๏ ติดไฟต้มถั่วด้วย..................เถามัน เสียงคร่ำครวญโศกศัลย์..........หม่นเศร้า ถั่วไหม้เพราะถั่วอัน................เป็นเทือก ถั่วนา ล้วนจากหนึ่งรากเหง้า............โกรธแค้นฤๅไฉน ๚ ๏ โหมซากจากถั่วให้..............ไฟลุก- โพลงเฮย เพียงเพื่อหุงเมล็ดสุก...............แสบร้อน ไฉนจึ่งนึกสนุก.......................เผาเผ่า- พันธุ์นอ วงศ์อาจสาบสูญกล้อน.............หากมล้างสกุลพงศ์ ๚ ๏ นำรากซากถั่วต้ม..................เมล็ดพันธุ์ น้ำเดือดพล่านอัศจรรย์.............ถั่วร้อง เราอุบัติสหชาติกัน...................จากเทือก- เถานา ไยโกรธหมายเพ่งจ้อง-............ฆ่าให้มลายวงศ์ ๚ะ๛ **กาพย์ห่อโคลง** ๏ เถาถั่วต้มถั่วตั้ง.....................ปานไฟ ดาลเดือดธารเดือดไอ...............แผดห้าม ถามความเคียดความไย............ฟัดเฟียด ตามฆ่า...เพียงข้าฯ คร้าม..........เพลี่ยงพล้ำพงศ์สูญ- สิ้นนา ๚ ๏ เถาถั่วต้มถั่วตั้งปาน-............ไฟดาลเดือดธาร เดือดไอแผดห้ามถามความ เคียดความไยฟัดเฟียดตาม......ฆ่าเพียงข้าคร้าม เพลี่ยงพล้ำพงศ์สูญสิ้นนา ๚ะ๛
อัลมิตรา 2 ก.ย. 2551 21:53 น. - ID 118480 
5134
5
0
3 กันยายน 2551 20:48 น. - comment id 891789
ศึกสายเลือด ไม่ต่างกับไทยเข่นฆ่าไทย
2 กันยายน 2551 21:54 น. - comment id 892057
ข้าพเจ้าหยิบยืมบางถ้อยในหนังสือสามก๊ก มาถอดความเป็นโคลง,กาพย์ห่อโคลง เป็นเรื่องราวโจสิด (บุตรชายของโจโฉ) ผู้ซึ่งต้องราชอาญาจากพระเชษฐา (โจผี) เนื่องเกิดจากกลเกมทางการเมือง ประมาณว่า..หากผู้หนึ่งอยู่ อีกผู้หนึ่งจักอยู่มิได้ และในช่วงเวลาที่บีบรัด เพียงแค่ 7 ก้าวฝ่าเท้ารุด โจผีให้โอกาสโจสิดร่ายโศลกเพื่อพ้นภัย โจสิดร่ายโศลกด้วยหัวใจที่รันทดต่อเบื้องหน้าพระเชษฐาว่า .. ..ต้นถั่วเผาต้นถั่ว ในกระทะถั่วร้องไห้ กำเนิดจากรากเดียวกัน เหตุไฉนคิดทำลาย.. พี่น้องร่วมเลือดเนื้อ หากแต่ต้องมาประหัตประหารกัน ซึ่งเสมือนต้นถั่วเผาต้นถั่ว บ่งบอกนัยอะไรหลายอย่าง ซึ่งเข้ากับสถานการณ์ในปัจจุบันของประชาชนชาวไทยได้ดี ซึ่งต่างก็เป็นลูกหลานของพ่อหลวง สัญชาติไทย ร้องเพลงชาติไทย เป็นคนไทยในเลือดเนื้อ แต่ต้องมาถืออาวุธรุดเงื้อเข้าฟาดฟันซึ่งกันและกัน เฮ้อ !!..และแล้ววันเข่นฆ่าก็มาถึง ...จนได้ ข้าพเจ้ามิหวังอันใดในการลงบทโคลงชุดนี้ ข้าพเจ้ามิได้ชื่นมื่นหรือปลาบปลื้มเลยสักนิด ในเมื่อ สิ่งที่ข้าพเจ้าเห็น คือ .. ต้นถั่วเผาต้นถั่ว .. เทือกพันธุ์เถาเดียวกัน มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
