ห่างบ้านเกิดถิ่นเก่าที่เราพราก เหมือนน้ำหลากหลั่งล้นเป็นฝนหลง ไหลลิ่วสู้ต่ำใต้ห่างไพรพง ห่างจากดงกันดารและบ้านนา เสาะแสวงหาสิ่งดีเพื่อชีวิต เสาะหามิตรความอบอุ่นและคุณค่า เสาะแสวงหาความหมายในสายตา ได้ทั้งความเหว่หว้าและอาดูร ได้ทั้งรอยแผลเล็บความเจ็บปวด เจ็บยิ่งยวดเจ็บลึกและสิ้นสูญ สิ้นทั้งเลือดและเนื้อความเกื้อกูล เสียทั้งสิ่งเทิดทูนเคยศรัทธา สู่บ้านเกิดถิ่นเก่าที่เรามั่น ละทิ้งความฝันแห่งเมืองอันเปลืองค่า ทิ้งสังคมสีเหลืองเมืองมายา กลับคืนสู่บ้านนาแห่งความจริง มีใบหน้าแห่งรักประจักษ์ชัด มีความสุขสงัดให้สู่สิง มีเรือนชานแหล่งหลักให้พักพิง มีศัตรูตัวจริงที่เห็นเงา มาเป็นวิหคผินบนดินอื่น ช้ำและชื่นหิวโซอย่างโง่เขลา หวังและก้าวบนทางสายบางเบา ผ่านความเศร้าเหงาสุขและทุกข์ท้น จากดวงตาฉ่ำหมายประกายแกร่ง ค่อยอ่อนแรงโรยลากลางป่าฝน ถึงวันทุกข์แน่นอกอุทกท้น น้ำตาหล่นเรี่ยรายท่วมสายทาง กลับบ้านเกิดถิ่นเก่าที่เราหมาย สู่เรือนชานสุดท้ายจักทอดร่าง สู่อดอิ่มหนาวอุ่นคุ้นสรรพางค์ รองรับร่างผ่านสู่เชิงตะกอน
กระต่ายใต้เงาจันทร์ 28 ก.ย. 2549 04:36 น. - ID 93396 
1777
4
0
28 กันยายน 2549 08:33 น. - comment id 609574
จะไปไหน? หรือคะ... พักผ่อนบ้างก็ดีค่ะ แต่ต้องกลับมานะคะ รักษาสุขภาพนะคะ
28 กันยายน 2549 07:39 น. - comment id 609850
รออยู่ตรงนี้นะคะน้องกระต่าย บ้านคือที่ที่อบอุ่นสำหรับเราเสมอ
28 กันยายน 2549 07:57 น. - comment id 609872
จากบ้านนามาสู่กรุงรุ่งอมร มหานครเมืองใหญ่ให้เคว้งคว้าง ต้องโดดเดี่ยวเดียวดายในปลายทาง ใจบางบางมีเหงาเป็นเงาเคียง มองท้องฟ้ายามอรุณฝุ่นวิถี ร้างไมตรีมีแต่แสงสีเสียง อยู่บ้านนามีพี่น้องร่วมร้อยเรียง อย่างพอเพียงก็สุขเหลือเมื่อวันวาน
28 กันยายน 2549 08:20 น. - comment id 609891
จะไปไหนกันอีกแล้ว แต่ถ้าสบายใจก็ไปพัก แต่ว่าอย่าลืมกลับมานะ
28 กันยายน 2549 09:43 น. - comment id 609914
มีคนบอกว่า และแล้วทุกความเป็นไปจะเลือกตัดสินใจกับสิ่งที่คิดว่ารับมือไหวเสมอเสมอ \"มีความสุขกับสิ่งที่เลือกเถิดครับ\"
28 กันยายน 2549 11:17 น. - comment id 609935
รอคุณอยู่เสมอนะค่ะ.... \"รักษาสุขภาพด้วยค่ะ\"
28 กันยายน 2549 13:23 น. - comment id 609972
อ่านแล้วรู้สึกดี๊ดี ส่งที่อยู่มาทางอีเมล์นะ จะจัดส่งสิ่งของให้ทาง ป.ณ.
28 กันยายน 2549 16:09 น. - comment id 610036
อยากกลับไปบ้าง แต่ที่นั่นไม่เหลือใครแล้วค่ะ...
