หอมอวลดวงดอกปาริชาติในเวิ้งฝัน กับแรมจันทร์ในรอยใจถวิลหา เส้นทางสายรุ้งมุ่งสู่พฤกษ์ไพรพนา วันที่ฟ้าทอทองทอดกอดแดดดวง ดวงดอกไม้ร่ายฟ้อนอ้อนลมรัก ฝากเพียงภักดิ์ทุกเช้าค่ำย้ำห่วงหวง สู่วิมานเทพเทวาดารารวง ลืมหนาวทรวงชั่วคราวร้าวรักแรม อวลโอบเอื้ออิงอุ่นแอบหนุนตัก ลั่นทมทักริมหน้าต่างให้หอมแถม ดวงจันทราพรายยิ้มผ่องเพ็ญแย้ม ดาวแตะแต้มในเวิ้งฟ้านิทรารมย์ โลกแค่นี้ที่หมายปองครองสู่ฝัน เป็นนิรันดร์รักแท้ให้หอมห่ม ลืมโลกช้ำกรรมซัดแสนตรอมตรม เลือนรอยระทมเริ่มต้นใหม่ในเรียวรุ้งแสงตะวัน...!
พุด 27 ส.ค. 2551 21:35 น. - ID 118331 
2763
4
0
27 สิงหาคม 2551 21:40 น. - comment id 890324
เริ่มต้นสวยครับ
27 สิงหาคม 2551 21:51 น. - comment id 890330
แวะมาพักผ่อนอารมณ์กับบรรยากาศดี ๆ ค่ะ
27 สิงหาคม 2551 22:24 น. - comment id 890338
แวะมาเพื่อผ่อนคลาย เช่นกัน
28 สิงหาคม 2551 06:08 น. - comment id 890395
โลกสวยงามในความเรียบง่ายของ ธรรมชาติและความจริงใจที่บริสุทธิ์
28 สิงหาคม 2551 06:59 น. - comment id 890405
เลือกที่จะเริ่มต้นใหม่ได้ดีทีเดียวค่ะ ชื่นชมบทกลอน
28 สิงหาคม 2551 15:53 น. - comment id 890623
หน้าส่วนตัว
มาหาพี่พุดตามทางสวยงามค่ะ
นำถนนสองสายมาบรรจบกันตรงนี้
ที่ที่มีความสวยงาม สบายตาค่ะ28 สิงหาคม 2551 18:27 น. - comment id 890726
กลอนสวย ภาพใสงดงามครับ "มาทักทายรุ้งแสงตะวัน"
28 สิงหาคม 2551 19:52 น. - comment id 890747
ไม่ได้เจอะกันนานเปลี่ยนสไตล์จากยาวย้วย มาเป็นสั้นกระทัดรัดกินใจแล้วหรือครับ ถนนทางข้างหน้าน่าไปสู่ ตาแลดูพฤกษ์ไพรใจสดชื่น ธรรมชาติบริสุทธิ์บอกจุดยืน ว่าเริงรื่นฤดีที่ได้เจอ
8 เมษายน 2553 13:26 น. - comment id 1119625
lสวยมากๆค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