2 กันยายน 2551 22:27 น. - comment id 892063
โจสิค เป็นลูกรักของโจโฉ โจผีเป็นลูกคนโตขณะนั้น(คนโตโจงั่ง ตายในสงคราม) มีหลายครั้งที่โจโฉ ทดสอนคนทั้งสองเพื่อดูว่า ใครเหมาะ สมที่จะสืบทอดตำแหน่ง ทำให้พี่น้อง คู่นี้เหมือนจะไม่ถูกกันกลายๆ เมื่อโจผี ได้ตำแหน่ง ด้วยความกลัวว่าสักวัน โจสิค จะคิดไม่ซื่อเลยจะฆ่าโจสิดเสีย โดยให้โอกาสร่ายโศลกให้เสร็จ ภายใน 7 เก้า จนได้โศลกอันลื่อลั่น บทนี้ขึ้นมา
2 กันยายน 2551 22:58 น. - comment id 892070
ต้มถั่วด้วยฟืนถั่ว...แล้วผลเป็นไงครับ เนื้อความกินใจมากเลยครับ
2 กันยายน 2551 23:45 น. - comment id 892079
ถือถ้วยมาด้วยค่ะ กะว่าจะมาขอถั่วค่ะ...
3 กันยายน 2551 08:41 น. - comment id 892111
สงสัยถั่วที่ถูกต้มคงมีโรคระบาด เลยต้องทำลาย หุหุ
3 กันยายน 2551 09:40 น. - comment id 892116
วันก่อนไฟดับล่วงหน้าหนึ่งวัน...เพียงไม่กี่ชั่วโมง...เราก็พบความทุกข์ร้อนยิ่ง...เนื่องจากไม่มีน้ำอาบ..เพราะมันต้องใช้ปั๊มน้ำ.. เฮ้อ....้ถ้วนหน้า...
3 กันยายน 2551 11:05 น. - comment id 892168
เอาเถาถั่วก่อไฟรีไซเคิล ไม่นานเกินนั่งรอก็สุกได้ จะเถาถั่วเถามันแบ่งกันใย ล้วนตายไปเปลืองเปล่าเอามาปรุง พอถอนถั่วเถาตายเราได้ถั่ว มิใช่มั่วคิดมากใยให้เรื่องยุ่ง เพราะเถาถั่วน่าชังรกรังรุง เก็บมาปรุงเป็นเชื้อเพื่อโชนไฟ ทั้งหมดนี้พูดมาว่าด้วยถั่ว ใช่มามั่วใส่สีหรือตีไข่ เพราะชอบกินถั่วต้มสุขสมใจ จะเถาถั่วเถาอะไร..ให้สุกพอ...(ฮ่าๆๆ) ปล.ว่าด้วยเรื่องต้มถั่วล้วนๆ..หามีเรื่องอื่นไม่ ปวดหัวครับ..กินถั่ววันละกำมือช่วยได้...
3 กันยายน 2551 12:23 น. - comment id 892201
กว่าถั่วจะสุกงาก็ไหม้ บนข.บ้านเมืองเราตอนนี้น่าเวทนาจริงๆ ฝ่ายหนึ่งเป็นถั่ว ฝ่ายหนึ่งเป็นฟืนถั่ว ฝ่ายหนึ่งเป็นไฟ บนข. ขอเป็นน้ำดีกว่านะ น้ำร้อนๆในกระทะต้มถั่ว ยังไงก็พอยังดับร้อนไฟได้.....
3 กันยายน 2551 12:36 น. - comment id 892208
ความงามคือรากที่แข็งแรง
3 กันยายน 2551 15:56 น. - comment id 892264
ต้มเสร็จแล้ว ใส่ต้นหอมกะเกลือด้วยนะ จะได้มีรสชาติหน่อย..
