http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song346.html เสียงกระซิบจากเกลียวคลื่น ได้ยินไหมเสียงหัวใจเราสองกระซิบ ดั่งดนตรีทิพย์คนธรรพ์สวรรค์สรวง ว่ารักแท้นิรันดร์เจ้าขวัญดวง มิมาลวงหลอนหลอกช้ำชอกใจ ในอ้อมกอดหอมกรุ่นสัญญามั่น มีกันและกันตราบกาลนานแค่ไหน ปาฏิหารย์ฟ้าเมตตานะดวงใจ อย่าหวั่นไหวในรอยอดีตกรีดใจจำ หยุดหนาวน้ำตาดั่งนางฟ้าร้องไห้ หยุดวนว่ายระทมระรินร่ำ หยุดซ้ำวนบนวิบากรักระกำ หยุดใจย้ำคำว่ากลัวเสียทีหนีให้ไกล อยู่กับมหัศจรรย์รักนี้ที่แสนงาม กับปัจจุบันนิยามสัจจจากใจใส พลีรักแท้ให้สิ้นแล้วแม่ยอดดวงหฤทัย เราสองไม่พรากจากกันตราบวันสิ้นลม....! http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3517.html เสียงกระซิบ ธงไชย แมคอินไตย์ เมื่อเราสบตา เหมือนว่าจะรู้ ทั้งที่มองอยู่ แต่ก็ดูเหมือนยังไกล ช่วยกระเถิบมา เข้ามาฝากใจ ซบลงตรงไหล่ แอบอุ่นใน ของกายกัน ลมหายใจ อุ่นๆ ไอละมุนจากเธอ ใจฉันคงละเมอ ไปแสนไกล คำรักเพียงแผ่วๆ ฟังแล้วยอม หมดใจ ลืมฟ้าดินใดๆ ไปทั้งวัน เอ่ยคำ รักกัน เมื่อเรานั้นได้อยู่เคียง มีแต่เสียงกระซิบ กระซิบ มาจากหัวใจ ฝังรอยอุ่นไอ ให้เราจดจำ แสนจะชุ่มช่ำ เอ่ยแต่คำ ที่จริงใจ ขอจงพูดจา สัญญาออกไป ซบลงตรงไหล่ ติดตรึงใจ มิลืมเลือน ลมหายใจ อุ่นๆ ไอละมุน จากเธอ ใจฉันคงละเมอ ไปแสนไกล คำรักเพียง แผ่วๆ ฟังแล้วยอม หมดใจ ลืมฟ้าดินใดๆ ไปทั้งวัน เอ่ยคำ รักกัน เมื่อเรานั้นได้อยู่เคียง มีแต่เสียง กระซิบ กระซิบ มาจากหัวใจ ลมหายใจ อุ่นๆ ไอละมุน จากเธอ ใจฉันคงละเมอ ไปแสนไกล คำรักเพียง แผ่วๆ ฟังแล้วยอม หมดใจ ลืมฟ้าดินใดๆ ไปทั้งวัน เอ่ยคำ รักกัน เมื่อเรานั้นได้อยู่เคียง มีแต่เสียง กระซิบ กระซิบ มาจากหัวใจ ช่วยกระเถิบมา เข้ามาฝากใจ ซบลงตรงไหล่ แอบอุ่นใน ของกายกัน ฝังรอยอุ่นไอ ให้เราจดจำ แสนจะชุ่มช่ำ เอ่ยแต่คำ ที่จริงใจ... ................ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song346.html เสียงกระซิบจากเกลียวคลื่น เสียง คลื่น ซัด ฝั่ง มัน คลุ้ม คลั่ง ฝัง รอย สวาท ใจ มันซุก มันไซร้ มันซบทรวงทราย แทรก ซึมไม่มีวันวาย มันเคลิ้ม มันคลุก มันเคล้า มิคลาย รสทรายรื่นรมย์ เสียง กระ ซิบ แผ่ว ฟัง หวาน แว่ว พริ้ว ตามเกลียวคลื่น มา เรารัก กันหนา มาหา มาชม คลื่น คอยติดตามเกลียวลม มาร้อย รอยรัก มาทัก คลื่นชม ภิรมย์เพียงฝั่ง ฟัง ซิคลื่น มันละ เมอ ฝาก สวาท เหมือน เธอ ละเมอเพ้อให้ ฟัง เห็น ใจฝั่งบ้างหรือ ยัง ฝั่ง รัก จี รัง เหมือนคลื่น ยืนใจ เสียง คลื่น ซัด ฝั่ง กระ ซิบ สั่ง ฝัง รักตลอด ไป มันซุบ มันซิบ กันชื่นใจ มันซบ มันหนุน จนอุ่นไอ กระซิก กระซี้ กันเรื่อยไป จะรัก กันไว้ ตลอด กาล เสียง กระซิบ กระซิบ ตลอด กาล กระซิบ ว่ารัก ตลอด กาล กระซิบ ว่ารัก ตลอด กาล กระซิบ ว่ารัก ตลอด กาล กระซิบ ว่ารัก ตลอด กาล เสียง กระซิบ กระซิบ ตลอด กาล เสียง กระซิบ กระซิบ ตลอด กาล...
พุด 29 มิ.ย. 2550 10:15 น. - ID 104244 
2700
7
0
29 มิถุนายน 2550 10:26 น. - comment id 717445
เสียงกระซิบจากหัวใจใครคนหนึ่ง ที่ส่งถึงพุดพัดชาคนหน้าหวาน หลงรักเธอลึกซึ้งมาเนิ่นนาน ติดตามอ่านงานกลอนเธออ้อนทรวง.. คิดถึงจังง.
29 มิถุนายน 2550 10:37 น. - comment id 717451
เสียงกระซิบจากเกลียวคลื่นเกลียวฝัน! http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song346.html... เดือนพูนดวง ลอยเด่นงาม เพ็ญจันทร์ขวัญฟ้าแขวนฟ้า เหนือท้องทะเล แลละลิบๆวะวิบๆระยิบยับ อาบทะเลเป็นสีเงินยวง ดั่งทั้งสรวงสรรพมาสถิต เสียงคลื่น... ยังเว้าวอนกระซิบซัดหาดทรายระริกๆระรี้ๆ... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song346.html เสียง คลื่น ซัด ฝั่ง มัน คลุ้ม คลั่ง ฝัง รอย สวาท ใจ มันซุก มันไซร้ มันซบทรวงทราย แทรก ซึมไม่มีวันวาย มันเคลิ้ม มันคลุก มันเคล้า มิคลาย รสทรายรื่นรมย์ เสียง กระ ซิบ แผ่ว ฟัง หวาน แว่ว พริ้ว ตามเกลียวคลื่น มา เรารัก กันหนา มาหา มาชม คลื่น คอยติดตามเกลียวลม มาร้อย รอยรัก มาทัก คลื่นชม ภิรมย์เพียงฝั่ง ฟัง ซิคลื่น มันละ เมอ ฝาก สวาท เหมือน เธอ ละเมอเพ้อให้ ฟัง เห็น ใจฝั่งบ้างหรือ ยัง ฝั่ง รัก จี รัง เหมือนคลื่น ยืนใจ เสียง คลื่น ซัด ฝั่ง กระ ซิบ สั่ง ฝัง รักตลอด ไป มันซุบ มันซิบ กันชื่นใจ มันซบ มันหนุน จนอุ่นไอ กระซิก กระซี้ กันเรื่อยไป จะรัก กันไว้ ตลอด กาล เสียง กระซิบ กระซิบ ตลอด กาล กระซิบ ว่ารัก ตลอด กาล กระซิบ ว่ารัก ตลอด กาล กระซิบ ว่ารัก ตลอด กาล กระซิบ ว่ารัก ตลอด กาล เสียง กระซิบ กระซิบ ตลอด กาล เสียง กระซิบ กระซิบ ตลอด กาล... ....... เหนือเนินทราย ทิวสนโยกส่ายร่ายกิ่งไหวไกวก้านกิ่ง พร่างพ้อรอรับรอรัก...สายลมแห่งวสันตฤดู ฟ้าเป็นสีทองนวลแจ่มราวสายไหม ใยยวงเมฆราวปุยฝ้าย ลอยกระจายกระจัดพัดพราย ประดับฟ้างามไปตามแรงลม... เสียงเกลียวคลื่น กระซิบฝั่งอ้อนรำพันรำพึง เป็นบทเพลงโบราณที่งามแสนงาม ในการใช้ถ้อยคำ ที่นำมาเรียงร้อยราวสร้อยโซ่อักษราคล้องจองกัน และ... ให้ความรู้สึกลึกล้ำไปตามคำรำพันฝันงามอารมณ์ ที่.. แสนซึ้งซ่านหวานประทับใจ ในความเป็นอัจฉริยะของเหล่าบรรดาศิลปินครูเพลง