"ยะเยือกฝนหยาดเย็น กระเซ็นจากเมฆหม่น ครืนครืนฟ้าคำรณ หนึ่งคนยืนเดียวดาย... " (ศารทูล) สาดฟ่องฟองฝอยปรอยโปรย กระหายหื่นโหยโรยล้า กลับฉ่ำด่ำทิพย์ธารา กอหญ้าระยับรับชล หนึ่งคนทนยืนฝืนเหงา เปลี่ยวเปล่าคราวฟ้าพาฝน มองว่าหล้านี้พิกล ทุกข์ท้นท่วมทับอับใจ วิหคผกผินบินร่อน ถลาว้าว่อนอ่อนไหว หันขวับลับคว้างห่างไป ฝืนใจกลางสายฝนปรอย เหงาใจไหนเล่าเจ้านก พลัดตกจากฟ้ามาผลอย คงเหนื่อยเมื่อยง่วงร่วงลอย รอคอยวันใหม่ได้มา ตราบใดใจเจ้าเฝ้าหวัง จีรังฝังใจใฝ่กล้า พรุ่งนี้ฝันชื่นตื่นตา รอท่านกน้อยลอยไป ฯ
"เพชรสังคีต" 20 ส.ค. 2550 14:04 น. - ID 106227 
900
6
0
20 สิงหาคม 2550 14:10 น. - comment id 741115
ขอบคุณ ที่เขียนกลอนดี ๆ
20 สิงหาคม 2550 14:56 น. - comment id 741169
แวะมาอ่านกาพย์ไพเราะค่ะ..
20 สิงหาคม 2550 15:43 น. - comment id 741233
กลอนหก ขอรับหญิงรพี
20 สิงหาคม 2550 15:56 น. - comment id 741252
เพล้ง..!!!!!..หน้าแตกเลยเรา..
หญิงรพีไม่ค่อยรู้เรื่องหรอกค่ะ..ขอบคุณค่ะที่กรุณาบอก..
20 สิงหาคม 2550 16:00 น. - comment id 741255
แวะมาอ่านค่ะ..เพราะจังค่ะ..
20 สิงหาคม 2550 16:52 น. - comment id 741290
เพราะจังนะครับ แว๊บมาทัก ไปแล้ว...
20 สิงหาคม 2550 17:53 น. - comment id 741318
สวัสดีค่ะ เพราะอีกแล้วนะค่ะ แต่รู้สึกว้าเหว่
21 สิงหาคม 2550 04:38 น. - comment id 741585
21 สิงหาคม 2550 10:49 น. - comment id 741699
อ่านแล้วรู้สึกดีค่ะ คิคิคิคิๆๆ
21 สิงหาคม 2550 20:26 น. - comment id 742152
โอ้ ไพเราะมากครับ...อ่านแล้วหายเหงาเลยล่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