3 กันยายน 2551 18:32 น. - comment id 892343
ไปหาถั่วต้มก่อนนะคะ หิวแระ อิอิ
3 กันยายน 2551 20:39 น. - comment id 892373
ตามกลิ่นถั่วมาจ้า ชอบถั่วลิสงนะ ถั่วอื่นมิข้องแวะ แต่มีคนบอกว่าให้เลือกข้างระหว่างถั่วกะฟืนให้เด็ดขาด จะตัดสินใจไงดีน๊า 5555
4 กันยายน 2551 03:46 น. - comment id 892467
อืมม ชอบกินถั่วค่ะ
4 กันยายน 2551 07:34 น. - comment id 892487
คุณไร้อันดับ .. :) ขอบคุณที่ขยายความเรื่องของโจสิดค่ะ ลูกรักของโจโฉ ผู้ซึ่งมีวาทะคมคายทางด้านกวีศิลป์ แต่ในที่สุดเขาถึงแม้ว่าไม่ตายจากราชอาญา ท้ายสุด ก็ตรมตรอมใจจนตายอยู่ดี พี่น้องร่วมอุทรเดียวกันแท้ ๆ อำนาจยังพรากสายใยได้ มานึกถึงเหตุการณ์ในบ้านเมืองในปัจจุบัน ข่าวที่อยากเลี่ยงรับรู้แต่เลี่ยงไม่ได้ ใกล้ตัวมาก ก็รอดูกันว่า บทสุดท้ายจะต้องสูญเสียกี่มากน้อยค่ะ คุณเอื้ออารมณ์ .. ผลของการนั้นหรือคะ โจผีไม่ประหารโจสิด ค่ะ แต่เนรเทศให้ไปอยู่ไกล แต่ต้มถั่วด้วยฟืนถั่วของไทยเรานั้น .. ตายไปแล้ว และมีบาดเจ็บอีกมาก ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายไหน นี่ยังไม่นับถึงความพินาศเสียหายทางเศรษฐกิจ ที่ทุก ๆ คน ทุก ๆ ฝ่าย ต้องร่วมแชร์ความรับผิดชอบ ครั้นจะโยนเผือกร้อนไปให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง คงเป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ คุณกุหลาบขาว .. ชอบทานถั่วขาวในซอสมะเขือเทศมั๊ย ตอนนี้อัลมิตรานั่งทานไปด้วยนะคะ คุณคนบนเกาะ .. อืมม เห็นที่พันธุ์ถั่วนี้ ไม่น่าจะเหลือให้เพาะเชื้อใด ๆ ค่ะ จึงจะดี คุณลูกชิ้นกุ้ง .. อ้าว .. ไม่มีถังน้ำสำรองเหรอ ต้องเตรียมไว้นะ เพื่อสตรอมเซิฟ จะได้มีไว้ใช้น่ะ คุณแมวคราว .. อ่านแล้วปวดหัว ๕๕๕ .. นี่ ๆๆ เมื่อสองวันก่อน อัลมิตราหนีการแอตมิตที่ รพ.เซ็นหลุยส์ สงสัยจะต้องเดินหน้าเจี๋ยมเจี้ยมกลับเข้า รพ. ก็ตอนที่อ่านกลอนของคุณแล้วพยายามคิดตามนั่นแหล่ะ มึนจริง ๆ ฮา .. คุณบนข. ค่ะ ตอนนี้อัลมิตราหวังที่พึ่งเดียวเท่านั้น คือ พระบารมี ค่ะ คุณนาคะพรรณ .. :) เป็นเช่นนั้นค่ะ คุณยาแก้ปวด .. กลั้วเบียร์ คงดีนักแล .. ไว้จะเตรียมให้สองเข่งเลยค่ะ คุณเฌอมาลย์ .. อัลมิตราก็ทานอยู่เนี่ย คุณกุ้งก้ามกราม .. อ้าว ไม่บอกนะเนี่ยว่า ถั่วอื่นไม่ข้องแวะ นึกว่าอยากเป็นยอดชาย ๕๕๕ คุณเกม .. เป็นเช่นนั้นค่ะ เลือดไทย พี่น้องกันทั้งนั้น คุณช่ออักษราลี .. ค่ะ อัลมิตราก็ทานบ้าง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
