สงกรานต์เสน่หา! http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song5453.html http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song607.html บทเพลงสงกรานต์บ้านนา สงกรานต์น้ำตา ..................... ยามเช้า...แสนหวาน วันที่ฟ้าใส.. วันแห่งงามใจไทยทุกดวง *วันสงกรานต์* วันแห่งความภาคภูมิปิติใจ ในการร่วมมือรวมใจสามัคคีกันอนุรักษ์วัฒนธรรมประเพณีไทย ที่มีมาแต่โบราณกาล ให้หนุ่มสาวไทยทุกวัยวัน ต่างพากันแต่งตัวด้วยผ้าไทยผ้าไหมแสนสวยแสนงาม จากฝืมือภูมิปัญญาชาวบ้านในทุกวิถีทิศ ที่สามารถหยิบจับ มาให้เกิดก่อลายมหัศจรรย์..*หนึ่งเดียวในโลก* ด้วยสองมือหยาบกร้าน..มือชาวบ้านชาวนา มือที่ไร้เพชรนิลจินดา.. มาหมุนเกลียวด้ายมาสาวสายไหม มาใช้เพียงพลังหอมแห่งหัวใจ จากสายใจสายใยรัก... ภักดิ์เพียรมิท้อ..มิพ้อมิพ่าย.. ให้เราได้เสพสุนทรีย์มีผ้าผืนงาม มาวางไว้ในตู้ไว้หยิบดูชื่นชมศรัทธา มาไว้สวมใส่ครอบครองเป็นเจ้าของ ได้จับจองอุดหนุน.. เพื่อเติมต่อตาม.*.ให้น้ำใจ* รักษาวัฒนธรรมไทยอันหอมร่ำด้วยเครื่องแต่งกาย ให้คงไว้เป็นเอกลักษณ์ไทย มิพักสูญหายสลายหล้าลาจากพรากไปในเร็ววัน มาคลี่คลุมกาย มาหมายพาใจให้ได้นวลละมุน ตามแรงรักหอมกรุ่นละมุนละไม อย่างรู้ค่าแรงใจแรงกาย แรงที่ต้องใช้ทั้งพลังสมองแลสองมือ พร้อมพลีหยาดเหงื่อรินพร่าง ถึงจะได้งานงามทอสวยสม..ล้นคุณค่า..เกินกว่าตาแล และ.... ก่อนที่เราจะได้หยิบจับ ชมความงามระยับเป็นเจ้าของปองขวัญ เพื่อต่อสายใจสายใยฝันสวรรค์ผ้าไทย รู้ภูมิใจ ในงานงามจากสองมือทอง จากมือแม่ดวงดอกน้ำค้าง จากธารน้ำใจแสนสวยใสของมิ่งมิตรน้องพี่ ผู้ที่ถึงแม้คนดีจะมีชีวีชีวิตแสนยากไร้อย่างไร หากได้ฝากงานงามจากใจ ได้ครองจิตใสนวล ได้เติบโตมาอย่างมีหัวใจดวงดีที่แสนอ่อนหวานอ่อนโยน อย่างรู้ละเมียดไม่รีบร้อนเกร็งเครียด ไม่เบียดเบียนใคร ให้คิดผิดแผกแตกต่าง ห่างจากใจมนุษย์เมืองเรืองรุ่งในโลกศิวิไลซ์ ที่ต่างพากันเร่งรีบร้อนไม่ทันใจไปเสียหมด จนต่างยกโลกให้กับเครื่องจักร ที่นับวันจะสร้างมลพิษ ในทุกสรรพสิ่ง ให้มาลิขิตเสนอสนอง ครองความอยากที่แสนมากมีมากมาย มาสนิทแนบร่างใจให้ใกล้สิ้นไร้ ให้ยิ่ง มิลอยห่างวนพ้นดงกรรมผสานกล้ำลมหายใจไปทุกวันๆ วันนี้.. วันที่ฟ้าไสวลมระรื่น พาให้ใจสาวไทยในร่างงามอรชรอ้อนแอ้น ควงแฟนหนุ่มในชุดหนุ่มโบราณนานที ต่างเดินยินดีเข้าไปสร้างทิพยนิรมิตในดวงใจ ให้ยิ่งสวยใสแสนสดชื่นอิ่มบุญ หนุนนำให้ใจยิ่งฉ่ำเย็น ไปตักบาตรทำบุญ ที่วัดให้น้องพี่ได้พลีจิตอธิษฐาน พี่ชายตักบาตรด้วยข้าว น้องสาวน้องหญิงตักบาตรด้วยของคาวหวาน ในเวลานั้นใจดวงงามดวงขวัญจะได้รับพรจาก