สองนัยน์เสนอนวลสนองโศก พลีแด่โลกวิบากฝากรอยแผล ดวงดอกไม้บูชายัญวันวนแปร หาใดแท้แค่เสน่หามายาลวง สองนัยน์สะท้อนรานทั้งหวานเศร้า ซ่อนเรื่องราวลึกล้ำช้ำลาล่วง สอนสัจจะจริงสรรพสิ่งทุกข์ทั้งปวง อย่าแหนหวงห่วงหาปรารถนาใด แลให้เห็นรอยกรรมตัวกำหนด ให้ละลดเลิกยึดมั่นหวั่นหวามไหว แท้ทุกข์สุขผ่านมาก็ผ่านไป อย่าอาลัยอาวรณ์อรชรชีวิน เสนอนวลสนองรักหนักดวงจิต ดั่งชีวิตพันธนามิรู้สิ้น ไม่รักได้น้ำตาไม่ต้องริน ฝากชีวินตามรอยธรรม..เลิกซ้ำวน...!
พุด 20 มี.ค. 2552 17:07 น. - ID 124370 
1075
4
0
20 มีนาคม 2552 18:27 น. - comment id 965862
สวัสดีค่ะแวะมาชื่นชมผลงานที่มีคุณค่าทางจิตใจ และมีความงดงามด้านภาพประกอบนะคะ ทานมื้อเย็นให้อร่อยนะคะ
20 มีนาคม 2552 21:34 น. - comment id 965893
สวัสดีค่ะ พี่พุด.. วันนี้ มีคนทักว่าคิดดีหรือยัง... ที่จะอยู่คนเดียว... คำตอบในใจว่าคือใช่ คือการฝากชีวินตามรอยธรรม...เลิกซ้ำวน ไม่อยากพบกับความเจ็บปวดอีกแล้วล่ะค่ะ รักษาสุขภาพนะค่ะ คิดถึง...พี่พุดค่ะ
21 มีนาคม 2552 22:45 น. - comment id 966100
อยากอยู่เงียบเงียบกับความว่าง เพียงแก้วประพาฬส่องไสว เจริญสติภาวนาดับทุกข์ใจ ไม่หวั่นไหวกับโลกภายนอกบอกใจตน หากมีบ้างเพียงเที่ยวท่องสู่ไพรพฤกษ์ กับคนในรู้สึกทุกแห่งหน สังเวยน้ำตากับดวงใจผู้ทุกข์ทน พลีกมลฝากไว้สายธารใจ วันนี้..ริมทางห่างเมืองลวง เห็นบัวหลวงดอกโตชูช่อไหว จากบึงโคลนยังงดงามเกินบอกใคร สอนความจริงยิ่งใหญ่สัจจธรรม เกิดมาแล้วก็เหมือนกันคนทั้งโลก คละสุขโศกรานร้าวทุกเช้าค่ำ มีเพียงทางสายเดียวเลือกน้อมนำ เฝ้าบ่มร่ำตามรอยบาทพระศาสดา...!
24 มีนาคม 2552 03:22 น. - comment id 966638
โงนเงนงุนงงนั่งคิด งุ่นง่าน ถึงผ่านหนาวร้อนกาล มากมาย ยังไม่พ้นสภาพจิต จริงได้ ดอกไม้มาลีฤาหนีพ้น เหล่าภมร ยิ่งห้ามยิ่งโหมโลมรุก โหยหา เป็นอื่นใช่ธรรมชาติ สร้างมา จักฝืนยืนหยัดกล้าท้า คงได้ จงปลดปลอ่ยใจให้ตาม ครรลอง...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
