ฝึกหัดเขียน

ฝึกหัดเขียนเรียนกลอนอักษรสาสน์
เขียนตำนานรักร้าวคาววิสัย
ลำนำหลากร้อยเรื่องความในใจ
ทั้งสุขสมร้องให้นัยจินตนา
ในความจริงชีวิตยังสดชื่น
ยิ้มระรื่นชื่นสุขมากหนักหนา
รักสองเราเข้าใจแนบกายา
ทั้งมั่นคงล้ำค่าเกินบรรยาย
ลำนำกลอนอกหักความรักร้าว
เป็นแค่นำลำเนาเข้าขยาย
ฝึกหักคำร้อยถักหลากสไตล์
ให้ดูคล้ายทุกตรมขมอุรา
จะหัดเขียนเรียนกานท์หมั่นฝึกฝน
เรียงลำนำคำคนให้มีค่า
สานเรื่องราวรอบข้างตามศรัทธา
ปรารถนาให้อ่านดูสมจริง
สุภาษิตสอนไว้ให้รู้ค่า
เกิดเป็นหญิงอยากหนักให้รู้นิ่ง
อยู่ในกรอบรักตัวอย่าสุงสิง
ความรักจริงพาวิ่งมาหาเรา
ในโลกนี้ทุกข์สุขร่วมผสม
ทั้งทุกข์ตรมสมหวังเข้าลุมเล้า
มีสติตั้งมั่นหมั่นฝึกเอา
ความสดใสแพรวพราวอยู่ไม่ไกล

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

ดอกบัว 31 ส.ค. 2550 18:52 น. - ID 106614

995

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/106614 ที่มา: ดอกบัว

comments powered by Disqus

ก่องกิก

31 สิงหาคม 2550 19:44 น. - comment id 747207
```
เขียนดีนี่ครับ
```

เก็จถะหวา

31 สิงหาคม 2550 19:55 น. - comment id 747216

กลอนเพราะ  ได้ใจเลยค่ะ
กลอนก็คือกลอน

white rose.

31 สิงหาคม 2550 20:24 น. - comment id 747249

เขียนได้ดีค่ะน้องบัว..พี่แวะมาอ่านจ้ะ..

๑^______^๑ บินหลาสีน้ำเงิน

1 กันยายน 2550 08:21 น. - comment id 747361



....>>>
บทกลอนไพเราะมากครับคุณดอกบัว...ชื่นชมจากใจ

จากเพื่อนอักษร
 

.......

กชมนวรรณ

1 กันยายน 2550 10:27 น. - comment id 747400
```
เขียนได้ดีค่ะ แวะมาชื่นชมค่ะ
```

กวีธรรม/สายธารธรรม

1 กันยายน 2550 10:53 น. - comment id 747403

กัลยาณมิตรธรรม งามล้ำเลิศ 
           มิตรประเสริฐ คอยชักนำ ธรรมสุขศรี 
           ยามพูดคุย สนทนา ถ้อยพาที 
           พาใฝ่ดี ให้ทำคุณ กุศลบุญ 

                 การปรารภ ความเพียร เพียร ลด ละ 
           มวลหมู่อกุศลธรรม มินำหนุน 
           ที่เปื้อนจิต ออกจากใจ ให้ใฝ่บุญ 
           เพื่อคอยหนุน กุศลไว้ มิให้จาง

ไหมไทย

1 กันยายน 2550 13:49 น. - comment id 747457

มาหัดขีดเขียนเหมือนกันจ๊า

whitelily

1 กันยายน 2550 13:55 น. - comment id 747463

มา     ให้น้องสาวจ้า...

พี่ก้อหัดเขียนเหมือนกันแหละ.....

ดาวระดา

2 กันยายน 2550 00:47 น. - comment id 747633

ดีครับใช้ได้เลยหวังว่าคงจะได้อ่านกลอนดีดี
จากคุณนะครับ

rain..

2 กันยายน 2550 10:05 น. - comment id 747694

โห้ยย...เป็นบทกลอนที่บัวหัดเขียนหรอคะ....   เรนว่าไม่ใช่ร้อกกก..  เป็นแบบฝึกหัดที่บัวเขียนได้ดีมากๆๆเลยนะคะ..
    ..