28 กันยายน 2549 16:54 น. - comment id 610064
กลับไปหารักเก่าที่บ้านเกิด คุณธรรมนำเชิดให้คืนหวน มองหาที่มุมสงบได้ทบทวน เรื่องทั้งมวลผ่านไปเช่นสายลม ผ่านแล้วก็ผ่านไป เหลือไว้แต่ความทรงจำแต่สิ่งที่ดี ๆ อย่างเช่นจำเราไว้สักคนนะ
28 กันยายน 2549 18:29 น. - comment id 610087
หน้าส่วนตัว
ที่พัก...ท้ายสุดของคนเรา คะ ...
สูงสุด กลับสู่ พื้นดิน
28 กันยายน 2549 20:59 น. - comment id 610130
โห ... ไม่ต้องถึงลาไปสู่เชิงตะกอนขนาดนี้หรอก น้องกระต่าย หายไปสักพักเองไม่ใช่เหรอ ... จบซะเศร้าเลย อะ ... มาให้กำลังใจ : )
28 กันยายน 2549 21:43 น. - comment id 610147
แล้วจะกลับมาหาพี่กานต์น่ะค่ะคิดถึงและดีใจที่ได้รู้จักพี่กานต์
28 กันยายน 2549 21:49 น. - comment id 610150
จากบ้านนามาสู่กรุงรุ่งอมร มหานครเมืองใหญ่ให้เคว้งคว้าง ต้องโดดเดี่ยวเดียวดายในปลายทาง ใจบางบางมีเหงาเป็นเงาเคียง มองท้องฟ้ายามอรุณฝุ่นวิถี ร้างไมตรีมีแต่แสงสีเสียง อยู่บ้านนามีพี่น้องร่วมร้อยเรียง อย่างพอเพียงก็สุขเหลือเมื่อวันวาน -ขอบคุณน่ะค่ะคุณเณอมาลย์สุดท้ายคนเราก็ต้องกลับไปที่เก่าค่ะ
28 กันยายน 2549 21:49 น. - comment id 610151
อย่าไห้ถึงขนาดนั้นเลยคราบ..ยังมีอะไรอีกมากมายที่ยังไม่ทำ
28 กันยายน 2549 21:53 น. - comment id 610153
`ค่ะพี่ไอซ์ถ้ายังรอดปากเหยี่ยวปากกามาได้จะซบอกพี่ไอซ์คนแรกค่ะ
28 กันยายน 2549 21:56 น. - comment id 610155
คงจะพักสักพักค่ะแล้วแต่สุขภาพและงานขอบคุณน่ะค่ะคุณแมงกุ๊ดจี่
28 กันยายน 2549 21:59 น. - comment id 610157
สวัสดีค่ะ พี่แทน บางครั้งเราเลือกไม่ได้ บางครั้งไม่ใช่เราก่อแต่เรารับ แต่มนุษย์ต้องต่อสู้และยอมรับโชคชะตาค่ะ....ดีใจที่รุ้จักพี่แทนพี่ชายที่ใจดี น่ารักเสมอ หวังว่าเราคงได้กลับมาพบกันอีกน่ะค่ะ
28 กันยายน 2549 22:02 น. - comment id 610159
ค่ะคุณกุหลาบขาว หวังว่าคงจะได้พบกันอีกค่ะ
28 กันยายน 2549 22:09 น. - comment id 610161
ครูใหญ่ค่ะต่ายเมลล์ไปแล้วเรื่องส่วนการศึกษาขอเวลาเขียนหลักสูตร1เดือนต่ายเร่งอยู่ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดเราคงต้องเจอกันด้วยงานถ้าต่ายไม่หนีหายตายจากหรือบินต่างประเทศก่อนน่ะ อ้อ...ไปกรุงเทพเมื่อไรโทรบอกต่ายทีเพื่อนเค้ารวบรวมหนังสือให้น่ะเค้าจะให้ครูใหญ่ไปแวะรับน่ะค่ะ ขอบคุณน่ะค่ะที่ไม่ลืมสัญญาเรื่องผ้าขาวม้า....
