เมื่อความสุขทุกข์โศกที่โลกรับ ถูกเปลี่ยนปรับสับสนให้วนมั่ว บริสุทธิ์ก็เริ่มเห็นเป็นขุ่นมัว เมื่อคนชั่วแปดปนในคนดี โลกก็มืดบอดบ้าอัตตาเสื่อม ทุกข์กระเพื่อมไปตามกามวิถี ทั้งกายใจปะปนกากข้นกลี เปื้อนกาลีต่ำช้ามายาลวง ไขว่หาทางสู่สนุกสุขปล้นปลิ้น หลากเล่ห์ลิ้นเลวทรามจมกามห้วง ขึ้นสวรรค์ด้วยสมสู่เสพคู่ควง จึงเลยล่วงกามารมณ์ด้วยงมงาย กว่าจะรู้ว่าทำตัวช้ำผิด ก็กลับคิดนึกย้อนได้ตอนสาย เมื่อปัญหารุมเร้าเข้าวุ่นวาย เมื่อทางปลายกลับไร้ดอกไม้งาม มนุษย์จึงค้นหาทางสุขแท้ คือ เกิด แก่ เจ็บ ตาย เวียนว่ายข้าม คือวงวัฏซึ่งเป็นไปไร้นิยาม นี่แหละความสุขแท้แน่ในใจ เพียงตัวเราเท่านั้นหากยอมรับ จักพบกับความสุขสันต์วันสดใส ลองปล่อยวางอัตตาตนทิ้งพ้นไป ก็จะได้พบเส้นทางสว่างธรรม
แดนไกล ไลบีเรีย 12 ต.ค. 2549 22:52 น. - ID 93855 
1016
0
0
13 ตุลาคม 2549 01:48 น. - comment id 614430
สังคมโลกก็เป็นเช่นนี้แล จะไปเอาอะไรมาก? สุขทุกข์อยู่ที่ตัวเองกำหนด สาธุ.
13 ตุลาคม 2549 22:20 น. - comment id 614839
คือรสชาติชีวิตอย่าคิดมาก สุข-ลำบากมันก็มีอย่างที่เห็น มีเกิด-ตาย มีตึง-หย่อน มีร้อน-เย็น เพราะโลกเรามันก็เป็นไปเช่นนี้
17 ตุลาคม 2549 02:42 น. - comment id 615694
กามาขจรภพ มุจะสบอุบัติการณ์ เร้ารุมผชุมมาน ก็จะซ่านระร่านรัว ร้ายฤทธิร้อนเร่า มุหะเง่าระรุมตัว ซ่านแผ่กระแสชั่ว ขยะโยงอุบาทว์ยล โลกล้วนวิบากกรรม จะกระหน่ำนิกรชน เทียวรัฐะขัดสน เพราะเปรอะเปื้อนอธรรมทัณฑ์ ไขว่คว้า ประดากาม บ่มิคร้าม ณ เวรวัลย์ เร้ารัดฤดีนั้น เพราะติดวัฏจักรทราม เกิด แก่ และ เจ็บ ตาย ปะทุภายะเขตคาม อยากพ้นก็ดลยาม มุพระธรรมเสถียรเทอญ
21 ตุลาคม 2549 00:06 น. - comment id 617590
เป็นพี่ พี่ว่าพี่ปลงจาดีกว่านะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
