ปรารถนา...ของหยาดน้ำค้าง

ศิลปินป่า

ในท่ามกลางความเหน็บหนาวที่กัดกร่อนผนังอารมณ์...
     มีใยบุเยื่อแก้วของหัวใจ...ที่ยังสั่นไหวไปกับความหนาวเหน็บที่สัมผัสถึง....ความยะเยือกของความหนาวเย็นที่ไปจอดหยุดนิ่ง...ที่สุดปลายของหัวใจ
     มันเป็นประหนึ่ง...การรำพึงรำพันของหยาดน้ำค้าง...หยดหนึ่ง
      ที่ปรารถนาหยิบเอื้อมดวงดาวที่สกาวสุกใสบนฟากฟ้าสูงส่ง
  มันเป็น...ความฝัน
  มันเป็น...ความหวัง
  มันเป็น....ความปรารถนา
      ถึง..แม้นว่า...สุดเอื้อมของมือที่เหยียดมิเคยถึง...สักที
     ความฝัน...มันการที่ฝัน..อย่างหรูเลิศอลังการแบบอหังการ์.....ฝันคงค้าง
     ความหวัง....มันเป็นการที่หวัง...อยู่อย่างลำพังที่ยังพึงพอใจ....หวังลมๆแล้งๆ
    ความปรารถนา...มันเป็นตัวการ..ของทุกๆสิ่งในมวลอนูธาตุ...ที่มิเคยลืมลับ
ยังคงปรารถนา-อาวรณ์ถวิลมิวาย..ประหนึ่งธาตุที่ก่อตัวจับสถิตย์สิง...ภายใต้อารมณ์...ที่แม้นมิอยากรับรู้...........ก็มิต่างแลประหนึ่ง.....ภวังค์
          ปลายสุดแห่งห้วงอารมณ์....ทำได้เพียง...ความว่างเปล่าที่มิเคยสัมผัสจับต้องได้เลย..รู้สึกสัมผัสได้เพียงลมและความว่างเปล่าเสมอ......
        
        
      ไกลโพ้นสุดขอบฟ้า...ดวงตาดวงดาวคู่หนึ่งจ้องมอง...ในความเวทาหยาดน้ำค้าง
เจ้านี่ช่างมิรู้ตัวเสียยิ่งประไร.....ข้าสาดส่องไออุ่นในยามค่ำคืนเพื่อเจ้าจะได้หลับไหล
....เจ้ากลับคิดเอื้อมลากตัวข้าผู้ทรงศักดิ์...สูงชั้นลงไปเกลือกกลั้วอะตมอาจมเบื้องล่างฉะนั้นหรือ
................ดวงดาวสบถในใจ...อย่างเหยียดหยามผู้ด้อยต่ำต้อย..อย่างหยาดน้ำค้างหยดน้อยเบื้องล่าง
.......เสียงดวงตาที่รำพึงรำพัน...กลับดังก้องไปทั่วห้วงสวรรค์ชั้นดุสิตราลัยก้องกังวาลประหนึ่งเสียงฟ้าฟาด...หล่อราดรดลงมากระทบ...เจ้าหยาดน้ำค้าง
......มันเหมือนเส้นสายอสุนีบาต...ที่มิมีการนับค่าประจุของไฟ...ฟาดลงมากลางอก
....จ่อตรงหัวใจอย่างมิเคยสัมผัส...เสียใจหรือเปล่า...ก็ไม่
หยาดน้ำค้าง...กลับยิ้มอย่างสุขใจ....พึงใจ....นอนหลับตาพริ้มประดุจว่าสุขเหลือเกิน..มิเคยคิดจะต่อว่าดวงดาว..มิเคยที่จะโต้ตอบจันทรา...มันกลับยิ้มเงียบๆนัยต์ตามีประกายวับวาว............เพราะสิ่งที่ดวงดาวตอบโต้หยาดน้ำค้างมานั้น
        ดวงดวงมิได้รับรู้เลยว่า...............สิ่งที่น้ำค้างประสงค์....
                            ได้ให้คำตอบ...........มาแล้ว
                                       มันเป็นแค่.............ความปรารถนา
                                               ใช่ว่า...........ความปรารถนาแห่งห้วงอารมณ์..ไฉน