28 กันยายน 2549 22:16 น. - comment id 610163
ค่ะคุณลิลลี่ขาวดีใจที่รู้จักกับคุณ
28 กันยายน 2549 23:14 น. - comment id 610171
... สู่ถิ่นเกิดบ้านเก่าเราเคยคุ้น คืนสู่ดินเป็นผงฝุ่นเถ้าทับถม สละกายร่างเนื้อปล่อยตามลม ปล่อยผืนดินคลุมห่มชั่วนิรันดร์ ...แต่งไปได้ไงเนี่ย เรา
28 กันยายน 2549 23:42 น. - comment id 610173
พี่กฤษ์ค่ะในเวปนี่ ลืมพี่ไม่ได้แน่นอน พี่ค่อนข้างอารมณืดี เหมือนคนใจดี ภาพในความทรงจำต่ายเกี่ยวกับพี่ ผุ้ชายอารมณืดีสนุกสนาน ไม่ใช่คนเจ้าชู้แต่ชอบแหย่ ชอบอำ คงคิดถึงพี่เหมือนกัน เด๊ยวกลับมาใหม่ค่ะ รอหน่อยน่ะ
28 กันยายน 2549 23:45 น. - comment id 610175
ค่ะคุณนางฟ้าแสนซน ต่ายคงคิดถึงรูปน่ารักๆของคุณที่มาตอบในกระทู้ชอบทุกรูปค่ะ
28 กันยายน 2549 23:48 น. - comment id 610178
พี่รุ่ง พี่สาวคนดีแล้วจะกลับมาหากันอีกน่ะค่ะไม่นาน
28 กันยายน 2549 23:54 น. - comment id 610180
-คุณกรุณาขอบคุณน่ะค่ะ
29 กันยายน 2549 00:17 น. - comment id 610182
สรรพสิ่งล้วนเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ของับ อีกอย่างก้อ สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม เช่นกัน รับรู้เช่นนี้แล้วก้ออยากให้มุ่งมั่นทำแต่ความดีน้างับ ก่อนที่ละร่างลงเชิงตะกอน คนดี สำคัญกว่าทุกสิ่ง
29 กันยายน 2549 00:44 น. - comment id 610183
เก็นจ๋า....ไหนว่าไม่ให้พี่ต่ายเขียนกลอนเศร้าไง...ทำไมตัวเองเขียนเศร้ากว่าพี่สาวอีกหล่ะ...งงแฮะ....
29 กันยายน 2549 00:58 น. - comment id 610185
29 กันยายน 2549 09:12 น. - comment id 610245
ทิ้งความเศร้าปนเหงาหงอยปล่อยใจว่าง บนเส้นทางที่ก้าวผิดคิดไม่ถึง หันหลังกลับนับก้าวใหม่ใจคนึง แม้ความเจ็บยังตราตึงติดอยู่ในความทรงจำ ขอเพียงแค่ให้รอยยิ้มของนักสู้ ให้ยังอยู่บนใบหน้าแม้ว่านอ้ย ถึงวันนี้อาจฝืนยิ้มดูเลื่อนลอย ดีกว่าปล่อยให้รอยเศร้ารบเร้าใจ
29 กันยายน 2549 09:26 น. - comment id 610255
เป็นห่วงคุณคนห่างใกลใจร่ำร้อง เสียงยังก้องอยุ่ภายในให้ห่วงหา แต่พรมแดนกั้นเราไว้ใกลสุดตา ปากตะโกนดังก้องฟ้าใจห่วงคุณ จะคอยเป็นกำลังใจให้เธอหาย จะคอยเป็นสายลมพัดมาห่วงใย ไม่ว่าฟ้า ณ แห่งนี้ แสนกว้างใหญ่ กำลังใจส่งถึงเธอทุกเวลา
29 กันยายน 2549 13:10 น. - comment id 610311
...กำลังใจมาฝากนะ
29 กันยายน 2549 15:32 น. - comment id 610342