ที่ใช้จิตบรรเลงรจนา ผ่านการกลั่นทุกถ้อยรจนาหลากคำ อันล้ำล้นเลอค่า มาจากหยาดหมึกจากหยาดเลือดรัก ที่คือจิตวิญญาณของคนรักภาษา และ... พาทราบซึ้งว่า ในอักษราแต่ละตัวนั้นต่างให้เสียง ให้ความหมายที่แสนพริ้งพราว ที่มาจากภูมิปัญญาของบรรพชน ดนตรีแห่งคลื่นฝันรัญจวน และสายแสงจากพระจันทร์หวาน กำลังถาโถมโลมไล้ ยอดคลื่น...อย่างนวลนุ่ม..นุ่มนวลอย่างละมุนละไม ให้พลิกพลิ้ว ฟองพราย พรายฟอง กระฉอกซัดฝั่ง เคลียไคล้คลึงคลอเป็นระลอกๆ หยอกล้อ พ้อพร่างด้วยพราวน้ำผึ้งจันทร์สวรรค์หวาน ให้สวาทมิร้างแรมลาให้งามกว่างาม งามซึ้ง...งามเศร้า...งามจนหนาวใจ รัศมีวิเวกแผ่สร้านกระจายพรายพรมห่มร่างราน พรานทะเลลำพัง.... ไร้ฝั่งฝัน...ฝั่งใจ...ไร้ใคร ในทะเลโลกย์ทะเลลิบ กลางลำเรือเหนือท้องน้ำ อันสุดกว้างไกลเกินคะเน ใจดวงดายเดียวเหว่ว้า ดื่มด่ำ กับเกลียวคลื่นเกลียวทองดั่ง เกลียวธรรมย้อนนำกลับมาสอนใจ... ร่างบึกบึนนั้น... นอนนิ่งงันกับงามเงียบ ทอดถอนใจยาม แลไปพบประสบพักตราแม่ดวงจันทรา ที่มวลหมอกเมฆหม่นมาบดบัง พอกันกับชีวาชีวิต ไร้ทิศทาง แต่ดูสิ...... นั่น...! ดาวเหนือดวงสุกใส ราวดาวธรรม..ในดวงใจ กำลังลอยคว้างกลางนภาจรัสแสง ...ราวเข็มทิศนำทางใจ ให้จันทร์ไสวใจยังมิมืดบอดสิ้นหวัง ราวเรือน้อยลอยลำรอตะวันรุ่ง รออรุณ..... ที่จะหมุนกลับมาเยือนหล้า มาให้ทุกดวงชีวาได้เริ่มต้นใหม่ ไม่มีคำว่าสายเกิน..!!!! ............ พลีน้ำตาลาผืนดิน.. ลาก่อนเกาะพิสุทธิ์ใสกลางใจขวัญ ลาคืนฝันตะวันรอนอ่อนแสงเศร้า ลาแสงตะเกียงริบหรี่เคยคลุกเคล้า ลาดงมะพร้าวสะบัดไหวกลางใจนวล.. ลาก่อนหาดทรายขาวราวเนื้อแป้ง ลาไร้แล้งน้ำใจเคยไห้หวน ลาผืนดินถิ่นเกิดนกนางนวล ลาธรรมชาติล้วนแสนงามนามพะงัน.. ลาภาพเก่ากับแสงเทียนในโบสถ์คร่ำ ลาพิกุลก่ำฉ่ำหอมหลอมใจฝัน ลาทองหลางแดงโดดกลางตะวัน ลาพระจันทร์ดวงโตโผล่พ้นน้ำ.. ลาปะการังหลากสีปลาแสนสุข ลารานรุกทำลายใจขยี้ย่ำ ลาดายเดียวนอนนับดาวราตรีร่ำ ลาระกำเกาะงามรอนอ้อนแสงตะวัน ลาและลาเกินคำว่า*เสียใจยิ่ง* ลาทุกสิ่งลืมเงียบงามนิยามฝัน ลาและลาโลกบ้าบ้าหลงวัตถุกัน ลาสวรรค์ลงนรกตกทาสเงิน... ลาผืนดินยินคนแย่เกินควายคิด ลาชีวิตแข่งกันรวยลมสรรเสริญ ลาโลภหลงตรงกระแสความเจริญ ลาเพลิดเพลินเปลือกนอกหลอกแข่งกัน.. ............... และ..