เพรงพรหม..พันธนา..!

พุด

UmraoJaanAishwarya3.jpg
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song45.html
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song45.html
บทเพลงบุพเพสันนิวาส
เติมใจให้กัน


โลกมายาเหว่ว้าพร้อมหมายจาก
ความพลัดพรากรอทุกผู้อยู่ทุกหน
เจ็บแลตายสัจจะแท้ท่ามโลกวน
ราววังวนหมุนเวียนมิเปลี่ยนแปร
ได้เกิดมาชาติหนึ่งพบซึ้งเศร้า
ทั้งเหน็บหนาวทั้งอุ่นไอ..ชนะ แพ้
ดั่งกรรมเก่าเงาวิบากในดวงแด
คือเที่ยงแท้ทุกข์ทนคนคนคน
ปรารถนาสิ่งใดเล่ามวลมนุษย์
สู่วิมุติหลุดพ้นความสับสน
เหนือวัฏฏะกิน..เกียรติ..กามนิยามปุถุชน
ปลดกมลจากโซ่กรรมรู้ทำใจ
ศีล สมาธิ ปัญญาพาหลุดพ้น
วางตัวตนว่างเปล่าจิตไสว
กระจ่างแจ่มจรัสรัศมีบุญนะกลางใจ
อัญมณีใดไหนเล่างามเท่านี้....!!!!

Aishwarya_Rai_Gallery.JPGจุด..จุด..จุด

จุด จุด จุด....!
ชีวิตหนึ่งนี้...ในบางช่วงเวลา... 
หัวใจของเราอาจมีเครื่องหมาย จุด จุด จุด...
เป็นช่องว่าง เป็นดังคำถามของหัวใจ 
เป็นความอ่อนไหว อ่อนแอ เพื่อรอใครบางคน....
ในบางเวลา....ที่ดวงใจของเรา..อ่อนล้า... 
ยามที่น้ำหล่อเลี้ยงดวงใจพร่องหายไปครึ่งหนึ่ง..
ไม่มีเหลือไว้ เพื่อขับเคลื่อนให้กับชีวิตเรานี้
ยังคงมีความหวัง กำลังใจ กับคืนวันในอนาคต
เครื่องหมาย...จุด จุด จุด....นั้น
ทุกคนฝันฝากใจ ฝากความหวัง 
ให้ใครสักคน ก้าวเข้ามาในชีวิตเรานี้ 
เพื่อที่จะเรียนรู้..เข้าใจ และหาคำตอบ...
เพื่อเป็นพลังใจ พลังฝัน..ฝ่าฟัน เคียงคู่กันไป
ในโลกที่แสนกว้างใหญ่นี้
ที่เราทุกคนกลัวความดายเดียว...
เครื่องหมาย...จุด จุด จุด........ นั้น
เป็นเครื่องหมาย ของชีวิตนี้
ที่แต่ละคน มีความต้องการแตกต่างกันไป....
ใครบางคน!........
แสนเข้มแข็ง แต่กลับต้องการ ความอ่อนหวาน
จากใจใครบางคนมาโลมเล้าดวงใจในบางหน 
ในยามชีวิตมืดมน 
ให้มีความพอเหมาะพอดี ให้โลกแห่งชีวิตนี้ละมุนลง
ใครบางคน!........
แสนอ่อนแอ 
และต้องการกำลังใจจากใครบางคนที่เข้มแข็งกว่า 
เพื่อนำมาเป็นกำลังใจให้มีจุดยืน หนักแน่น 
และแกร่งกล้า สามารถท้าทายอุปสรรค 
คลื่นลมแห่งชีวิตอย่างไม่หวั่นไหว
ใครบางคน!........
อาจจะอยู่กับโลกแห่งเทคโนโลยี่ ในอนาคต 
ในห้องสี่เหลี่ยมแคบๆ
ประสบความสำเร็จสูงสุดในชีวิตการงาน 
แต่...
กลับต้องการ ใครบางคน
ที่แสนเรียบง่าย อ่อนหวาน ติดดิน ไร้สิ้นมารยา 
เมื่อกลับมาถึงบ้านที่ต้องการให้เป็นแค่วิมานดิน...
ใครบางคน!.........
อาจจะต้องการผู้นำ..ชีวิต 
ในขณะที่ใครบางคนต้องการแค่เพื่อนคู่คิด คู่ใจ
เพื่อก้าวไปพร้อมๆกัน อย่างเคียงบ่าเคียงไหล่
ใครบางคน!...........
อาจจะต้องการ ผู้ตาม  
ไม่อยากให้ล้ำหน้าเพราะกลัวว่าตัวเองจะดูไร้ค่า อ่อนแอ 
และ...ไม่เป็นลูกผู้ชาย....
ใครบางคน!......และใครบางคน..
และ..
ใครอีกหลายๆคน..ที่ยังมีความต้องการและยอมรับว่า...
โลกนี้ ไม่มีใครและอะไรจะสมบูรณ์แบบไปเสียหมด....
ฉะนั้น...
จงคิดว่า..ถ้าหากเรา..จะรักใครสักคน..
เขาและเธอคนนั้น...
อาจจะมิใช่พระเอกและนางเอก ในฝัน...
เราขอแค่หวัง...
เพียงมาเมตตารักปรารถนาดี..แบ่งปัน
เอื้อโอบไออุ่นให้แก่กันและกันจนเต็ม
ก็น่าจะพอใจ....แล้วนะคนดี..
ให้สมกับที่เกิดมา..
เพื่อ..
จะมีใครสักคน..ใครบางคน..!
...................
..................................