เชาวค่ะ ขอบคุณในทุกอย่างที่ห่วงต่ายเสมอ ดีใจที่ได้รู้จักกับเชาว หลายปี เชาวคงมั่นและห่วงเสมอ แต่ด้วยนิสัยต่าย บางครั้งขอโทษนี้มีเรื่องอะไรต่ายจะเงียบๆนิ่งๆ ไม่ตอบ รู้ว่าเป้นห่วงแต่มิตรภาพ คงไว้เป็นเพื่อน ถาวรค่ะมันจะไม่เปลี่ยนแปลงได้ เชาวต้องรู้นิสัยต่ายบ้างว่าคำไหนคำนั้น อย่าห่วงเลยค่ะ โลกมนุษย์ยังมีสิ่งที่ต่ายต้องค้นหามากมาย ต่ายนับถือเชาวจริงๆน่ะในเรื่องความแข็มแข็ง มั่นคง คุณค่าของคุณคำว่าเพื่อนจะอยู่กับเรานานค่ะชั่วชัวชีวิตค่ะเชาว์
29 กันยายน 2549 15:37 น. - comment id 610347
ถึงลุงมอมแมมซันผู้ใจดี เมื่อก่อนเราอาจจะเจอกันในบทกลอนที่กล่าวกันรุนแรงบ้าง แต่นั้นแค่กลอน แต่เวลาได้คุยกันแล้วทางเอ็มก็อีกประการ แยกแยะ ออกจากกันได้ ดีใจค่ะ ที่ได้รู้จัก พี่เอ๋ ผู้ชายใจดีอีกคน เหมือนพี่ชาย ที่ให้ข้อคิดต่ายเรื่อย ขอโทษที่บางครั้งก้าวร้าวบ้าง ก่อกวนบ้าง แต่พี่เอ๋ไม่เคยโกรธ พูดจาสุภาพทุกครั้ง ขอบคุณในความเอ็นดูและใจดีกับกระต่ายเสมอ ถ้ากลับมาใหม่คงได้เจอกันอีกครั้งค่ะ
29 กันยายน 2549 15:39 น. - comment id 610349
29 กันยายน 2549 16:01 น. - comment id 610353
ทิ้งความเศร้าปนเหงาหงอยปล่อยใจว่าง บนเส้นทางที่ก้าวผิดคิดไม่ถึง หันหลังกลับนับก้าวใหม่ใจคนึง แม้ความเจ็บยังตราตึงติดอยู่ในความทรงจำ ขอเพียงแค่ให้รอยยิ้มของนักสู้ ให้ยังอยู่บนใบหน้าแม้ว่านอ้ย ถึงวันนี้อาจฝืนยิ้มดูเลื่อนลอย ดีกว่าปล่อยให้รอยเศร้ารบเร้าใจ ในความฝันโรยราล้าความคิด ปมเงื่อนติดอยากจนเกินแก้ไข ร่องรอยร้าวโหยไห้ตรมข่มฤทัย เพียงเดียวดายฝืนทนหม่นน้ำตา ยิ้มสู้เพียงลำพังยังโลกกว้าง บนเส้นทางเปลี่ยวร้างหลายปัญหา เลือดนักสู้ร่วงโรยตามเวลา เจ็บปวดปร่าอยากสลายคล้ายแค่เงา ถึงเต้....ขอบคุณน่ะค่ะ ที่ห่วงกันเสมอ วันนี้เหนื่อยบ้าง มีอาการบ้าง มีเรื่องงาน ภาระเยอะที่ต้องรีบทำ ไปวัดมาค่ะ...ไหว้พระถวายสังฆทาน.. ก็รุ้สึกดีขึ้นบ้าง...ร่างกายสังขารไม่เที่ยงที่บ้านกลัว แต่ต่ายเฉยๆน่ะค่ะ พระยิ่งทักว่าดวงต่ายแย่มากเรื่องสุขภาพ กังวลกันใหญ่ ขอตอบเต้ตรงนี้น่ะขอบคุณในความเป้นเพื่อนค่ะ
29 กันยายน 2549 16:07 น. - comment id 610355
เป็นห่วงคุณคนห่างใกลใจร่ำร้อง เสียงยังก้องอยุ่ภายในให้ห่วงหา แต่พรมแดนกั้นเราไว้ใกลสุดตา ปากตะโกนดังก้องฟ้าใจห่วงคุณ จะคอยเป็นกำลังใจให้เธอหาย จะคอยเป็นสายลมพัดมาห่วงใย ไม่ว่าฟ้า ณ แห่งนี้ แสนกว้างใหญ่ กำลังใจส่งถึงเธอทุกเวลา ถึงอยู่ก่างเพียงไหนใจห่วงหา กาลเวลาเลื่อนดับแม้ดับสูญ มีหลายเรื่องกระหน่ำซ้ำอาดูร เคยสิ้นสูญกำลังใจในศรัทธา มาวันนี้มีหลายในความคิด พรมลิขิตขีดเส้นเห็นปัญหา ต้องแก้ไขหลายกำลังใจมอบให้มา รับคุณค่า ซึ้งน้ำใจมิตรไมตรี