ลืม..ลืม..ลืม... ลืม..สวรรค์เมตตาส่งมาเกิด ลืมเสียเถิดเกาะเงียบงามราวสวรรค์ ลืมความรักน้ำใจเคยแบ่งปัน ลืมงามจันทร์งามใจในรอยกาล.. ลืมทะเลสวยใสสีมรกต ลืมงามงดธรรมชาติคนบ่มรอยหวาน ลืมชีวิตดิบเดิมอดีตนาน ลืมฤดูกาลก่อนเก่าฝากเราจำ ลืมกุ้งปูปลามากมายใต้ทะเลนี้ ยังไม่มีเทคโนโลนี่คอยห้ำหั่น เอามาขายแลกน้ำเงินมารินร่ำ ทาสระกำตามตะวันตกวกทำลาย เงินเงินเงินงงงงงงหลงลืมคิด โลกชีวิตงามเงียบดิบเดิมแตกสลาย ขายจนสิ้นจิตวิญญาณไทยมลาย ขายและขายภูมิชีวิต*จิตแห่งไท* ......................
29 มิถุนายน 2550 11:09 น. - comment id 717465
แด่...มิตร ฤกษ์รัก..(ของใครเอ่ย พุดตราใจจดจำรำลึกถึงมิตรภาพ อันยั่งยืนยาวนานแห่งสองเราเสมอมา และ.. ตราบกาลค่ะ ยังจำได้ไหม..ถึงบทกวีแสนงามนี้ที่ ลำน้ำน่านได้รจนาฝากแทนความรัก ปรารถนาดีมาแด่ฤกษ์ และ.. ช่างแสนตรงใจและใช่เลย ใน..นามลูกผู้ชายนามนายฤกษ์รัก ค่ะ พุดก็คิดถึงนะคะและวาบซึ้งใจในหยาดน้ำใจใสงาม ที่ฤกษ์ไม่เคยลืมที่จะให้แม่ดวงดอกพุดไพร สาวบ้านนา คนนี้มากนานหลายปี และ.. หวัง..จนกว่า.. พุดจะถอดใจหมดไฟฝันเลิกปันดี พลีงามรจนาในโลกฝัน โลกบรรณพิภพนะคะ
ฤกษ์ลำแสงแห่งไม้หกทิศ..ดอกมิตรบานรับ ลำน้ำน่าน ทิวาฤกษ์เบิกฟ้ามาอีกครั้ง ประหนึ่งดังไม้หนุ่มในพุ่มศิลป์ ที่เคยผลิเบ่งบานนานอาจิณ กลับทวนกลิ่นหวลลมมาพรมใจ จากเต้าตูมในครรภ์เมื่อวันก่อน ค่อยแตกตอนเติบงามตามลมไหว เรื่อยเรียงล่องแรมทางกลางบ่วงใบ มาละไมงามอยู่คู่ยอดกลอน เกสรยวนแหย่หยอกดอกไม้เมือง ทุกราวเรื่องบันทึกตรึกอักษร แท้กล่อมเกลาเงาไพรให้อาวรณ์ ราวดอกมิตรใต้หมอนตอนราตรี เป็นดอกรักเล่ห์ไม้มาลัยลอย ที่ถูกร้อยด้วยแรงแห่งหญิงศรี จากมืองามนามเทพแห่งนารี บุพการีก่อเกื้อเชื้อชาติมา ยี่สิบเก้าเช้าค่ำของพันธุ์ไม้ โกสุมใดจะเท่าเหล่าแสงษา ของดอกแรงแสงอาทิตย์วิจิตรา หกชายคาทุกทิศสนิทเรือน ทิศหนึ่งเพื่อนทิศหนึ่งพี่วจีรส งามหมดจดดอกใดเปรียบได้เหมือน ทิศหนึ่งน้องทิศหนึ่งครูผู้มาเยือน ไม่เคยเบือนเคยบิดผิดจรรยา หนึ่งในเจ้าลึกล้ำจดจำไว้ กลางพงไพรคุ้งกลอนซ้อนนัยหนา