http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song347.html บทเพลง*บัวกลางบึง* ทบทวนทุกข์สุขพ้นผ่าน หวังหวานรานโศกโลกฝัน เดียวดายหมายหมองนานวัน สุขสั้นฝันเพ้อเก้อลวง ลำพังแสนงามนิยามว่าง อ้างว้างลอยล่องท่องสรวง โบยบินอิสราเจ้าขวัญดวง เหนือปวงมายาพันธนาใด ปลดปล่อยหัวใจว่างเปล่า เงียบเหงางดงามไสว เพชรพร่างแพรวพราวมณีใจ สุขไหนใดเทียบเปรียบปาน นิ่งนิ่งชีวิตคิดฝัน บัวสวรรค์ไสวช่อแสนหวาน กลางบึงจิตนิรมิตเบ่งบาน กัปป์กาลด้วยสายแสงธรรม...! ................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song347.html บัวกลางบึง สุนทราภรณ์ อนาถเหลือล้ำ บัวบานเหนือน้ำ อยู่ห่าง คน ลับตาอยู่จน กลางบึง ได้แต่ชะเง้อ ละเมอ รำพึง เจ้าอยู่ถึงกลางบึง ปล่อย ให้ผึ้ง เชยชม แดดส่องผิวน้ำ บัวพลอยหมองคล้ำ ด้วยแดด เผา สีเจ้าก็เศร้า ด้วย ลม ตกดึก น้ำน้อย นอนคอยคนชม เจ้าต้องคลุกโคลนตมกลีบ ที่บ่ม โรย รา บัว น้อย ลอยอยู่กลาง บึง ครั้นคนเอื้อมไม่ถึง มีฝูงผึ้งบินมา อยากพักพิงบนหิ้งบูชา เขาไม่ปรารถนา แล้วจะว่าเขาแกล้ง โธ่ อยู่ไกล หนักหนา ดั่งซ่อนหลบตา แอบแฝง หากปล่อยทิ้งไว้พอใจแมลง สิ้นกลิ่นสีโรยแรง แล้วคงเหี่ยวแห้ง คา บึง...
พุด 4 ก.ค. 2550 11:10 น. - ID 104428 
993
3
0
4 กรกฎาคม 2550 11:24 น. - comment id 719590
สวยมากเลยค่ะพี่พุด
4 กรกฎาคม 2550 11:55 น. - comment id 719620
พี่พุดไพร พี่สาวนา หวังบัวเพชรบัวทองผ่องพรายพราว งามอะคร้าวจากบึงทิพย์ จักบานไสวนะกลางใจ น้องทะเลใจ น้องเอมเช่นเฉกกันค่ะคนดี รักและจดจำซาบซึ้ง ในหยาดน้ำใจน้องเสมอมาค่ะ พี่พุด
4 กรกฎาคม 2550 12:56 น. - comment id 719643
อัลมิตรานึกถึงหนังสือเล่มหนึ่งชื่อว่า เพลงขลุ่ยผิว ของ อ.เนาว์ ในเล่ม มีรูป ๆ หนึ่ง เป็นใบบัว และใบบัวนั้น ก็อยู่ในหนองน้ำเน่า ในความแตกต่างของภาพ ปรากฏสิ่งอันวิจิตร อัลมิตราเชื่อว่า กวี มีตาที่สาม สามารถมองเห็นในสิ่งที่คนอื่นไม่สังเกต คุณพุดพัดชาก็เช่นกันค่ะ หัวใจของคุณพุดพัดชา สัมผัสในสิ่งต่าง ๆ ที่อยู่โดยรอบ และรับรู้ถึงความเป็นไปนั้น ไว้ อัลมิตราจะไปค้นหนังสือเล่มนั้น และคัดงานมาให้อ่านนะคะ
6 กรกฎาคม 2550 09:32 น. - comment id 720611
รูปสวยค่ะกลอนก้อเพราะชอบคะชอบมากๆคะแต่คงแต่งไม่ได้เหมือนพี่นะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