พระสงฆ์ที่จะสวดคาถา พาหุง แล้ว.. ช่วยกันยกอาหารคาวหวานไปกราบกรานถวายพระ ขณะพระฉัน ก็ฟังการอ่านประกาศสงกรานต์ ยกมืออนุโมทนา ด้วยพลังใจอิ่มท้นล้นบุญ แล้ว... ก่อเจดีย์ทราย ถวายวัด จะก่อเป็นเจดีย์ขนาดไหน ให้งามสะบิ้งสะบัดทิ้งทวนปักธงอย่างไรก็ได้ ตามแต่กุศลจิตคิดดีคิดเพียรให้เวียนวนกลับวัด ซึ่งจะเป็นประโยชน์ ให้ได้ใช้ในการก่อสร้าง เป็นกุศโลบายจะได้เหลือทรายไว้ถมพื้นที่ เป็นเรื่องที่น้องพี่จะได้ ทำบุญและสนุกสนาน แล้ว พากันไปปล่อยนกปล่อยปลา เป็นการทำบุญเพื่อแสดงความกรุณาต่อสัตว์ ตามมาด้วยการสรงน้ำพระ มีทั้งสรงน้ำพระพุทธรูปและภิกษุ สามเณร เพื่อความเป็นศิริมงคล ในโอกาสขึ้นปีใหม่อันเป็นเวลาที่อากาศร้อน แล้วกลับไปรดน้ำผู้ใหญ่ เพื่อพลีใจแสดงคารวะ ด้วยความเคารพนับถือ นำผ้า ๑ สำรับ คือ ผ้านุ่ง ๑ ผืน ผ้าห่ม ๑ ผืน มอบให้ท่านพร้อมกับ ดอกไม้ธูปเทียน ขอพรท่าน ให้ท่านให้ศีลให้พร ให้มีความสุขปีใหม่ ตั้งแต่วันสงกรานต์เป็นต้นไป แล้วทำบุญอัฐิ นิมนต์พระ ชักบังสุกุลอัฐิของญาติที่ล่วงลับไปแล้ว แล้วอุทิศส่วนกุศลให้ โดยนิมนต์พระไปยังสถานที่เก็บหรือบรรจุอัฐิ หรือถ้าไม่มีอัฐิ จะเขียนชื่อผู้ที่ล่วงลับไปแล้วก็ได้ เมื่อบังสุกุลแล้ว ก็เผากระดาษแผ่นนั้นเสีย ........ แล้ว มาสาดน้ำ เป็นการสนุกสนานรื่นเริง ใช้น้ำสะอาดมีน้ำอบน้ำหอม หรือแป้งหอมผสมบ้างมิร้างรัก มีเวลาก็ดู.. การแห่นางแมว เพื่อขอฝนในวันรื่นเริงเถลิงศกใหม่ เพื่อขอโชคชัยดับความแล้งไร้ ซึ่งเป็นเรื่องสนุกสนานรื่นเริง แต่ก็แกมแถมหวังผลในทางเกษตรกรรมด้วย... ....... และ ในวันนี้หลังเสร็จทุกพิธีการ ในเส้นทางธรรม..ธรรมชาติ เส้นทางทองทาบอาบรวงเรียว..นาข้าวเขียวไสว เส้นทางสายใต้... ที่ทอดตัวคดเคี้ยวเลี้ยวลัดเลาะราวงูเลื้อย เลียบขนานไปตามสองฟากฝั่งทะเลใต้แสนงาม นาม...อันดามัน...และอ่าวไทย ที่มากมายเกาะแก่ง แหล่งท่องเที่ยวมากมาย ที่มาตรแม้นจะดีจะร้าย.. เพิ่งพ้นผ่านธรรมชาติฝากพิโรธฝากสอนบทเรียนไว้ หากแดนดินถิ่นนี้ ก็ยังมีมนต์ขลังให้ฝากฝังสวาทหวามเสน่หา ยังเต็มไปด้วย.. หาดทราย..สายลม..แสงแดด...เกลียวคลื่น..น้ำทะเลเขียวมรกต ที่แสนงดงาม ในท่ามทะเลสีทอง สายฝนพร่างหอมห่มพรมพรำเกือบตลอดปี ให้สวนยางที่สูงไสว เรียงเป็นระเบียบ.. ราวปราการไพรปราการแรงแห่งรัก ที่เพียรเฝ้าเททุ่มอุ้มชู ให้ได้หยัดยืนฝืนร้อน..สอนใจ ให้เราชาวสวนชาวไพร ได้พากันเรียนรู้สัจจะแห่งความอดทน น้ำยางข้นคือเลือดน้ำแรงแห่งรักจากแรงกายภักดิ์พลี ที่เฝ้าทนทะนุถนอมฟูมฟักตั้งแต่แตกช่อกออ่อน ได้สอนได้บอกถึงความกตัญญุตา ไม่ว่ากับคนหรือต้นไม้หากเราให้น้ำใจรักทุ่มเท เพียรเฝ้ากล่อมเกลิ้ยงดูแล... ไม่ช้านาน... ก็จะพากัน.. ผลิบานแตกช่อกอกตเวทิตาคืนกลับ..