หนึ่งยอดเจ้าแทงพ้นบนเมฆา ผ่านบ่วงม่านอักษรามาซึ้งความ ขอให้ดอกดาวแดงแสงอาทิตย์ จงสถิตย์เรือนกวีศรีสยาม เป็นโกสุมเหนือย่านภิบาลนาม แตกดอกสามดอกสี่ไม่มีเว้น สู่มงคลดาวฤกษ์คอยเบิกฟ้า ส่องแสงมากระทบสบตาเห็น แต่งคืนหม่นร้างฝันไร้จันทร์เพ็ญ กลางลำเค็ญมิตรมิ่งได้อิงพัก ทิวาฤกษ์เบิกฟ้ามาอีกคราว ยี่สิบเก้าฤกษ์ใจได้รู้จัก ขออวยพรอักษรสะท้อนภักดิ์ แด่มิตรรักมิตรกวีที่บรรจง ด้วยน้ำคำอมฤทธิ์เมื่อจิตนิ่ง ด้วยความจริง..ใจชมสมประสงค์ ด้วยรวงกลอนอ่อนหวานปานผึ้งดง มาแต่งองค์ทรงป่า..วนาดร ให้ฤกษ์ฤทธิ์นิมิตรนี้มีแต่สุข อันความทุกข์ยากใดอย่าได้หลอน เป็นดอกไม้หกทิศจิตอาทร หอมกำจรกลอนกำจายห่อนคลายมนต์ -------------------------------- ให้มิ่งมิตรกวี นาม ฤกษ์ ที่ข้าพเจ้าบรรจงให้เป็นดอกแสงอาทิตย์ ที่ไม่บกพร่องในวิถี กับจรรยาอันดีงามต่อทิศทั้งหกที่ได้เห็นมา มิตรกลอนผู้งดงามในความรู้สึกทุกๆ ครั้งที่ได้อ่านความ เป็นไม้หนุ่มนำแสงแห่งอาทร มาสู่ร่มบ้านเรือนไทยแห่งนี้ เป็นดาวฤกษ์ที่มีแสงในตัวเองเบิกฟ้าในคืนหม่น... เป็นมาลัยดอกรักเล่ห์ที่หอมกำจรจายในหมู่ดอกไม้เมือง กับในวาระครบรอบยี่สิบเก้าปี... หวังให้บทกวีสำแดงความเอื้ออาทรในมิตรตราบนานเท่านาน จะมีสิ่งไหนที่หวานหอมไปกว่ามิตรภาพ และธรรมชาติรายล้อมที่เป็นมิตร ............... นานนานจะเกิดอาการอิจฉาตาร้อนใครบางคน ที่รจนาบทกวีเยี่ยมยอดในยุทธจักร แห่งคุ้มกลอน* *ร่มรักเรือนไทยเรือนทองแห่งผองเรา* นะบัดนี้ พุดพัดชาจำต้องขอประลองยุทธิ์ ใช้ยุทธวิธีแบบใหม่ ขอใส่อลังการหวานหอม มาขอ แข่งรักแย่งรักฤกษ์ให้ฤกษ์รัก ด้วยรักด้วยซาบซึ้งใจ ในน้ำใจมิ่งมิตรสนิทแนบมายาวนาน สุภาพบุรุษ ที่มากมายมากมีอารมณ์ขัน อารมณ์คันอารมณ์มันส์อารมณ์ดี ที่น้องพี่แสนรักเอยแสนรักในกมลละไม เอาละนะคะแต่นๆๆๆ ************ นำกลีบดอกไม้มามอบให้เต็มรถบรรทุก และมาบุกหว่านหอมถึงหน้าบ้าน ให้ฤกษ์รักนอนเคลียไคล้กลีบดอกไม้บาน ในวันหวานวันนี้มีสุขใจ บนนภาเฮลิคอปเตอร์โปรยปรายมาลัยช่อชัยพฤกษ์ พร่างพรายตึกวอชิงตันพลันไสว มีลูกโป่งสีแดงนับพันรูปหัวใจ พร้อมสลักอักษรใจว่ารักรัก เป็นมาลัยดอกไม้ให้วันเกิด ว่ารักฤกษ์รักใจผูกพันนัก ให้คนดีมีน้ำใจเป็นที่รัก ให้พบรักพบเงาใจไปนิรันดร์ พุดพัดชา 09 ส.ค. 47 - 08:46 IP 203.151.217.160