    เรนเป็นกำลังใจให้บัวนะคะ..

ราชิกา

2 กันยายน 2550 12:32 น. - comment id 747747

...ทุกคน..ย่อมมีการเริ่มต้น....ผิดพลาดไปบ้าง...ถือว่าเป็นปกติ..ทุกอย่าง..เราสามารถเรียนรู้และฝึกหัดได้..สิ่งสำคัญ..คือความเพียร...และสร้าง..พลังใจ...ให้เข้มแข็ง..และก้าวต่อไป..อย่างมั่นคง.....

น้องบัว...เขียนได้ดีแล้วล่ะ..แต่อาจจะมีผิดเล็กๆน้อยๆ...ซึ่งเราแก้ไขได้...ว่างๆไว้คุยกันนะจ๊ะ....

พี่ตุ้ม...มาให้..กำลังใจ..น้องบัวจ๊ะ..คิดถึงมากนะคนดี.....

ดอกบัว

3 กันยายน 2550 19:17 น. - comment id 748520

สวัสดีค่ะ พี่ก่องกิก
ดอกบัวหัดเขียนไปเรื่อยๆค่ะ
ก็ดอกบัวไปอ่านของพี่ๆนั้นแหล่ะค่ะ
ดอกบัวเรยมาลองเขียนบ้างค่ะ
ขอบคุณค่ะพี่ก่องกิก


สวัสดีค่ะคุณเก็จถะหวา
คุณเขียนน่าอ่านก็ของบัวตั้งเยอะนะค่ะ
บัวก็หยุดบ้างเขียนบ้างยามเหนื่อย
พอมานั่งขีดเขียนก็ดีเหมือนค่ะ
ขอบคุณค่ะที่มาทักบัวเสมอค่ะ


สวัสดีค่ะ พี่กุหลาบขาว
พี่สบายดีนะค่ะ บัวเห็นพี่เขียนแต่ละบท
บัวอ่านแล้วทำไงนะบัวถึงจะสื่อได้แบบพี่บ้าง
บัวก็เรยเขียนตามความคิดของบัวแหล่ะค่ะ
พักนี้บัวมีเวลาน้อยก็เรยไม่ค่อยจะมาเขียนเท่าไรค่ะ
บัวขอให้พี่กุหลาบขาวมีความสุขนะค่ะ


สวัสดีค่ะคุณบินหลาสีน้ำเงิน 
ขอบคุณค่ะกับคำชม 
คุณไม่เห็นจะเขียนมาให้อ่านอีกล่ะค่ะ
ดอกบัวชอบอ่านแนวกลอนของคุณค่ะ
นำมาให้อ่านอีกนะค่ะ
เพื่อนอักษร


สวัสดีค่ะ กชมนวรรณ 
ขอบคุณค่ะที่แวะมาคุยกับดอกบัวทุกครั้ง
ขอบคุณค่ะ


กราบสวัสดีค่ะ พี่กวีธรรม/สายธารธรรม 
บัวขออนุญาตเรียกพี่นะค่ะ
เพราะบทกวีของพี่บัวทราบว่าพี่เรียนรู้
ด้านนี้มามากนัก
พี่ช่วยโพสต์บทยาวๆมาให้บัวอ่านบ้างสิค่ะ
พี่เขียนแนวแบบนี้นะค่ะ บัวชอบค่ะ
เพราะบัวจะพิจารณาและปฏิบัติตามไปด้วยค่ะ
มนุษย์เราถ้ามีข้อคิดชี้ทางให้ไดศึกษาตลอด
จะได้ผลไม่มากก็น้อยแหล่ะ
คงเหมือนที่ตอนเราอ่านกลอนจากเขียนไม่เป็นพอเราอ่านไปเรื่อยๆเราก็สามารถเขียนได้บ้างค่ะ 
บัวก็เรยคิดว่าถ้าได้อ่านข้อคิดดีๆแบบนี้เรื่อยๆก็จะซึมซับเข้าจิตใจเราได้ค่ะ
กราบขอบพระคุณนะค่ะกับสิ่งดีๆที่พิมพ์ลงให้อ่านค่ะ