แด่โลกงาม และแด่เจ้าของคนดี ที่ยอมอดหลับอดนอนมานานปี สู้ยอมตื่นมากรีดเลือดรักจากยางใหญ่ ที่ยอมสละเลือดจากลำต้นไพรให้คนไทยได้ส่งออกได้มีกิน ................ .............. รถสปอร์ตสีแดง... วิ่งมาด้วยความเร็วพอประมาณ ตามเส้นทางสายธรรมชาติ ที่ยามนี้ สายแสงทองยามตะวันอรุณรุ่ง กำลังอาบไล้ทาบทาไปทั่ว..นาข้าวเขียวไพลราวแพรพรม.. ที่กล้าห่มหอมไปทั่วทั้งท้องนาไกล ดูราวดรุณียังเยาว์วัยแรกรุ่น ..ละมุนนวล เจ้าของรถค่อยๆประคองรถให้ค่อยๆช้าลง...ๆ เมื่อขับเข้าเขตเมือง น้ำตาลหวานงาม ที่มีตราประจําจังหวัดเพชรบุรีเป็นรูปเขาวัง ผืนนา และต้นตาลโตนด เขาวังหมายถึง เขาที่ตั้งของพระนครคีรีซึ่งรัชกาลที่4 ทรงสร้าง และพระเจดีย์ พระธาตุจอมเพชร นับเป็นเจดีย คู่บ้านคู่เมือง ผืนนาหมายถึง เมืองเกษตรกรรม และความอุดมสมบูรณ์ ต้นตาลโตนด หมายถึง ต้นไม้ สัญลักษณ์ ของจังหวัดจังหวัดเพชรบุรี ใช้ อักษรย่อว่ า พบ คําขวัญของจังหวัดเพชรบุรี เขาวังคู่ บ้าน ขนมหวานเมืองพระ เลิศลํ้าศิลปะ แดนธรรมะ ทะเลงาม และ นี่คือเมืองเพชรบุรีศรีไทยแสนงาม.. ที่เป็นเมืองหนึ่งในดวงใจไทยทุกดวง และเป็นหนึ่งในแผ่นดินธรรมแผ่นดินทองของไทย ที่ควรค่าแห่งการจารึกรัก.. ............. เจ้าของรถวงหน้านวลรูปไข่ผมยาว ที่พันทบเกล้าตลบสูงแล้วเสียบไว้ด้วยปิ่นปัก ยิ่งงามแผกหากพิศร่าง ยามเยื้องย่างก้าวลงมาในผ้าถุงชาวเขาสีดำ เชิงชายแดง และมีลูกปัดเงินแวววะวับปักประดับงามตามขอบริม.. เธอ.. ค่อยๆลงจากรถมาพร้อมหูแว่วบทเพลงแสนหวาน ........ .............. เพชรบุรีศรีไทย.. บุรีเอยบุรีรมย์ เรือง โฉมเอยโฉมเมือง งามประเทืองเรืองฝัน พริ้งพราวราวพรหมภินันท์ เพชรบุรีรัมย ์ลอยฟ้ามาสู่ ดิน พร่างเพชรพลอยแพร้ว สมแล้วเมืองปราณวิมานถิ่นถวิล เลิศบุรินทร์ เลื่องลือระบิลสินไพร เพชรเอ ยเพชรบุรีศรีไทย แผ่นดินแดนใจของผองไทยทั่วกัน บุรีเอ๋ยบุรีโอฬารรักเคยสําราญ แก่งกระจานธารใส วิมานสถานชั้นใด เพชรบุรีให้ เราไว้ในอุรา พร่ างเพชรพลอยแพร้ว สมแล้วเมืองปราณตาลนํ้าตาลหวานซ่านดินฟ้า ใครได้ มา จากไปโศกาซมซาน เพชรเอ๋ยเพชรบุรีศรีไทย แผ่นดินแดนใจของผองไทยทั่วกัน บุรีเอ๋ยบุรีรมย์ ราย พระเคยเยื้องกราย เดินหาดทรายสนาน เขาหลวงเป็นสรวงสําราญ เขาวังเป็นบ านสถานสถิตองค์ พร่ างเพชรพร้อมพริ้ม แย้มยิ้มยวนใจ ทักทายขวัญให้ โลมหลง ลืมไม่ ลง ไม่ ตายแล้วคงพบกัน เพชรเอ ยเพชรบุรีศรีไทย แผ่นดินแดนใจของผองไทยทั่วกัน .................. เธอ..คนดี.. จึงลงมาหยุดยืนนิ่ง ทิ้งใจฝันฝัน กับเงาตาโศกราน หวานเศร้าดายเดียวราวน้ำผึ้งรวง ที่ราวรอร่วงหยาดสายหวาน ปานประหนึ่งจะรอปลอบประโลมโลกย์หล้าแลฟ้าดิน เธอ..ยิ่นนิ่งนาน ใต้ร่มเงาต้นตะแบก แบกพราวดวงดอกดก ที่ไล่โทนสีชมพูพริ้งพราย ขาวนวลแกมม่วงหม่น จนถึงปลายพวงกิ่งทิ้งช่อพ้อลมพร่างไสว และ.. ในคลองตา.. คือคูนเหว่ว้าเหลืองพราวราวสายฝนสีทอง ที่กำลังอวดดอกเหลืองไสว สดกระจ่างในท่ามเขียวไพลไปทั้งสองฟากฝั่งถนน ให้น้ำนัยน์ตาเธอเริ่มซึมซึ้งวะวับวาวด้วยคิดถึงใครบางคน ในกมลลึกลึกในรำลึกแห่งบึ้งใจเธอ ที่กำลังเกิดนิรมิตกระจ่างใส จากจิตภายในใจดวงแสนงามของเธอเอง คูนไสว..สว่างพร่างพราว... ราวธรรมชาติ กำลังอยาก กระซิบฝากบทเรียนสอนสัจจะใจสัจจะจริงทิ้งสัจจธรรมไว้ให้ ให้ทุกดวงใจไหวรู้รำลึก รู้สึกว่า... ธรรมชาตินี้หนา ช่างแสนมากมีมหัศจรรย์แห่งรัก..พลังแห่งรัก ที่... สามารถสร้างสรร..สีสัน มารับขวัญพลีกำนัลแด่โลกและมวลมนุษยชาติ ให้พิลาสพิไลในทุกสรรพสิ่ง ให้ได้พึงพิงพึ่งพา โอบอ้อมเอื้อหล้า ด้วยพลัง...แห่ง..ดิน..น้ำ..ลม..ไฟ พอเหมาะพอดี..ที่จะมีชีวิตรอด พร้อมประทานพร.. มอบดวงตาแสนงาม ให้รู้รับรสสดฉ่ำสล้างนาม *สุนทรีย์ธรรม ธรรมชาติ* อย่างแสนน่าอัศจรรย์ใจ.. อย่างแสนยิ่งใหญ่..อย่างแสนงามเสียเหลือเกิน! ธรรมชาติให้สีแก่ดวงดอกไม้ ให้สายธาร..ระรินร่ำ ให้สายฝนพรำพรมห่มห้วยหนองคลองบึง ท้องไร่ท้องนา ทั่วฟ้าทั่วเมืองทั่วพงพฤกษ์ไพร ให้ปีกนกไพรผกโผผินเหิรบินบนฟ้าได้ ให้อากาศหนาวร้อนฝน ผ่อนคลายกลายฤดูคู่ฤดี ให้มีรักคู่ชีวีชาวโลกลบโศกเหงาเปล่าเปลี่ยวเดียวดาย ให้มวลดอกไม้แมลงได้แสร้งชมดอมดมผสมพันธุ์เกสรสล้าง สร้างดอกดวงใหม่ มิให้โลกแล้งไร้กลายเป็นทะเลทราย ให้น้ำมันกำนัลแดนเผ่าที่ขาดแล้งน้ำเพื่อตามเติมชดเชย ให้หมอกเหมยราวเรียวรุ้งเมืองหนาวร้อนได้อ่อนหวานอ่อนโยน ให้ห่อหุ้มโลกไม่เพิ่มโศกร้อนจนมากไป ให้ลมหายใจ มวลมนุษยชาติ ได้อากาศบริสุทธิ์ที่พอเหมาะพอดี ให้ไฟคือ..พระอาทิตย์สีแดง ดวงแรงร้อนสอนพลังธรรม ธรรมชาติอันแสนยิ่งใหญ่ ให้ทุกดวงใจยังมีพลังหวังหวาน ตื่นมารับสายแสงแสนงามราวเรียวรุ้งยามอรุณรุ่งทอประกายจรัส เพื่อเริ่มต้นนับหนึ่งกับปัจจุบันขณะ.. เริ่มต้นชีวิตใหม่.. หากใครทำผิดพลาดไปมิอาจหวนไปในอดีตเรียกคืนมา.. ที่.. ไม่ว่าจะพบเศร้าร้าวรานในอดีตสักแค่ไหน ก็แค่กาลเวลาที่ผ่านมาผ่านไป ที่สอนความไม่เที่ยงแท้แน่นอน ทุกเหตุปัจจัยที่ไม่เคยมีวันคงที่คงทน ให้เราทุกดวงกมล คนในธุลีหล้าได้ตระหนักว่า *เรามวลมนุษย์หาได้ยิ่งใหญ่กว่าธรรมชาติไม่!* เพราะ.. ไม่ช้านาน..ร่างรานใจร้าวอย่างไรก็ต้องถึงกาลแตกดับ.. คืนกลับลงสู่พสุธา.. หาก...