29 กันยายน 2549 16:10 น. - comment id 610356
-ขอบคุณค่ะคุณก้าวที่กล้า
30 กันยายน 2549 13:58 น. - comment id 610436
ขอบคุณค่ะคุณร้อยแปดพันเก้า
30 กันยายน 2549 06:53 น. - comment id 610493
จากวันนั้น ถึงวันนี้ ก็หลายปีก่าว กาลเวลา ผ่านไป คล้ายความฝัน วันเดือนปี เคลื่อนไป เท่าไรกัน ยิ่งนับวัน ว่างเปล่า ไม่เข้าการณ์ ผ่านไปแล้ว สินะ ฝันร้ายร้าย แต่แผลใจ นั้นสิ ต้องสมาน คงจะต้อง เยียวยา รักษานาน จะยิ้มไว้ เถิดนะ ยอดนักสู้ หลากหลายเรื่อง ผ่านไป ในชิวิต ยังมีเพื่อน ช่วยสะกิด คอยเป็นห่วง เป็นเพื่อน ที่แสนดี ใช้หลอกหลวง คอยทั่งห้วง ห่วงใย ในรายวัน ยังมีเพื่อน อีกมากมาย เป็นเพื่อนใหม่ ก็คอยส่ง กำลังใจ ให้สุขสันต์ ความโศกเศ้า เหงาใจ หายไปพลัน ยิ่งนับวัน มิตรภาพ ซาบซึ่งใจ ดังดวงจันทร์ ยังคง ทอแสง คอยเป็นแรงใจ ให้เธอ ทุกแสงจันทร์ แม้จะเป็น แค่คืน ที่ดูสัน แต่ดวงจันทร์ ยังอยู่คู่ กระต่ายใต้เงาจันทร์ เอ็มจะรอคุณกลับมา เป็นกระต่ายใต้เงาจันทร์ คนเดิม เราคงได้เจอกันอีกน่ะคับ
30 กันยายน 2549 14:26 น. - comment id 610610
จากวันนั้น ถึงวันนี้ ก็หลายปีก่าว กาลเวลา ผ่านไป คล้ายความฝัน วันเดือนปี เคลื่อนไป เท่าไรกัน ยิ่งนับวัน ว่างเปล่า ไม่เข้าการณ์ ผ่านไปแล้ว สินะ ฝันร้ายร้าย แต่แผลใจ นั้นสิ ต้องสมาน คงจะต้อง เยียวยา รักษานาน จะยิ้มไว้ เถิดนะ ยอดนักสู้ หลากหลายเรื่อง ผ่านไป ในชิวิต ยังมีเพื่อน ช่วยสะกิด คอยเป็นห่วง เป็นเพื่อน ที่แสนดี ใช้หลอกหลวง คอยทั่งห้วง ห่วงใย ในรายวัน ยังมีเพื่อน อีกมากมาย เป็นเพื่อนใหม่ ก็คอยส่ง กำลังใจ ให้สุขสันต์ ความโศกเศ้า เหงาใจ หายไปพลัน ยิ่งนับวัน มิตรภาพ ซาบซึ่งใจ ดังดวงจันทร์ ยังคง ทอแสง คอยเป็นแรงใจ ให้เธอ ทุกแสงจันทร์ แม้จะเป็น แค่คืน ที่ดูสัน แต่ดวงจันทร์ ยังอยู่คู่ กระต่ายใต้เงาจันทร์ กาลเวลาลับหายพร้อมใจแกร่ง แทบสิ้นแสงชีวิตอับสุขสันต์ ใจดวงนี้นับวันดับลับลากัน ร่ำรำพันทอดอาลัยจากไกลลา คงเหลือเศษดวงใจใกล้หวิ่นแหว่ง อยากเปลี่ยนแปลงทุกข์ล้นพ้นปัญหา พร้อมยิ้มรับความพ่ายในชะตา อนิจจาคงเหลือเถ้าเศษถุลี สวัสดีค่ะ เอ้ม ก็เหนื่อย ก็อ่อนแอ บ้าง ตามวาระและโอกาส ดีใจที่รุ้จักกับคุณ ขอบคุณในมิตรภาพความเป้นเพื่อน ก็ไม่รุ้ว่าใจพร้อมจะกลับมาเมื่อไร อาจจะกลับ ในเร็ววันนี้ หรือไม่กลับมาทั้งชีวิต ก็อยากให้ภาพในความทรงจำ กระต่ายใต้เงาจันทร์ งดงามสำหรับทุกคนเสมอ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
