นรศิริ

22 มิถุนายน 2551 14:51 น. - comment id 864667

หวัดดีค่ะคุณพุด จริงค่ะไม่มีไรจะสุข  สงบ
และเย็นเท่าการที่จิตเราเป็นอิสระ  เพราะทุกสรรพสิ่งเป็นทุกขัง  อนิจจัง  อนัตตา   เมื่อเป็นเป็นอัตตาเมื่อไหร่จะไม่มีอาพาธย  ค่ะ

ดอกบัว

22 มิถุนายน 2551 17:06 น. - comment id 864706

บัวมาขอตักพี่พุดหนุนนอนหน่อยค่ะ

เฮาชาวดอย

22 มิถุนายน 2551 21:22 น. - comment id 864755

แวะมาเยี่ยมนะครับพี่พุด       

ผมชื่อโจ้

22 มิถุนายน 2551 23:34 น. - comment id 864772

สวัสดีครับคุณพุด
เป็นครั้งแรกในชีวิตผมเลยที่แวะมาคิดเห็น
กับกลอนของคุณขอรับ
ผมเข้ามาอ่านกลอนนี้เป็นครั้งที่สอง
ก็ยังไม่มีใครบอกว่า บทที่สาม
วรรครับนั้น มันสัมผัสซ้ำ ไม่งามเลย
ถ้าภาษาทางกลุ่มผมเขาเรียกกว่า
ไม่ใช่นักเลงภาษานะครับ
คือต้องหาคำมาสัมผัสให้ได้ ให้ดี ให้มีจังหวะ

แต่ทั้งหมดภาพรวมของความ คือดี
ที่ดีเพราะเขียนถึงธรรมะ 
ธรรมะทำให้ทุกอย่างฟังสบาย 
เป็นธรรมชาติ 

(ผมคงพรรษาน้อยกว่า ริวิจารณ์ต้องขออภัยในความไม่สะดวกขอรับ)

พิมญดา

23 มิถุนายน 2551 08:41 น. - comment id 864800

แมวคราว

23 มิถุนายน 2551 15:17 น. - comment id 864895

งามภาพ..งามกลอน...
แวะมาอ่านก่อนกลับบ้านครับ...

พุด

23 มิถุนายน 2551 23:08 น. - comment id 865033

คุณนรศิริและน้องจุ๋นจุ่น
พุดซาบซึ้งใจค่ะที่แวะมาให้กำลังใจเสมอๆ
จนพุดได้แง่คิดดีดีมากมายเลยค่ะ

ขอบพระคุณนะคะ

น้องดอกบัว..
น้องคือน้องรักของพี่พุดค่ะ
ยินดีค่ะ

คุณผมชื่อโจ้
ถ้าคุณจะมาอ่านงานพุดพัดชา
เพื่อให้ฉันทลักษณ์ตรงกรอบเป๊ะๆ
คงผิดหวังค่ะ

พุดรจนากวีด้วยหัวใจ
และพยายามให้มีฉันทลักษณ์บ้าง
แต่ไม่ยึดติดค่ะ
อะไรที่เขียนแล้วได้ความตรงใจจะซ้ำก็
คิดว่าไม่เป็นไรค่ะ

อย่ามาอ่านงานพุดเพื่อคิดว่าจะให้เป็นครูค่ะ
เอาสุนทรียรมย์สงบงามในดวงใจ
ก็น่าจะพอค่ะ

ด้วยรัก

น้องพิมญดา
ขอบคุณนะคะ

คุณแมวคราว
ขอบคุณค่ะ

เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ

24 มิถุนายน 2551 00:07 น. - comment id 865058

ภาพสวยนะเจ้าคะ  กลอนก็น่าอ่าน  แวะมาทักทายเจ้าคะ