ราตรีที่จันทร์ดวงทองผ่องพราย หยาดสายน้ำผึ้งแสนหวาน โลกในใจนิ่งเงียบเลิกราน ผสานธรรมอบร่ำใจ ทุกข์มายาสมมุติหลุดพ้น สับสนไขว่คว้าหวั่นไหว แท้เที่ยงทุกสิ่งราวฝันไป รักใดไหนเล่ายาวนาน มิช้านานกาลเวลารอรับ หนาวนับมิกี่ปีผันผ่าน เดียวดายเจ็บทุกข์รุกราน ลำพังผ่านสู่แดนใดเลือกรอ แดนสวรรค์อันว่างร้างไร้ภพ ฤาจักจบวิบากวนยากพ้นหนอ นิพพานเสียเดี๋ยวนี้ณ..ที่นี่อย่ารีรอ เพียงมิท้อเพียรพบปัญญาญาณ แลลึกลงในจิตชีวิตขวัญ หลงโศกศัลย์ฝันเสน่หามายาหวาน ธรรมชาติภุมรินทร์บินภิรมย์เพียงชมผ่าน ฝากพิษราน... ฝากพิษเศร้าเจ้าดวงดอกไม้..ตายทั้งเป็น...!
พุด 24 ก.ย. 2550 20:53 น. - ID 107604 
1858
0
0
24 กันยายน 2550 22:13 น. - comment id 758956
แมลงชมดมดอกไม้เมื่อคลายหวาน เสพสำราญฝากพิษเสน่หา แล้วบินจากฝากไว้เพียงสายตา ที่มองมาเพียงผ่านม่านดอกไม้
26 กันยายน 2550 11:15 น. - comment id 760116
เยียมยอดมากคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
