.... น ร ก .... !!!!!!

ลานเทวา

ไม่มีใครเห็นใครใสพิสุทธิ์
ในยุคที่มนุษย์ต่างไขว่คว้า
ไม่มีใครไหนพร้อมยอมลดลา
ต่างบีฑาเผ่นโผยโดยกำลัง
ไม่มีใครเห็นใครด้วยใจดอก
ในยุคที่การกลับกลอกนั้นเกินหยั่ง
ไม่มีใครไหนพร้อมจะยอมฟัง
อย่างจริงจังจริงใจในลำเค็ญ
จึงแลทรามมิพ้นทราม
ประหนึ่งความดียากจะฝากเห็น
ชอบธรรมใดไหนสร้างที่อ้างเป็น
ล้วนโดดเด่นความอุบาทว์สุดคาดคิด
ไม่มีมีใครเห็นใครดีงามดอก
ในยุคสมัยลวงหลอกดัดจริต
ไม่มีใครยอมใครในชีวิต
ศัตรูมิตรเหมือนกันแค่ผันแปร
ไม่มีใครมองใครบริสุทธิ์
จึงไม่มีใครผ่องผุดมาเผื่อแผ่
ไม่มีความจริงใจไหนเหลียวแล
โลกแท้แท้จึงเป็น ...... เช่นนรก !
--------------------
ลานเทวา				
comments powered by Disqus
  • เพ้อพอ

    31 มีนาคม 2551 18:23 น. - comment id 835961

    ไม่ได้มองความงามตามพิสุทธิ์
    ย่อมไม่พบจุดความงามตามที่หมาย
    ชีวิต จิตร เลือด เนื้อ ลมหายใจ
    วิญญาณใดผ่องพิสุทธิ์ดุจพุทธองค์
  • ปราณรวี

    31 มีนาคม 2551 19:33 น. - comment id 835979

    สวรรค์ในอก นรกในใจ
    อยากให้มีอะไรก็ตัวเรา
    นั่นเองเป็นคนสร้าง กำหนด
    สรรหามาใส่ตัว    11.gif
  • ..

    1 เมษายน 2551 00:13 น. - comment id 836023

    59.gif
  • วิหคเมฆา

    3 เมษายน 2551 21:56 น. - comment id 836668

    ลานเทวา    เจ๋งมากอะนะได้ไงเนาะ
    
    อันนี้ของท่านหรือปล่าว
    
    สาดแสงเดือน ณ เรือนโศก
    
    สายลมโบก พริ้วโชย ระโหยหา
    
    ความเปลี่ยวเหงา เร้าผ่าน ลานเทวา
    
    อนิจจา หัวใจ ไร้คนชม
    
    
    พริ้วเพลงเดือน เยือนฟ้า เพลาค่ำ
    
    เคล้าลำนำ ลมโบย โชยผสม
    
    หมู่แมลง ร้องรับ สดับชม
    
    ริ้วอารมณ์ เอนไหว ล่องไหลตาม
    
    
    ประหนึ่งโลก ยามนี้ มีเพียงเรา
    
    ที่ยังเหงา หัวใจ ไร้คำถาม
    
    เที่ยวเร่ร่อน อ่อนไหว ไปทุกยาม
    
    ยากหาความ ใดแน่ เอาแต่จร
    
    
    เที่ยวหาเก็บ ทุกข์ทน ฝึกฝนจิต
    
    ไว้ขบคิด ศึกษา อุทาหรณ์
    
    รักจะเที่ยว ร่อนเร่ พเนจร
    
    ไม่อาวรณ์ ใดสิ้น ในยินดี
    
    
    ชอบเรื่องราว ขมขื่น ในคืนค่ำ
    
    ชอบจดจำ เส้นทาง ย่างวิถี
    
    ชอบบทเพลง ห่วงหา ยามราตรี
    
    ชอบจรลี ตามหวัง ลำพังใจ
    
    
    ชอบจารจด บทจำ คำสอนจิต
    
    ชอบลิขิต เส้นทาง ร้างเงื่อนไข
    
    รักสันโดษ โปรดยิ่ง กว่าสิ่งใด
    
    ชอบก้าวไป อย่างเสรี ตามที่ปอง
    
    
    ไม่ยึดติด ยึดมั่น อันใดแน่
    
    ขอเพียงแต่ จิตใจ ไม่หม่นหมอง
    
    สมถะ ตั้งมั่น ในครรลอง
    
    ใครจะมอง อย่างไร ไม่สำคัญ
    
    
    ใครจะคิด หวังดี อย่าดีกว่า
    
    ฉันจะบ้า อย่างไร ตามใจฉัน
    
    ไม่รบกวน รวนใจ ใครแล้วกัน
    
    ขอยืนยัน อย่างนี้ ไม่มีคลอน
    
    
    เรื่องความชั่ว มัวหมอง ไม่ข้องแวะ
    
    ชอบคนแนะ ชี้นำ ในคำสอน
    
    ชอบบัณฑิต คิดสร้าง ทางบทกลอน
    
    เอื้ออาทร ความรู้ มาสู่กัน
    
    
    มีสมุด เขียนวาด ปรารถนา
    
    มีปรัชญา คนจร สะท้อนฝัน
    
    มีชีวิต ช้ำชื่น ในคืนวัน
    
    มีเรื่องสรรค์ สร้างสม อารมณ์ใจ
  • ลานเทวา

    8 เมษายน 2551 20:31 น. - comment id 837601

    อันนี้ ก็ใช่จ้า คุณวิหกเมฆา
    เขียนเอาไว้นานแล้ว เป็นส่วนหนึ่งจากนิราศร้างแรมรอน จรชีวิต  จ้า1.gif1.gif1.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน