ซ้ำซ้ำวนวนทุกข์ทนแท้ แน่แลแน่จำจบจากพรากทุกสิ่ง เพียงพบพานมายาหวานรู้วางนิ่ง จริงกว่าจริงฉากสุดท้ายหมายเหมือนกัน คืนสู่ดินดั่งธุลีชีวีหนึ่ง หลงตราตรึงสิ่งใดประดุจฝัน ละครชีวิตปิดฉากเท่าเทียมกัน เป็นนิรันดร์ทุกผู้นามนิยามคน ทิ้งผูกพันรัดร้อยสร้อยเสน่หา เสียเวลาเสียใจเศร้าสับสน เจริญสติภาวนาค้นหาอัญมณีในใจตน ดับมืดมนในบ่วงมารผลาญพล่าใจ นิ่งนิ่งเฝ้าตามดูรู้ดวงจิต หนึ่งชีวิตนิดน้อยอย่าวูบไหว สงบสยบทุกข์รู้เป็นไป สว่างไสวดั่งดวงมณีประดับหล้าค่าคุ้มคน..!
พุด 6 มี.ค. 2552 13:06 น. - ID 123893 
1590
2
0
6 มีนาคม 2552 13:15 น. - comment id 959469
อืม ดวงตาเห็นธรรม
6 มีนาคม 2552 19:39 น. - comment id 959608
7 มีนาคม 2552 11:13 น. - comment id 959902
ค่ะพี่พุด
7 มีนาคม 2552 14:49 น. - comment id 959977
สวัสดีคับพี่พุด สบายดีนะคับ กลอนไหลลื่นเลยคับ ชื่นชม
8 มีนาคม 2552 03:01 น. - comment id 960103
งดงามเสมอค่ะพี่พุด กลอนงาม ภาพงาม ใจคนเขียนงาม คนอ่านก็งามด้วยอิอิ
9 มีนาคม 2552 08:58 น. - comment id 960372
พี่พุดครับ วันนี้ต้นน้ำเห็นภาพสาวสาวในภาพของพี่พุด แล้วต้นน้ำต้องคลี่ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข เพราะ...นี่คือภาพของพี่พุดไพร สาวไทยที่ตราตรึงอยู่ในใจของต้นน้ำนั่นเอง เมื่อเอ่ยเอื้อนถึงนามพี่พุด.... ภาพสาวไทยเรียบร้อยอ่อนหวานเย็นตาเย็นใจ มักจะปรากฏขึ้นมาในมโนนึก เฉกเช่นเดียวกับที่ต้นน้ำนึกถึงชื่อคุณอิม (อัลมิตรา) ต้นน้ำก็จะนึกถึงสาวห้าวนุ่งยืนส์สวมเชิ้ตหรือเสื้อยืด ที่น้องๆ หรือใครก็ตามที่อยู่ใกล้แล้วอุ่นใจ ต้นน้ำมีความสุขครับที่ได้เข้ามาพำนักพักใจที่บ้านกลอนแห่งนี้ รักพี่พุดครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
