวจะอ่านกลอนของลุงแก้วเสมอลุงแต่งให้ข้อคิดหลายๆอย่างค่ะขอบคุณค่ะที่ลุงแก้วมีคำดีๆให้กับบัวเสมอนะค่ะ

ขอบคุณค่ะ คุณโฉบเฉี่ยว
บัวแต่งกลอนแบบที่คุณเขียนมะเป็นนะค่ะ
บัวชอบอ่านกลอนของคุณคุณเขียนอ่านแล้วมีประโยชน์เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน
บทรถติดไฟแดงบัวอ่านหลายรอบจะจดไว้ก็ยาวๆๆๆๆยาวมากจดจนเจ็บมือแต่สนุกดีค่ะ


เรนจ๋า
เรนรู้ป่าวค่ะบัวว่าผู้ใหญ่มิได้มองว่าเด็กไม่สนใจเข้าวัดหรือยึดหลักธรรมหลอกค่ะ
แต่บัวว่าผู้ใหญ่จะคอยเตือนเด็กทางอ้อมมากกว่าสอนให้เด็กทำงัยค่ะ
สอนแบบว่าประมาตเด็กไว้ก่อนงัย
ที่ไหนๆก้อเป็นแบบนี้แหละเรนเหล้าเป็นสิ่งที่อยู่ในสายเลือดของมนุษย์ไปแล้วค่ะ
บัวเคยรองกินดูนะค่ะแต่รองอึกเดียวแหละเพราะอยากรู้ว่าเป็นอย่างไรมันร้อนท้องจะตายไปเหมือนเอาไฟเข้าไปใส่ไว้ในท้อง
ทรมานมากบัวไม่สบายไปเลยเรนแค่บัวอยากรู้ว่ากินแล้วจะเป็นอย่างไรไม่สบายไปหนึ่งอาทิตย์เป็นโชคดีของบัวที่กินไม่ได้
ญาตๆของบัวเขากินกันทุกคนเวลามีงาน
บัวจะไม่ไปร่วมงานกับเขาเพราะบัวไม่ชอบ
หลบได้บัวก้อหลบไปเลย
บ้างทีบัวไปกินข้าวกับพี่ๆน้องที่บริษัทบัว
พวกผู้ชายก็กินเหล้ากันหมดแต่บัวก็อยู่ในกลุ่มนั้นได้ถึงบัวไม่กินเราก็สนุกกับเขาได้สวนมากเวลาบัวไปกินข้าวข้างนอกกันบัวจะไปกับพี่ๆน้องบัวไม่ไปกับคนอื่นหลอกบัวกลัว
พวกเมาเหล้าบัวเห็นขาดสติกันทั้งนั้นเลย
บัวไปที่เยอรมันตะวันแดงวันนั้นเป็นวันเกิดของบัวแล้วที่บริษัทพาไปเลี้ยงที่นั้นไปกัน 28 คน บัวเห็นมีทั้งผู้หญิงผู้ชายกินกันแบบขาดสติไปเลยทำอะไรที่น่าเกลียดเพราะความเมา
แต่มันก้อทำให้เราเรียนรู้และระวังตัวมากขึ้น
ให้เราอย่าไว้ใจใครง่ายๆ
เรนเขียนตามความเป็นจริงที่เกิดขึ้นกับเราแค่นั้นแหละเพราะทุกอย่างที่บัวพิมพ์ออกมา
คือเรื่องจริงๆที่เกิดขึ้นกับบัวเท่านั้นเองน๊ะ
ฝนตกๆเรนระวังตัวด้วยน่ะ บัวก้อชอบเพลงของบัวชมพูเหมือนกันเรน บัวเป็นห่วงเรนน๊ะ

ขอบคุณค่ะพี่น้ำแข็ง
โถเอยยยใครๆก้ออยากมีแต่ความสุขทั้งนั้นและค่ะบัวว่านะ แต่ก็ขึ้นอยู่ที่ว่ามีกรรมตามเรามามากหรือป่าวสิค่ะ ถึงต้องมีทั้งสุขทั้งทุกข์
ตามกันมาน่ะค่ะ ฮิ อิ อิ น๊านะเด๋วก้อหมดกรรมแล้วค่ะ

บัวกราบขอบพระคุณอย่างมากมายกับเพลงที่ใครก้อไม่รู้เอามาใส่ให้บัวขอบคุณค่ะ