ทว่า ดวงสุริยันแลจันทรา จะยังคงเยือนแย้มหล้าฝากงามไปนานแสนแสนนาน.. ยากที่ใครจะมาดับดวงได้ แม้มากมีบารมีเงินตรามากองไว้จนท่วมพสุธา.. ก็อย่าหวังเลย...!!! .......................................... ........................................... ติดตามภาคสองค่ะ นางเอกล่องไพร..ไปพบกับ...อะไร..ใครกันละหนอ..รออ่านนะคะทุกดวงใจ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song11.html (เสน่หา) ความ รัก เอย เจ้า ลอยลมมาหรือ ไร มาดลจิต มาดลใจ เสน่-หา รัก นี้จริงจากใจหรือเปล่า หรือ เย้า เราให้เฝ้าร่ำหา หรือแกล้งเพียง แต่แลตา ยั่วอุรา ให้หลง ลำพอง หื่อ ฮือ ฮือ ฮื้อหื่อ ฮือ ฮือ ฮือ ฮื้อ ฮือ ฮือ หื่อ ฮือ หื่อ ฮือ ฮือ ฮื้อหื่อ ฮือ ฮือ ฮือ หื่อ ฮือ หือ ฮือ ฮือ ฮื้อ สง สาร ใจ ฉันบ้าง วาน อย่าสร้าง รอยช้ำซ้ำเป็นรอยสอง รักแรกช้ำ น้ำตานอง ถ้าเป็นสอง ฉันคงต้องขาดใจตาย หื่อ ฮือ ฮือ ฮื้อหื่อ ฮือ ฮือ ฮือ ฮื้อ ฮือ ฮือ หื่อ ฮือ หื่อ ฮือ ฮือ ฮื้อหื่อ ฮือ ฮือ ฮือ หื่อ ฮือ หือ ฮือ ฮือ ฮื้อ สง สาร ใจ ฉันบ้าง วาน อย่าสร้าง รอยช้ำซ้ำเป็นรอยสอง รักแรกช้ำ น้ำตานอง ถ้าเป็นสอง ฉันคงต้องขาดใจตาย... ...................................................
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song50.html บทเพลงโลกกับความรัก เพียงพลีพร้อมยอมรับความพลัดพราก แม้นต้องจากจำเจ็บจนเหน็บหนาว เพราะชีวิตคือลมหายใจใช่..ยืนยาว ยอมรับเศร้ายอมรับโศกโลกสมมุติ..ก็แค่นั้น...! เพียง..พลีพร้อม...! ฉันเขียนเรื่องนี้ บนบ้านต้นไม้ ในยามที่.. หยาดสายพิรุณกำลังโปรยสาย พร่างพรายราวรวงเพชรพร่างพรม แก้ว...เกลื่อนกระจาย กลางพื้นขาวนวลหอมกรุ่นกำจาย.. เสียงสายฝนกระทบหลังคา เปาะแปะๆ กระชั้นถี่ ราวเสียงดนตรีจากท่วงทำนองธรรมชาติ ที่คีตกวีคนไหนก็คงมิอาจจะสร้างท่วงทำนอง ได้หวานไพเราะเพราะพริ้งพราวได้เทียมเท่า นั่น..โคมไฟ แกว่งไปมาตามแรงลม ที่ฉันใช้กรงนกเล็กๆสานละเอียด ฝีมือประณีตละเมียดละไม ด้วยใจดวงละมุนของผู้ผจงจักถักทอจากภูมิปัญญาไทยพื้นบ้าน จากใจชาวบ้านแถบเมืองกาญจน์ ที่ฉันผ่านตาและมองเห็นค่างานงาม หอบหิ้วมาวางไว้ เพื่อรอเวลารอหาที่แขวนล้อใจไหวล้อลมเล่น จนได้ในยามนี้ ยามที่วสันต์สะเทือนลา.. แล้วก็นั่นละ..ชะลอม..ใบน้อยจากร้านเลมอนฟาร์ม ก็งามด้วยสมองสองมือทองของคนไทยทำอีกเฉกเช่นกัน ที่ฉันใช้แขวนใส่ดอกไม้แห้ง ดอกไม้สดหอมงาม จาก สวนสวรรค์เล็กๆรายรอบบ้านที่ไม่ต้องซื้อหา หอมจรุง ทั้งกุหลาบ จำปี การะเวก มะลิซ้อน มะลิลา เล็บมือนาง พร่างสีสลับมาให้ได้เด็ดดมพรมจูบจนหนำใจ แม้นเมื่อโรยรา ฉันก็จะอบแห้งไว้ให้หอมงาม ได้อีกนานเนิ่นในชะลอมออมฝันนั่นเอง .. ฉันจุดเทียนหลากสีหลายกลิ่น ทั้งแอปเปิ้ล องุ่น รวมทั้งสมุนไพรกลิ่นตะไคร้ ที่หอมอวลไปไกลให้จรุงใจ ราวอยู่ในดงไม้หอม ยามราตรี ฉันจะจุดตะเกียงลาน ที่สานทับด้วยไผ่ตอกเส้นลายละเอียด หรือไม่ก็ให้แสงไฟลอดผ่านโคมดินเผาด่านเกวียน ที่งามลายละลานตา วะวูบวับจับดวงใจ สวยซึ้งกับแสงสาดส่องอบอุ่นอ่อนโยน คลายหนาวใจ ในทุกยามค่ำคืน ฉันจะใช้หมอนขวานเอนอิงพิงร่าง รจนางานฝันบรรเจิดใจให้พริ้งพราย ที่ใช้สายตา สายใจ สายไยรัก ถักทอจากสมอง และ.. ถ่ายทอดสู่มือนี้ที่ตั้งใจฝันฝากงาม มอบให้ทุกดวงใจสวยใสเย็น เห็นงามง่ายใกล้ตัว ที่มิพักลงทุนมากแค่เปิดใจเปิดตาคว้าไขว่ เคียงข้างจะมีตั่งเตี้ยๆที่ใช้วางของกระจุกกระจิก แสนรัก และกองหนังสือที่ยังอ่านค้าง กับบางเล่มที่เป็นเล่มโปรด ที่ต้องอยู่คู่ใจใกล้ตัวตลอดเวลา ราตรีนี้ ..... ฉันกำลังอินกำลังซาบซึ้งไปกับหนังสือแปล ชื่อว่า..หนึ่งปีแสนสุขในโปรวองซ์.. ที่คุณงามพรรณ เวชชาชีวะ นำมาแปล จาก.. บทประพันธ์นักเขียนชาวอังกฤษ ที่ได้รับรางวัลยอดเยี่ยม ฉันอ่านซ้ำแล้าซ้ำเล่า พลันหัวใจดวงร้าว ก็ราวดอกไม้ไพร ยามได้รับหยาดฝนพรำ ชุ่มฉ่ำล้ำลึก ไปกับงานงาม ในโลกจริงของผู้เขียน ที่ฉันเองอยากฝากใจฝัน ไปเยือนเมืองเล็กๆในชนบทแห่งนี้ ที่แสนสงบสุข..ตามไปด้วย ฉันเคยบอกนักเขียนน้องรักคนหนึ่ง ที่มีงานอวดแผงว่าน่าจะเขียนถึง บ้านเกิดของเราในแนวนี้นะ เพราะว่า.. ตอนนี้เขาคนนั้น เขียนเรื่องเกาะพะงันจนแปลเป็นภาษาอังกฤษแล้ว เพราะ.. บ้านเกิดของฉันงามดั่งเกาะสวาทหาดสวรรค์ หากไม่มีขยะมนุษย์มากมี มาย่ำยีเหยียบหยามลบงามฝากรอยรัก รอยแผลระบมไว้มากมาย จนจะกลายกลับเป็นเหมือนดั่งพีพีในวันนี้ ที่.. อาจจะต้องปิดเกาะก่อนที่จะกลายเป็นเกาะขยะมากมี ที่เกลื่อนกาะให้เน่าหม็น หมดงาม เสื่อมไปตามคนที่ไม่รู้ค่า รู้รักธรรมชาติ เพียงหวังทะเลมิเคยหลับไหล ให้หัวใจคนดียังมีอีกมากมาย ที่จะช่วยกันประสานใจดั่งคลื่นซัดสาดรอยทรายลบเลียแผลร้าย แผลใจให้หายลับกลับมางามได้ดั่งเดิม เฉกเช่นใจคนเรานี้ที่จะมิมีวันยอมแพ้ ต่อชะตา รอโลกหมุนวน รอใจหมุนเวียน ดังคลื่นฝันกระทบฝั่งใจ ให้มิมีวันมอดหวัง ตั้งหน้าสร้างพลัง เรียนรู้ และเริ่มต้นใหม่ด้วยไฟฝัน..ไฟแรง.. แข่งไปกับกระแสโลกที่ผกผัน จนกว่าจะถึงวันพรากจากเป็นนิรันดร์ เสียงนกร้องปลุกฉันตื่นจากภวังค์ฝัน ประสานเสียงสอดทอดรับกันระงม ช่างไพเราะเพราะพริ้ง จนยากบรรยาย ฉันลองหลับตาและจรดปลายปากกาไล่เลียนเสียง แล้วรจนาร่ายออกมาเป็นภาษาได้เฉกนี้ กุ๊กๆกรู กุ๊กๆกรู ๆๆๆๆจิ๊บ จิ๊บๆๆๆๆๆ เปาะ เปาะ ๆๆๆๆ เอ้กอีเอ้กเอ้กๆๆๆๆๆๆๆ และ........... นาทีนั้นฉันคิดถึงพี่นกตะวัน ที่คงจะมีโสตประสาตแยกแยะเสียงธรรมชาติเหล่านี้ ของมวลหมู่นกไพรนานาพันธุ์ได้ดีกว่าฉันเป็นแน่ และคงรู้อย่างแน่แท้ว่าเป็นนกประเภทใดบ้าง.... ฉันทอดตานิ่ง ดูความเขียวใสใบเรียวละออ และ..