....จันทราชา ๒

"เพชรสังคีต"

"จันทราชา"
ตอน ศึกศุกร์ดารา
ต่อจากตอนที่แล้ว
(พระจันทรยกทัพสวรรค์ช่วยนครเสาร์ดารา)
....เมื่อนั้น
พระเสาร์ดารามานร่านร้อน
เห็นทีครานี้ต้องม้วยมรณ์
ถูกราญรอนโจมจันฟันตี
มิได้คิดชาตินี้จะมีศึก
ใจก็นึกกลัวภัยใคร่หลบหนี
แต่เจาะจงส่งสาส์นผ่านภูมี
ป่านฉะนี้มิตอบมาว่าอย่างไร
แม้นไม่ช่วยก็คงจะยอมพ่าย
เพราะฤทธิ์ร้ายศุกร์ดาราช้าไฉน
โอ้โอ๋เราแต่นี้จนต่อไป
คงอาลัยเสาร์นครให้ร้อนรน
ว่าพลางทางขื่นสะอื้นโอด
พระจงโปรดกรุณาข้าสักหน
คงไม่สิ้นน้ำพระทัยภูวดล
นึกกล้ำกลืนฝืนทนอยู่ในใน ฯ
....บัดนั้น
อำมาตย์เสาร์นครากรุงใหญ่
ถวายบังคมภูวนัย
หน้าตาดีใจเป็นล้นพ้น ฯ
....เมื่อนั้น
พระเสาร์ตริตรึกนึกฉงน
ท่านผู้นี้เห็นทีชอบกล
มารื่นรื่นรนรนถวายบังคม
จึงตรัสถามอำมาตย์ผู้มียศ
พลางสลดฝืนใจให้เหมาะสม
มีอันใดแจ้งมาในอารมณ์
ดูเริงรื่นชื่นชมถึงเพียงนั้น ฯ
....บัดนั้น
อำมาตย์ก้มหัวตัวสั่น
ข้าแต่พระเสาร์ราชันย์
มีเรื่องสำคัญมากราบทูล
บัดนี้พระจันทรนฤนารถ
องอาจพร้อมทัพนเรศูร
มาช่วยชาติเชื้อเกื้อกูล
อย่าอาดูรเลยหนาพระราชันย์ ฯ
....เมื่อนั้น
พระเสาร์ได้สดับกลับสุขสันต์
รุดเสด็จออกไปเฝ้าพระจันทร์
จากพระโรงทองนั้นมาทันที
ครั้นเห็นทัพพระจันทร
แลสลอนสล้างไปในทุกที่
ยอกรบังคมภูบดี
หม่อมฉันมิขาดที่พึ่งพา ฯ
....เมื่อนั้น
พระจันทรสูงส่งวงศา
ตรัสตอบพระเจ้าเสาร์ดารา
เผยพจนามาทันใด
แม้นมิส่งสาราให้มาช่วย
จะปล่อยให้ท่านม้วยหามิได้
ความทราบถึงเราก็เศร้าใจ
เห็นทีต้องได้ตัดญาติกัน
ศุกร์ดาราเรืองสนามพระนามนี้
เป็นถึงที่พระนัดดาเชียวหนานั่น
เมื่อครั้งก่อนกาลวารวัน
ก็ถึงชั้นราชบุตรสุดโสภา
แห่งองค์พระเชษฐาอาทิตย์
ผู้ประสิทธิ์แสงไถงในโลกหล้า
ครานั้นเสวยราชย์เป็นจอมฟ้า
เราถือยศอนุชาจันทร
เมื่อพระพี่ของฉันสวรรคต
ก็สิ้นหมดผู้ชาญราญสมร
จึ่งเราขึ้นครองฟ้านภาพร
เพราะสังวรหน่อกษัตริย์ขัตติยา
มาบัดนี้หลานเราหลงในอำนาจ
จะฟัดฟาดเอาชัยไม่เข้าท่า
เห็นทีต้องใช้เล่ห์เจรจา
มิให้เสียกำลังฟ้าจะอาวรณ์
ตรัสพลางทางถอนหฤทัย
แล้วสั่งทัพไทไกรสร
ตั้งหลักปักฐานรานรอน
รอคอยภูธรบัญชา ฯ
....เมื่อนั้น
พระเสาร์ยศใหญ่ใจกล้า
ทูลเชิญพระจันทราชา
สู่พระโรงมโหฬาร์คลาไคล ฯ
(ติดตามต่อใน พระศุกร์ยกทัพหมายรานรอนนครเสาร์ดารา)