หน้าส่วนตัว
ใบไม้เอ๋ย...เพียงเจ้าปลิดใบ....
ร่วงลงสู่พื้นดิน..ใบแล้ว..ใบเล่า
หัวใจของข้า...ก็เหมือนหลุดร่วงตามเจ้า..
ครั้งแล้ว....ครั้งเล่า...
เจ้าอาจจะปลิดใบ..โดยที่ไม่มีแม้แต่ความเจ็บปวด...
เพราะมันเป็นธรรมชาติ....
แต่..ข้าเจ็บปวดทุกครั้ง...ที่หัวใจหลุดร่วงลงสู่พื้นดิน..
เพราะมันไม่ใช่ธรรมชาติ....
แต่...มันเกิดจาก..ความรู้สึกที่แท้จริงของข้า...นั่นเอง
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ทิพย์โนราห์ พันดาว 24 ส.ค. 2550 06:07 น. - ID 106361 
1155
4
0
24 สิงหาคม 2550 08:16 น. - comment id 655611
ดีค่ะแวะมาทักทายกันเจ้าค่ะ
24 สิงหาคม 2550 06:40 น. - comment id 743337
เมื่อยามที่จิดเรา "ตก" ความหม่นเศร้าก็เข้ามาครอบครอง แต่ก็ใช่ว่าจักเป็นเช่นนี้อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน ใบไม้ยังผลัดใบนะ...สหายผู้มีปมในใจคล้ายกับเรา...มัน "อาจจะ" ง่ายต่อการ "ผลัดใจ" ก็ได้ในวันหนี่งข้างหน้า ซึ่งมิอาจรู้แน่ว่าเป็นยามใด..
24 สิงหาคม 2550 07:08 น. - comment id 743343
ท้อแท้.........แต่อย่าท้อถอย รอคอย.........แต่อย่าสิ้นหวัง เจ็บปวด.......อย่าหมดพลัง ฟากฝั่ง........ ยังต้องก้าวไป....สู้ สู้
24 สิงหาคม 2550 12:05 น. - comment id 743461
ที่เธอ เจ็บปวดทุกครั้ง...หัวใจไม่ได้หลุดร่วงลงสู่พื้นดิน..หรอกครับ ยังอยู่ที่เดิม
24 สิงหาคม 2550 23:55 น. - comment id 743801
เพียงใบไม้ที่ปริ้วตกลงพื้นทำให้ใจเจ้าเจ็บมิได้หรอก แต่หัวใจเจ้าที่ปล่อยให้ตกพื้นต่างหากเล่าที่ทำให้เจ้าเจ็บ รักษาหัวใจให้ดีๆ เพราะหัวใจของคุณยังมีค่ากับคนอีกหลายๆคน
25 สิงหาคม 2550 09:47 น. - comment id 743946
แก้วประเสริฐ.
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