กลีบนวลเนื้อหอมของดอกดกพราวรายรอบกอกิ่ง จากต้นจำปี สูงใหญ่เหนือหลังคา ที่ราวร่มคันใหญ่แผ่ก้านใบปกคลุมคุ้มใจ คุ้มแดดฝนมานานนับสิบปี จนถึงวันนี้...... ที่ฉันแค่เอื้อมมือก็เด็ดดมมาชมชิดเชยได้แล้ว เขียวใส ใบบอบบางอ่อนโยนละมุน ราวแก้มเด็กอ่อนอุ่น ใบหนา เข้มขึ้น ราวมากมีประสบการณ์ ผ่านร้อนหนาวมาหลายฤดูกาล สุดท้ายใบเหลืองทองสุกปลั่ง ราวกับอิ่มเต็มพลัง พร้อมจะร่วงราโรยปลิดปลิวลิ่วควะคว้าง ร้างไร้ไยดี *เพียงพลีพร้อม... * ยอมรับ เพื่อคืนกลับทับถมพื้นพสุธา เป็นหนึ่งเดียวกับโลกไร้โศกสุขไม่ยินดียินร้าย เพียง.. หมายมาด ให้ไม้ใหม่ผลัดใบ รอรับตะวันอ่อนอุ่นหวานละมุนแทนที่ เพื่อยังประโยชน์ให้ผืนดินนี้ ได้พักใจในร่มเงา เป็นนิรันดร์รักที่จักหมุนวนเวียนมิรู้จบ..ชั่วอนันตกาล... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song50.html โลกกับความรัก โลกนี้มี มืดแล้วสว่าง มืดแล้วสว่าง อย่างนี้เรื่อยไป โลกผิดรักที่ สว่างไสว ไม่มีกลางคืน ไม่มีกลางวัน โลกนี้เรา ว่าแสนกว้างใหญ่ มิเทียบเปรียบได้ ครึ่งรักผูกพัน โลกใหญ่ก็ใหญ่ อยู่เพียงแค่นั้น ใจรักฉันใหญ่ ใหญ่ เหลือคณา มนุษย์เล็กๆ คนหนึ่งอย่างฉัน มีใจรักมั่น ต่อเธอเท่าฟ้า จะเอาอะไร อีกไหมขวัญตา เธอเอาชีวา ฉันก็จะให้ โลกหมุนไป ไม่รู้สิ้นสุด ถึงโลกจะหยุด ไม่หมุนต่อไป ทุกสิ่งในโลก หยุดการเคลื่อนไหว แต่เธออย่าได้ หยุดรักฉันเลย โลกหมุนไป ไม่รู้สิ้นสุด ถึงโลกจะหยุด ไม่หมุนต่อไป ทุกสิ่งในโลก หยุดการเคลื่อนไหว แต่เธออย่าได้ หยุดรักฉันเลย...
พุด 12 เม.ย. 2550 23:11 น. - ID 101100 
2126
8
0
13 เมษายน 2550 01:33 น. - comment id 682733
สวัสดีวันสงกรานต์ค่ะพี่พุด..หยุดยาวคนเงียบจัง ป. วนไปวนมาอยู่คนเดียวเอง..แง แง
13 เมษายน 2550 08:14 น. - comment id 682755
พี่พุด..ค่ะน้องปราณรวี..
13 เมษายน 2550 09:10 น. - comment id 682759
เวบ http://www.zabzaa.com/event/songkran.htm สงกรานต์ สงกรานต์ สงกรานต์..จ๊ะ
13 เมษายน 2550 10:01 น. - comment id 682762
แก้วประเสริฐ.
13 เมษายน 2550 11:28 น. - comment id 682769
สวัสดี..ปีใหม่เมืองเจ้า ขอให้มีความสนุกแระความสุขกับครอบครัว มากๆนะคะ
13 เมษายน 2550 15:12 น. - comment id 682791
สุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะ..แวะมาอ่านงานงามค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆค่ะ.. รูปสวยจัง..
13 เมษายน 2550 16:17 น. - comment id 682804
นางสงกรานต์ปีนี้ที่มีนามว่า มโหธรเทวี มิหนำซ้ำวันมหาสงกรานต์ปีนี้ก็ตรงกับวันเสาร์ที่ 14 เมษายน แถมวันเนาว์ยังตรงกับวันอาทิตย์อีกต่างหาก ตรงนี้หมายความว่าอย่างไร คำพยากรณ์ของโบราณบอกว่า การที่วันมหาสงกรานต์ตรงกับวันเสาร์ เขาจะเกิดโจรผู้ร้ายชุกชุม มีการเจ็บไข้ร้ายแรง ส่วนวันเนาว์ตรงกับวันอาทิตย์ ข้าวจะตายฝอย คนต่างด้าวจะเข้าเมืองมาก ท้าวพระยาจะร้อนใจ ครั้นมาดูนางสงกรานต์ ที่มีนามว่า นางมโหธรเทวี ดูท่าแล้วก็ดุไม่เบา เนื่องจากพระนางนอกจากจะพกจักรและตรีศูลย์เป็นอาวุธแล้วยังกินเนื้อทรายเป็นอาหาร แถมทัดดอกสามหาว และใส่นิล (พลอยสีดำ) เป็นเครื่องประดับอีกด้วย อย่างไรก็ตาม ถ้ามองให้ลึกลงไปก็อาจสบายใจขึ้นบ้าง เพราะการที่วันมหาสงกรานต์ตรงกับวันเสาร์ แม้จะเป็นดาวบาปเคราะห์ใหญ่ที่ทางโหราศาสตร์ถือว่าเป็นวันเจ้าทุกข์ แต่ก็เป็นวันแข็ง และมีพระนาคปรกเป็นพระประจำวันนี้ ซึ่งเปรียบเหมือนเรามีพญานาคราชได้แผ่พังพานปกป้องคุ้มครองให้พ้นทุกข์และภัยพิบัติต่างๆ และยังมีความเชื่อว่าพระปางนี้มีความศักดิ์สิทธิ์ทางเมตตา เพราะตามตำนานแม้แต่พญานาคยังขึ้นจากน้ำมาถวายอารักขาพระพุทธเจ้า ทั้งนี้ก็ด้วยพลานุภาพแห่งพระมหากรุณาธิคุณของพระพุทธองค์ ดังนั้น จึงเป็นการบอกทางอ้อมให้เราใช้รู้จักใช้หลักเมตตาธรรมในการดำเนินชีวิตทุกระดับไม่ว่าจะกับครอบครัว สังคม และประเทศชาติ ส่วนอาวุธของนางสงกรานต์ที่เป็นจักรนั้น ก็คืออาวุธของพระนารายณ์ที่ทรงใช้ในการปราบทุกข์เข็ญให้แก่โลก และตรีศูลย์ก็คือ อาวุธของพระศิวะมหาเทพที่ทรงโปรดให้พรวิเศษแก่ผู้กระทำคุณความดีต่างๆ และนิลนั้นก็เป็นอัญมณีที่ทำให้ผู้สวมใส่ เกิดความใจเย็น สามารถป้องกันอันตรายจากภูตผีวิญญาณ นำมาซึ่งความเข้มแข็ง โชคลาภ หรือความมั่งมี จะเห็นได้ว่า แม้วันเวลาที่นางสงกรานต์เสด็จมาไม่ดีนัก แต่อาวุธและเครื่องประดับก็มีนัยที่ดี เพราะใช้ปราบอริราชศัตรูและเป็นมงคล อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เราควรตระหนัก คือ เราต้องใช้คำทายทักล่วงหน้าเหล่านี้เตือน สติ ตัวเองให้ดำรงชีวิตอยู่ด้วยความระมัดระวัง เพียงแค่นี้ เราก็จะรับ สงกรานต์ ได้อย่างมีความสุข และเชื่อมั่นในอนาคตข้างหน้าได้
13 เมษายน 2550 16:31 น. - comment id 682806
13 เมษายน 2550 17:25 น. - comment id 682814
ขอให้มีความสุข ในวันสงกรานต์นะครับ สวัสดีปีใหม่ไทย
13 เมษายน 2550 17:50 น. - comment id 682825
สวัสดีวันปีใหม่ไทยค่ะ คุณพุดพัดชา
13 เมษายน 2550 20:14 น. - comment id 682835
สวัสดีปีใหม่ สุขใจ สุขกาย สุขสมฤดี จงเป็นของคุณและทุก ๆ คน คารวะด้วยความรัก"โลก"
14 เมษายน 2550 02:08 น. - comment id 682878
สวัสดีวันสงกรานต์ ปีใหม่ไทยค่ะพี่พุด มีความสุขมากๆนะค่ะ ..
15 เมษายน 2550 11:13 น. - comment id 683016
สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะพี่พุด
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