สวัสดีค่ะ คุณไหมไทย
แบบนี่ดอกบัวต้องยอมไม่ได้สิค่ะเนี่ย
ก็เดียวบัวยังไปไม่ถึงไหน
แต่คุณขีดเขียนได้สวยงามกว่าของดอกบัวสิค่ะ บัวจะคอยอ่านของคุณค่ะ
ขอบคุณค่ะ



สวัสดีค่ะพี่รี
บัวห่างบทกลอนไปตั้งนานเหมือนกันแหล่ะ
ส่วนมากที่นำมาโพสต์จะเป็นที่เขียนไว้นานแล้วค่ะ 
พอมาเริ่มเขียนใหม่ยังไปไม่ถึงไหนเรยค่ะ
บัวเก็บกำลังใจของพี่ไว้หมดแล้วนะค่ะ
ห้ามมาทวงคืนด้วยค่ะ
ขอบคุณค่ะพี่รี

 

สวัสดีค่ะ คุณดาวระดา
ดอกบัวจะพยายามเขียนอีกค่ะ
แต่ว่าคุณมาโพสต์ให้อ่านบ้างสิค่ะ
หรือว่ามาโพสต์แล้วแต่ดอกบัวยังไม่อ่านค่ะนี้
เดี๋ยวดอกบัวไปหาก่อนนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ


เรนค่ะ
เรนแล้วถ้าเรนเป็นคุณครูเรนจะให้คะแนนบัวเท่าไรค่ะเนี่ยให้ผ่านหรือว่าให้เต็มล่ะค่ะ
บัวว่าเรนนั้นแหล่ะค่ะ เขียนแต่ล่ะบท
บัวอ่านแล้วดีจังเขียนมาโพสต์บ่อยๆสิค่ะ
บัวรับกำลังใจของเรนกับพี่รีไปเก็บไว้
เต็มกล่องที่เก็บกำลังใจแล้วนะค่ะ
ตอนเนี่ยบัวกะลังหาที่เก็บใหม่แล้วค่ะเรน
บัวคิดถึงเรนเสมอนะค่ะ


สวัสดีค่ะพี่ตุ้ม 
บัวขอกอดพี่ตุ้มหน่อยนะค่ะคิดถึงจังค่ะ
บัวจำทุกคำที่พี่สอนบัวไว้เสมอค่ะ
และบัวก็เข้มแข็งมั่นคงตลอดมา
ในบ้างครั้งบัวก็มีร้องให้เสียใจกลัว
แต่บัวก็เรียนรู้ไว้เสมอว่าทุกคนย่อมผ่านทุกเรื่องราวสุขทุกข์เศร้าน้ำตาหัวเราะ
บัวยังจำที่บัวกระโดดแล้วพลาดได้นะค่ะ
นั้นคือบัวไม่คอยระวังเรยทำให้บัวพลาดต้องเจ็บตัว บัวก็เรยต้องมานั่งฝึกหัดให้ดีกว่าเดิมค่ะ 
บัวก็คิดถึงพี่มากมายแต่ว่าพอบัวว่างก็นอนหลับค่ะ เพราะช่วงนี้บัวต้องรักษาตัวด้วยค่ะ
เพราะเลือดบัวมันต่ำลงมาก หมอบอกว่า
ถ้าถึง 9.5 บัวต้องถ่ายเลือด
นี้ลดลง 10.5 ค่ะเรยต้องกินยาบำรุงหนักค่ะ
แต่ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่ตุ้มสบายมาก
บัวคิดถึงพี่ตุ้มและพี่ๆเพื่อนๆเสมอมา
บัวขอให้พี่ตุ้มมีสุขภาพแข็งแรง
มีความสุขนะค่ะ พี่พักผ่อนบ้างนะค่ะ
บัวรู้ว่าพี่เหนื่อยมากกับการสร้างบ้านใหม่
เพราะบัวก็แย่เหมือนกันค่ะ


บัวขอบพระคุณพี่ๆเพื่อนๆทุกท่านนะค่ะ
ที่มาคุยกับบัวขอบคุณค่ะ