29 มิถุนายน 2550 11:22 น. - comment id 717469
ป.ลยังจำได้ รจนาตอนนั้นฤกษ์กำลังท่องอเมริกาค่ะ บนนภาเฮลิคอปเตอร์โปรยปรายมาลัยช่อชัยพฤกษ์ พร่างพรายตึกวอชิงตันพลันไสว มีลูกโป่งสีแดงนับพันรูปหัวใจ พร้อมสลักอักษรใจว่ารักรัก เป็นมาลัยดอกไม้ให้วันเกิด ว่ารักฤกษ์รักใจผูกพันนัก ให้คนดีมีน้ำใจเป็นที่รัก ให้พบรักพบเงาใจไปนิรันดร์
29 มิถุนายน 2550 11:28 น. - comment id 717472
เวลาท้อแท้หมดกำลังใจก็ยังกลับไปอ่านกลอนของลำน้ำน่านบ่อย ๆ ซาบซึ้งในมิตรไมตรีไม่เคยลืมเช่นเดียวกัน และก็ยินดีนักเมื่อเห็นพุดพัดชาได้ร่วมทำบุญกับลำน้ำน่านในงานบุญรวมใจสู่ชัยภูมิเหมือนทำบุญร่วมชาติตักบาตรร่วมขันชื่นใจหลาย...
29 มิถุนายน 2550 12:11 น. - comment id 717486
29 มิถุนายน 2550 13:04 น. - comment id 717516
หวานจังเลยนะคะเสียงกระซิบของพี่พุด
29 มิถุนายน 2550 13:27 น. - comment id 717527
เสียงกระซิบนุ่มนวลชวนวาบหวาม ใจเตลิดลอยตามเจ้าของเสียง หวานหวานแว่วแผ่วเบาเจ้าสำเนียง ใจเอนเอียงตามติดไม่คิดไกล มาฟังเสียงกระซิบค่ะ นุ่มนวลเกินบรรยาย
29 มิถุนายน 2550 14:57 น. - comment id 717569
29 มิถุนายน 2550 17:34 น. - comment id 717613
แวะมาอ่านบทกวีที่ไพเราะ และหวานซึ้งค่ะ..
29 มิถุนายน 2550 18:24 น. - comment id 717631
นี้กระซิบกันขนาดนี้ก็คงต้องตั้งใจฟังมาก ๆแล้วคะ หวานจังเลยอยากเป็นผู้หญิงในรูปจัง
29 มิถุนายน 2550 19:06 น. - comment id 717654
I WANT TO GET MARRY, TOO.....
29 มิถุนายน 2550 20:43 น. - comment id 717705
อ่านแล้วนู๋เอมยิ้มเชียวค่ะพี่พุด
29 มิถุนายน 2550 23:44 น. - comment id 717744
30 มิถุนายน 2550 11:18 น. - comment id 717844
การแต่งงานเป็นจุดเริ่มต้นของการใช้ชีวิตร่วมกัน หลายคู่ก็ไปด้วยดี แต่หลายคู่หละ แต่ก็ยังเชื่อว่าชีวิตคู่ที่เป็นสุขมีจริง เราให้โอกาสตัวเองในการเลือกแล้วหรือยังเท่านั้นเอง...เป็นกำลังใจให้ผู้ที่มีความหวัง อยากเป็นดั่งในภาพทุกคนค่ะ...บาย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