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song45.html
บุพเพสันนิวาส สุนทราภรณ์ ประพันธ์ สุนทรจามร 
เมื่อคิดให้ดีโลกนี้ประหลาด
บุพเพ สันนิวาส ที่ประสาทความรักภิรมย์
คู่ ใคร คู่ เขา รักยังคอย เฝ้าชม
คอยภิรมย์ เรื่อย มา
ขอบน้ำขวางหน้า ขอบฟ้าขวางกั้น
บุพเพยังสรรค์ประสบ ให้ได้สบ พบรักกันได้
ห่าง กัน แค่ ไหน เขาสูงบัง กั้นไว้
รักยังได้ บู ชา
ความ รัก ศักดิ์ ศรี รักไม่มี พรหมแดน
รักไม่มี ศาสนา
แม้น ใคร บุญ ญา ได้ ครอง กันนา
พรหม ลิขิต พาชื่นใจ
รักเหมือนโคถึก ที่คึกพิโรธ
ความรักเช่นนั้นให้โทษ
จะไปโกรธ โทษรักไม่ได้
ไม่ ใช่ บุพ เพ สันนิวาส แน่ไซร้
รักจึงได้ แรม รา
ความ รัก ศักดิ์ ศรี รักไม่มี พรหมแดน
รักไม่มี ศาสนา
แม้น ใคร บุญ ญา ได้ ครอง กัน มา
พรหม ลิขิต พาชื่นใจ
รักเหมือนโคถึก ที่คึกพิโรธ
ความรักเช่นนั้นให้โทษ
จะไปโกรธ โทษรักไม่ได้
ไม่ ใช่ บุพ เพ สันนิวาส แน่ไซร้
รักจึงได้ แรม รา... 
 


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song2380.html
เติมใจให้กัน 
ตอบใจตัวเองมานาน แอบรอคอยเธอก็รู้
อยากให้เธอลองตรองดู
ในความทรงจำ เก็บไว้
ต่างคนมีทางต้องเดิน อาจมีเวลาต้องไกล
หนึ่งคนยังคงคอยใจ ยังคงคอยไปอย่างนั้น
อยู่ไกลกันเกินครึ่งฟ้า หากยังมีใจถึงกัน
จะโยงใยความสัมพันธ์ จนมาพบกันใกล้ตา
ต่อเติมแรงใจเมื่อท้อ
แบ่งปันในยามทุกข์ตรม ไม่หวั่น
ต่างคนเติมใจให้กัน เติมใจซึ่งกัน จนเต็ม
ตอบใจตัวเองมานาน แอบรอคอยเธอก็รู้
อยากให้เธอลองตรองดู
ในความทรงจำ เก็บไว้
ต่างคนมีทางต้องเดิน อาจมีเวลาต้องไกล
หนึ่งคนยังคงคอยใจ ยังคงคอยไปอย่างนั้น
อยู่ไกลกันเกินครึ่งฟ้า หากยังมีใจถึงกัน
จะโยงใยความสัมพันธ์ จนมาพบกันใกล้ตา
ต่อเติมแรงใจเมื่อท้อ
แบ่งปันในยามทุกข์ตรม ไม่หวั่น
ต่างคนเติมใจให้กัน เติมใจซึ่งกัน จนเต็ม
อยู่ไกลกันเกินครึ่งฟ้า หากยังมีใจถึงกัน
จะโยงใยความสัมพันธ์ จนมาพบกันใกล้ตา
ต่อเติมแรงใจเมื่อท้อ 
แบ่งปันในยามทุกข์ตรม ไม่หวั่น
ต่างคนเติมใจให้กัน เติมใจซึ่งกัน จนเต็ม... 
 

				
comments powered by Disqus
  • ปราณรวี

    15 เมษายน 2550 23:22 น. - comment id 683213

    SH49a.jpg
    ณ จุดนั้นที่สองเรามาพานพบ
    จนเรื่องจบก็ห่างไกลไปแล้วหนอ
    จากเริ่มต้นพ้นไปไม่รั้งรอ
    เคยเคลียคลอจนจำพรากจากไกลกัน
    
    ไม่อาจหวนทวนย้อนไปที่เก่า
    เพราะสองเราแยกห่างบนทางฝัน
    จุดเริ่มต้นอยู่ตรงไหนไม่สำคัญ
    เพราะเรานั้นห่างไกลเกินไขว่คว้า
    
    จึงต่างคนต่างเดินเมินหน้าหลบ
    ไม่อยากพบไม่อยากเจอละเมอหา
    ไปให้ไกลห่างหายไม่กลับมา
    เพราะไร้ค่าจะจดจำ..ทนกล้ำกลืน
    
    สวัสดีค่ะพี่พุด...บางทีคนเราก็เดินทาง
    ไปไกลเกินกว่าจะค้นหาว่าจุดเริ่มต้น
    อยู่ตรงไหนน่ะค่ะ...เลยตัดสินกันที่จุด
    สุดท้ายไปเลย...เศร้าๆๆๆ
    
    36.gif11.gif16.gif
  • อินสวน

    16 เมษายน 2550 09:21 น. - comment id 683305

    ความจริงฟังแล้วรู้สึกเจ็บปวด
    ความจริงบางครั้งก็ฟังดูหยาบคาย
    ความจริงทำให้อายที่จะพูด
    อ่านกลอนแล้วทั้งเศร้าและอึดอัด หายใจลำบากครับ
  • เฌอมาลย์

    16 เมษายน 2550 10:26 น. - comment id 683350

    ศีล สมาธิ ปัญญานำพาใจ
    จิตไสวด้วยธรรมนำกุศล
    ลดละเว้นจิตว่างทางมงคล
    นำตัวตนกระจ่างสว่างจินต์
    
    36.gif36.gif36.gif
  • ทวารวดี

    16 เมษายน 2550 11:56 น. - comment id 683371

    12.gif16.gif36.gif
    เป็นบทกวีที่ยอดเยี่ยม ให้ข้อคิดที่จริงแท้กับชีวิตที่สั่นสะเทือนจิตวิญญาณเป็นหนักหนา จุด จุด จุด
    ...คือการหาใครสักคนที่เข้าใจเรา เพื่อเป็นสักขีพยานของการเกิดมาเป็นมนุษย์ที่ใฝ่การเรียนรู้พัฒนา...ไปทำไม...จะเติมเต็มชีวิตของเราจริงหรือเปล่า...ชีวิตจะประสบความสำเร็จหรือล้มเหลว...จะช่วยให้เราข้ามพ้นจากวิบากติดข้องในใจ ไปสู่ความสุขแห่งอนาคตที่มีความหวัง หวัง แล้วก็หวังว่าวันหนึ่งจะเป็น...ยังไม่มาสักทีหรือบางทีดูเหมือนว่าพบแล้ว...แต่พอนานไปเริ่มค้นพบว่าไม่ใช่...ต้องจากกันไปด้วยความเจ็บช้ำเพราะ...ก็กำลังมองหาเช่นเดียวกับเรา...ก็เป็นเช่นเรา...คือเงาสะท้อนแห่งการแสวงหาว่าสักวันเราจะค้นพบ...คือมุมมองที่เรามองไม่เห็นตนเองหรือเปล่า...คือมุมมองที่สลับซับซ้อนในหัวใจ...คือคำตอบที่มีวันเติมเต็มหรือไม่...คือโลกที่แปรปรวนอยู่เช่นนั้น จนวันหนึ่ง เมื่อทุกข์เข้าครอบงำ โศกะ ปริเทวะ สุดแสนจะทานทน แล มรณาแห่งทุกข์เริ่มจางคลาย ณ เวลานั้น มีทางเลือกสองทางคือมองหา...ต่อไป หรือ ความคลายกำหนัด คลายตัณหาออกจากใจด้วยความยินยอมจากส่วนลึกของใจ เช้าสู่การบรรลุสัจจะธรรม  สุดท้ายโลกก็เท่านี้   ไม่เห็นทุกข์ไม่เห็นธรรม
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    16 เมษายน 2550 23:26 น. - comment id 683481

    มาชื่นชมอย่างเคยครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน